Seker een van die mees interessante woorde in Afrikaans, is die woord "Fok".
Dit is 'n wonderbaarlike woord wat deur sy klank alleen dinge soos pyn,
plesier, liefde en haat beskryf. Die woord "fok" kan ook in 'n klomp
grammatikale kontekse gebruik word. Dit kan as 'n werkwoord gebruik word
(Jan fok Koos op) En kan na die verlede tyd verwys (Jan het vir Koos
opgefok), Asook na die toekoms (Jan gaan vir Koos opfok). Dit kan ook
in die lydende vorm gebruik word (Koos is deur Jan opgefok). Dit kan ook as
aksie werkwoord (Jan gee fokken om) Of passiewe werkwoord (Jan gee nie
eintlik 'n fok om nie). Dit word ook gebruik as 'n selfstandige naamwoord
(Ek's gefok) Of 'n bywoord (Sarie is fokken mooi), 'n Tussenwerpsel (My
fok, dis laat) Of saam met ander woorde (Sarie is dom, fok, sy's onnosel).
Soos u kan sien het min woorde die aanpasbaarheid van die woord fok.
Behalwe die seksuele konnotasie kan die woord baie situasies beskryf
soos:
1. Groete - Hoe de fok gaan dit met jou ?
2. Opdrag - Kyk fokken voor jou.
3. Opgee - Ag nee, fokkit.
4. Moeilikheid - Nou's ons gefok.
5. Aggressie -Fok jou!
6. Afguns - Fok my!
7. Verwarring - Wat de fok ?..?
8. Sukkel - Ek fokken verstaan nie.
9. Wanhoop - Fokkit tog.
10. Bewondering- Dis befok.
11. Misnoee - Wat de fok gaan hier aan?
12. Verlore - Waar de fok is ons ?
13. Ongeloof - Ongefokkenlooflik.
14. Retaliasie - Jou fokken gat, man.
15. Ontkenning - Ek weet van fokkol.
16. Pyn - Eina fok! Of Dis fokken seer !
17. Onsimpatiek - Wie gee 'n fok om.
18. Suspisie - Wie de fok is jy ?
19. Paniek - Maak dat julle fokken wegkom.
20. Aanwysings - Fok weg !
21. Teenstand - Not 'n fok !
22. Instemming - Ag OK, fok.
23. T.o.v. Tyd: "Half fokken tien"
24. Politiek: "Die fokken NP"
25. Besigheid: "Hoe de fok het jy die werk gekry ?"
26. Anatomie: "Jou fokken gat !"
Dis ook al deur baie bekende mense in bekende situasies gebruik:
"Waar kom al die fokken Zoeloes vandaan ?" Bloedrivier
"Waar kom al die fokken water vandaan ?" Kaptein van die Titanic
"Dis nie 'n regte fokken mes nie" Verwoerd
"Wie gaan fokken uitvind ?" Dirk Coetzee
"Koppe gaan fokken rol" Die Franse Revolusie
"Fokken VROUMENSE" Johan Stemmet
"Laat die fokken vrou bestuur" Kaptein van die Challenger
"Watter fokken kaart ?" Moses in die woestyn
"Enige fokken idioot kan dit verstaan" Einstein
"Man, dit fokken lyk soos sy" Picasso
"Hoe die fok werk jy dit uit ?" Pythagoras
"Jy wil wat op die fokken plafon he ?" Michaelangelo
"Hoekom? Want dis fokken daar" Edmund Hillary
"OK, vat die fokken kar" Tydens 'n highjack
"Verspreide buie my fokken gat" Noag
"Is jy seker die fokken kondome is oraait ?" Zuma
"Die fokken perd is befok, man!" Eugene Terreblanche
"Jy's seker nie fokken ernstig nie" Goliat
"Die fokken berg het al baie so gemaak" Pompei
"Wat die fok was dit ?" Hiroshima
"Watter fokken helikopter ?" Joe Modise
"Ek's fokken jammer" Tyson
"Dis nie my fokken handskoen nie" OJ Simpson
"Watse fokken orgaan?" Chris Barnhard
"Tiek! Plons! Fok!" Gary Player
"Watse fokken blou vlag is dit ?" Jacques Villenueve
"Dis nie fokken tamatiesous nie" Gorbachev
"Ag, die fokken ou slooitjie" Evil Knievel
"Ek kom fokken terug" Schwartzenegger
"Nie geroer nie, fok, geskud!" Roger Moore
"Maak my fokken dag!" Clint Eastwood
"Het iemand 'n fokken lighter ?" Laaste oomblikke op die Hindenburg
"Watse fokken grimering ?" Nataniel
"Watse fokken nosejob ?" Barbara Streisand
"Pasop die fokken pilaa....." Dodi Al-Fayed en Princess Di *
