By: Is dit tyd om te emigreer?
Feb 22 2008 04:07:20:490PM - (SA)
Johann Rossouw
Hoe jy op hierdie vraag antwoord, hang af van wie jy is: hoeveel jy
verdien, watter beroep jy beoefen, tot watter kultuurgroep jy behoort
en dies meer.
Te oordeel na die aandag wat die vraag oor emigrasie die laaste weke
in sowel die media as in die alledaagse omgang geniet, is dit duidelik
dat dit (weer) intens bespreek word in die geledere van een van die
belangrikste groeperings vir Suid-Afrika se toekoms: Afrikaners in die
beroeps- of sake?wêreld.
Probeer 'n mens die vraag uit die oogpunt van dié groepering
beantwoord, kan die faktore wat oorweeg kan word, in twee groepe
verdeel word: dié wat met die nasionale omgewing te make het, en dié
wat met dié groepering se kleiner kulturele omgewing te make het.
WAT die nasionale omgewing betref: Een van die misleidendste mites wat
die afgelope 15 jaar of wat geskep is, is dat die jaar 1994 neergekom
het op 'n dramatiese omwenteling en 'n nuwe begin vir Suid-Afrika.
Natuurlik wás 1994 in vele opsigte die begin van 'n nuwe era, waar
almal in beginsel gelyke regte geniet, waar gereelde verkiesings gehou
word, waar die hoofstroom-ekonomie jaar ná jaar goed gegroei het, waar
groter vryheid van spraak gevestig is, ensovoorts.
Maar sekere dinge het nie verander nie: Die land bly afhanklik van
buitelandse beleggings; die gaping tussen ryk en arm is nie verklein
nie; een uit twee Suid-Afrikaners leef in wisselende grade van
armoede; en rassespanning bly hoog.
Boonop het dienslewering verswak; die erkenning van minderhede
agteruitgegaan; geweld minstens konstant gebly, indien nie vererger
nie; die vigskrisis vererger; en nuwe vorme van rassediskriminasie
verskyn.
Daar is twee belangrike konstantes. Eerstens is een rasbewuste
nasionalistiese party (die NP) met 'n ander vervang (die ANC).
Tweedens bly Suid-Afrika wesenlik 'n land met 'n koloniale struktuur,
waar politieke en ekonomiese mag bly in die hande van klein
groeperings wat in die naam van die meerderheid optree as
tussengangers met daardie lande en korporasies wat enorme belange by
die land se minerale en die Kaapse seeroete het.
Die afgelope twee eeue word hierdie kolo?niale struktuur in Suid-
Afrika gehandhaaf.
Wie ook al beheer oor die staat het, moet twee dinge kan doen: die
belange van buitelandse beleggers en die groot sakesektor waarborg; en
die minimum binnelandse stabiliteit handhaaf te midde van groot
klasse- en rassespanning.
As die regering van die dag nie meer hierdie twee dinge kan doen nie,
is sy tyd verby: Dít is wat met die NP aan die einde van die 1980's
gebeur het, en die ANC is vinnig op pad soontoe.
Die groeiende stemming téén die ANC onder mnr. Jacob Zuma in die
Britse media is een teken hiervan.
OPEENVOLGENDE regerings die afgelope twee eeue het almal een strategie
met groot welslae toegepas om stabiliteit in 'n onmenslike samelewing
te waarborg, naamlik om Suid-Afrika se gemeenskappe te verdeel en oor
hulle te heers.
Die tydperk waarin dié strategie waarskynlik die beste ondermyn is,
was tydens die hoogtepunt van die anti-apartheidsbeweging in die
1980's.
Buitelands het die ANC sy grootste prestasie behaal, naamlik om Suid-
Afrika se vernaamste beleggers te oortuig die NP kan hul belange nie
meer waarborg nie. Binnelands het die United Democratic Front en die
breër anti-apartheidsbeweging Suid-Afrikaners oor die tradisionele
verdelingslyne heen teen die NP verenig.
Omdat die NP nooit die wesenlike koloniale struktuur van die land
gewysig het nie - buiten om sy eie ondersteunerskorps op ekonomiese
vlak daarby in te lyf - het die strukturele onstabiliteit wat die land
sal bly kenmerk totdat 'n beter samelewing vir almal geskep word, hom
ná sowat 40 jaar van regering begin inhaal.
Sedertdien het die vrye vloei van inligting, asook die
lewenskragtigheid van die burgerlike samelewing, nou verseker dat die
ANC skaars 15 jaar ná sy eie magsoorname hom op dieselfde krisispunt
as die NP bevind.
Vanselfsprekend sal dit met groter onstabiliteit op kort termyn
gepaardgaan, waarvan die verkiesing van 'n nuwe ANC-leierskorps en die
Eskom-krisis saam met misdaad en swak dienslewering nou aspekte is.
Maar daar is hoop: As genoeg Suid-Afrikaners betrokke begin raak en
saamstaan, verenig in die besef dat die eintlike gesprek oor 'n nuwe
visie vir Suid-Afrika nó? eers begin, kan die land in die volgende
twee dekades werklik vernuwe word.
'n Struktuur wat twee eeue oud is, verander nie oornag nie.
Wat belangrik is, is om te onthou dat die ANC in feite gewoon die
swart teenhanger van die NP is, en dat die lomp beleid waaronder die
land nou gebuk gaan, nog 'n produk van ons verlede is.
Regstellende aksie en swart ekonomiese bemagtiging gaan nog vir die
ANC word wat instromingsbeheer en beskermde nywerhede vir die NP was:
Albei beleidsrigtings berus op 'n rasselogika in 'n ekonomie wat ver
verby ras geïntegreer is, ook internasionaal.
WAAR laat dit beroeps- en sake-Afrikaners? Dié groepering het eintlik
een van twee betreklik eenvoudige maar moeilike keuses.
Die een uitweg is emigrasie. Dít beteken op die oog af gewoonlik twee
dinge: aan die een kant veiligheid en welvaart, aan die ander kant
nimmereindigende verlange na hierdie land en die redelik vinnige
verlies van taal en kultuur, veral onder hul kinders.
Die ander moontlikheid is om hier te bly en Suid-Afrika werklik te
help verander in 'n gemeenskap van gemeenskappe, waar ons elkeen
onsself binne 'n groter "ons" mag wees.
Om dít te doen, is minstens twee dinge nodig. Eerstens moet Afrikaners
van alle oortuigings en inkomstevlakke soek na 'n gesamentlike visie
van selfstandigheid en demokrasie as gemeenskap. Sakelui en burgerlike
instellings moet mekaar ondersteun om hierdie visie te ontwikkel en in
ons gemeenskap te vestig.
Tweedens moet Afrikaners terselfdertyd hul fiksasie op die sentrum
(die regering, grootsake) laat vaar en eerder "van onder af" en
"vanuit die rand" saam met ander gemeenskappe inspring om 'n beter
land te skep, bevry van ras-ondernemers en ideoloë.
Dít sal 'n land wees waar die armstes en swakstes sowel kultureel as
materieel deur die rykes en die sterkes ontmoet word.
In die meer as 350 jaar dat Afrikaners as groep bestaan, het ons ons
heil vir minder as 50 jaar aan die sentrum toevertrou: in die tydperk
tussen 1948 en 1994, waarvan die laste vir ons al hoe groter as die
winste word.
Ons kan met vrug leer uit die ander drie eeue van hoe om saam met ons
mede-Suid-Afrikaners 'n nuwe land te bou.
Dit sal nie maklik wees nie, maar dit is uiteindelik die beste manier
om onsself te mag bly en word.
'N WIT BERK HET IN DIE BOS GESTAAN - Variasies
Barend Toerien
1
'n Wit berk het in die bos gestaan
drie wit stamme met wit basse aan
dun vingers
met vingertoppe in 'n blou bak blare
2
Die spikkels op die berk
die sproete op jongmeisiebene
die negatief van 'n naghemel-foto
3
As ek net lank genoeg hier wag
sal 'n meisie verskyn en haar lang wit arms
saggies om my slaan. Ag -
4
Waar sit die blaarmatryse?
Soms dink ek hulle is ondergronds
in 'n groot doenigheid
soos die groen deeg uitgerol
en uitgedruk word in soetkoek-vormpies.
5
Herfs is haar blaartjies geel
'n anemiese sitroen
en op vlug van die boom
giggel hulle en jil
en pointe.
6
'n Wurm met 'n mond vol verrotte blare
sê : "Dankie tog, Tannie Berk, dat jy hulle vir my afgooi."
Toe kom daar 'n koor van ver stemmetjies, versmoor:
Sy't my g'n afgegooi nie, ek het self laat los!
(en stiltewaarts gesneeu?)
7
Winters is dit 'n gewedywer
om wie is die witste wit.
Witter as sneeu laat my skyn
kraak die takkies, saggies
en die nuwe bassies.
8
Deur die splete van die hemel
dring die vlokke kapok.
Die berk trek haar nerts net stywer.
9
In die diep sneeu het 'n bokkie kom skuur
teen die stamme, en die bassies geknaag
en toe ek my asem ophou, het dit effe gehurk
en 'n string stomende krale die sneeu ingestuur.
Julle sal onthou dat ek julle vertel het toe Fifa samesprekings gehou
het hier op die strand, en die polisie die strand area gepatrolleer
het sonder ophou. Dat daar tot mobiele polisiestasies op die strande
was, en dit alles net tot Fifa met hul miljuisende oorsese besoekers,
wat hier was om die wêreldbeker van 2010 te bespreek en te beplan
natuurlik, weer hul ry gekry het. Dit het egter nie voorkom dat een
van die Fifa mense op 'n gholflandgoed doodgeskiet is vir sy selfoon
en beursie.
Nou is die A1 Grand Prix hier. Met besoekers uit alle oorde in die
wêreld. En wêreldwye mediadekking natuurlik.
Ons was gister daar. En ons was vanmôre daar. en ons sal môre daar
wees en ons is elke dag daar, want dit is 'n straatren op die pad wat
my vrou en ek elke dag stap. So, ons behoort te weet wat anders is.
Ons kan nie vol afstand stap nou nie, want deels is afgesper vir die
straatren. En die reisieskarre met hul Japanese hoog roterende enjins
wow..! Wooow..!!! Woooowwww!!!! in die strate en om die draaie,
en jy hoor net tyres sing en fluit op die teer.
Net soos toe Fifa hier was, krioel die polisie weer. En magsvertonings
word gehou deur polisievoertuie met loeiende sirenes. Op die strand
self is daar SAP voertuie en Metro Polisie voertuie en Law Enforcement
voertuie, motorfietse en stap patrollies. Ek het twee lede, 'n man en
vrou, van die stap patrollies, gister na twee swart jeugdiges met
sproeiverf gestuur wat besig was met grafiti vandalisme, en hulle het
die blikke afgeneem.
Maar waaroor ek eintlik kommentaar lewer, is die magsvertonings
wanneer groot getalle oorsese besoekers hier is, veral wanneer dit
iets is soos nou se A1 Grand Prix wat wêreldwyd gebeeldsend word.
En die manier waarop die sekuriteitsbeheer verdwyn saam met die
oorsesenaars.
Dit is die skade wat die Kerk aan ons blankes doen...
Vanaf South Africa Sucks (SAS)
February 2008
Some worthless Azanian baboon named James Baloyi
walked out of court scot-free after his victims cried and
prayed with him, and implored the magistrate to drop all
charges against him. Baloyi, a wild stinking savage -
straight out of the African jungle, broke into the Eastern
Pretoria house of Myndert Bloem and Bertha Pretorius.
Baloyi viciously attacked the maid, stabbing her with a
knife, and then tried to attack Bertha Pretorius but ama-
zingly the cops rocked up in time to save her. Baloyi,
like the coon coward he is, hoofed it out of there but
got busted cowering in the bushes behind the house.
Typical caffvoa.
He appeared in court on 6 February, on charges of ag-
gravated robbery and attempted murder. But it was Ba-
loyi's lucky day. His victims are church-suffering, bible-
thumpin' jeezuz-freakin' liberal losers, who instead of
testifying against this piece of simian excrement, cho-
se instead to appeal to the magistrate to drop the case,
which the highly bemused judge duly did.
Pretorius and Bloem then issued lengthy prayers right
there in the freekin' court room, ...beseeching the Rain
Queen, Elvis, Santa, the Easter bunny and other unseen
deities to save the barbaric soul of this poor young native
ape who had gone so horribly astray.
As if this wasn't enough, they both gave this vicious, snar-
ling, knife-wielding coon criminal endless bear hugs and fi-
nally handed him over wads of cash, which the thick-lipped
shit skin accepted with great bemusement ! ...His ignorant
victim then went on a long, self-righteous speech, ...choice
quotes of which are as follows : "I can honestly tell the court
I forgive him. The court must tell him what he did, was very
bad. I want to tell you I am not angry with you. ...You must
change and be-come a child of God. I love you. You almost
killed me. I am your parent".
Bertha Pretorius then waffled on about how people must join
hands to fight crime, after which she, with great pomp and
ceremony, handed over several hundred rand, to "help him
get on his feet".
After the court case, Bloem, a White Afrikaner, held hands
with Baloyi while praying for him. Baloyi, who had been in
detention for almost 11 months, thanked his victims, and
promised to "stay on the straight & narrow" when he wal-
ked out of court. This so touched the two women that they
could not stop hugging their tormentor, or stop plying him
with wads of cash. These being the tell-tale signs of Stock-
holm Syndrome - a White epidemic.
This is not an unique occurrence either. The parents of Ame-
rican student Amy Biehl took a considerable part of their life
savings to start a fund for the benefit of the wild savages who
brutally murdered their daughter. Not even the fact that seve-
ral years after their daughter's murder, one of the black per-
petrators again murdered someone else, detracted from their
love & admiration of these vile, detestable sub-human scum.
Even Lita Fourie, whose father was infamously tortured with
boiling water for hours on his Northern Transvaal farm, then
had his head blown off in the bath, has now stopped her anti
farm murder campaign and has gone on a religious crusade
to raise funds for the murderers of her father. Her last nota-
ble act some time in 2007 was a sickening rendezvous with
the black savage in prison, ...where she hugged him, held
hands with him and in a religious trance, forgave him for his
barbaric crimes.
Call me callous and insensitive, I don't care, but White clock-
sluckers like this deserve to be stabbed, raped, tortured and
finally murdered.
There is not a smidgeon of hope for us Whites who on the one
hand, have to fight against a criminal regime intent on enginee-
ring a full-scale genocide against our people, while at the same
time our very own people, intoxicated on their moronic notions
of "righteousness" are the ones holding hands with this black
sub-human scum, sitting around camp fires with them and
singing Kumbajaa. Vlok !
Marx is famously quoted as saying "religion is the opiate of the
masses". How right he is. It seems the Church is mis-using re-
ligion against our own people. ...How stupendously impossible
our task is of yanking people out of their superstitious stupor
to show them in what grave danger their lives are in.
But then Christianity, as being warped by the Church, has al-
ways been a religion of death. Praying, these sheeple cannot
wait to be led to the slaughter, and when by some miracle they
survive, they adulate & celebrate their very tormentors.
Die Australiese regering het nie baie lank gelede
oorgegaan om verskoning te vra oor die leed wat
die kolonialiste aan die inheemse bevolking gedoen
het. Kanada het dit al lankal gedoen. Wie is die
volgende?
Die ironie is natuurlik dat die nageslagte van
die oorspronklike kolonialiste nog styf in die saal
sit en beide Australië en Kanada. Gelukkig is dit
nie meer die geval in Suid-Afrika nie.
Jy mis baie op die oomblik. Ferdi en Torreke gee die ou tannie so pakslae sy
kan nie meer behoorlik sit nie. Ek verlustig myself so elke keer as ek die
nuwe pos lees, en sien hoe die antie water trap, want die grond word nou
darem behoorlik onder haar voete uitgetrek.
Antie Gloudina - Sorry vir die gebrek aan simpatie van my kant af - Ek dink
dit is lankal overdue.
PS- Jy gaan nie nou my fun kom spoil en binnekort aankondig jy gaan vir een
van jou kinders kuier nie, gaan jy.
Ek wil graag julle opinies hoor oor hoe dit is om as SA en Afrikaansprekende
in die VSA (veral Weste, Mid-Weste) / Australië (spesifiek Perth) aan te
pas.
Die rede vir my navraag is obvious. Ek en my vrou is ernstig besig om
emigrasie te oorweeg - en die twee lande in ons visier is Australië en VSA.
Kanada en NZ sou ook moontlikhede wees, maar die koue klimaat skrik af. Ons
het nog nooit enige van dié lande besoek nie. 'n Familielid wat goed
ingelig is, het gesê VSA, eerder as Australië, veral omdat hy ingelig is oor
presies wat ek beplan - iets wat ek ook obviously nie op die ng wil bespreek
nie. Persoonlik trek die VSA my sterker as Australië.
My vrou sal beslis kwalifiseer vir visa in albei lande, ook Kanada, NZ en
VK, ek is so effens 'n ander saak.
Ons het reeds baie huiswerk gedoen oor immigrasievereistes, werks- en
besigheidsgeleenthede, ens.
My navraag gaan bloot oor die emosionele sprong en aanpassing. Hoe het
julle dit ervaar? Hoe lank het dit geneem om werklik tuis te voel?
Verlange na familie en vriende? ens.
... dat daar heel waarskynlik wel baie minder van die aaklige misdade
in Zimbabwe is wat SA so teister.
Beslis minder kar hijackings. Daar is nie karre aan die loop om te
hijack nie. En as jy een gehijack kry, het jy in elk geval nie petrol
om mee weg te jaag nie.
Besides, wat gaan jy met dit doen? Daar is nie petrol in die land
nie...
Beslis nie bankrowe nie. Om dit die moeite werd te maak, moet jy 'n
paar triljoen zim dollars steel. Dit beteken die bankrowers moet 'n
paar vragmotors reg he om die vragte banknote mee weg te ry.
Maar met 66 000% inflasie moet jy dit binne 'n dag uitgee of die
waarde is weg!
Maar waarop? Die winkelrakke is leeg!
Omtrent niks shoplifting nie, want daar is niks meer op die rakke in
die winkels nie.
En as jy iemand op straat sou mug, wat gaan jy steel? 'n Paar ou
opgeloopte skoene? 'n Paar jeans met gate in?
Huisrooftogte ook nie, want al wat waarde in Zim het, is kook-olie en
suiker en die huise het dit nie op die rakke nie (want dit is nie meer
verkrygbaar nie)
"Dave" skryf in boodskap news:80tdr3h2oqekmj7f179sc2r71qb25kmoec@4ax.com...
>
>
> hierdie is vir Riaan, vir wanneer hy weer geld vir Internet het.
Hallo Dave ... Ek was so week op vakansie, en for the life of me wil my MTN
3G kaart my nie op die news groups toelaat nie. Behalwe as ek dit deur
Google doen. Maar ek is nou weer terug by die werk en is besig om in te
haal.
Supertaal
Blog
Soek
Hulp
Lede
Registreer
Teken aan
Tuis
RSS