Jare gelede was John Taylor 'n rubriekskrywer vir 'n hele paar Britse
en Amerikaanse tydskrifte. In 1975 het hy 'n boek uitgegee getiteld,
"The Care an Feeding of Young Ladies." Hierdie stuk kom daaruit:
I arrived at a candle-lit cellar somewhere in the region of Holborn
Viaduct armed with no other qualification than my invitation, and was
confronted with what in later years has become the familiar sight of a
cavalcade of small naperied tables stacked high with bottles,
disciplined squads of upturned empty goblets, and small Startan dishes
of hard dry biscuits. Without the advantages of instruction into the
'sacred rights' of the Publicity Committee's ritual, it seemed that
all one did was pass as rapidly as possible from one table to the next
getting down as much of the happy juice as the ruminative press of
aficionados allowed. I entered into the spirit of things with an
entusiasm which mounted with each bibulous experiment.
A sense of increased relaxation was to some degree diminished through
embarrassment occasioned by the behaviour of some of my fellow guests.
Manifesting their critical faculties in a manner hardly less than
churlish, wine of which they apparently disapproved, was offered
public opprobrium by the ill-mannered reaction of spitting it into a
handy bucket of saw dust. Motivated partly by a sincere desire to
assuage the wounded peoffesional pride of the shipper (and my host)
and partly by a determination not to look a gift horse in the mouth, I
found it only expedient to swallow all that came my way with a polite
smile of appreciation.
Confidence grew with each induction, and as others around were acting
out an esoteric little ritual of holding their glasses up to the light
and studying its colour with appreciative comment I decided that the
duties of an grateful guest demanded I should follow suit.
Looking into the glare of a naked light bulb at a brimming wine glass
held high above an unsteady head is feasible provided only that a
couple of litres of the vino has not already produced a latent
vertigo. It needed but an unsteady pace backwards and an involuntary
shift of grip upon the glass' stem to find the wine coursing down my
centre parting.
The sharpened sense of humour of a man already three parts smashed
assisted me in treating the catastrophe as a matter of noisy hilarity
against the mounting silence of fellow guests' disapproval, but a
wilful tenacity urged me to refill my glass and try again; this time
elaborating the performance with a parallel demonstration of deft
glass twirling.
The basic idea here, as the French National Wine Committee for Wine
Publicity will readily explain, is to rock the stem of the glass
through an even orbital axis - thus swooshing the liquid around the
inside of the goblet and containing it therein via sheer momentum. A
notable parallel to this anti-gravity process may be witnessed in the
performance of those intreped motor-cycle riders who ride horizontally
around the confined annulus of a Wall of Death but, as with the
motor-cycle, an uncontrolled momentum can can shoot the wine clear
over the edge of its container and straight into the faces of the
onlookers.
I sponged the shirt-fronts of my fellow guests with my pocket
handkerchief wringing it out into the buckets of sawdust, and concious
of a mounting general antagonism decided it might be more popular to
confine further demonstration to the surely manageable ritual of the
aroma appreciating.
I bent my head forward towards my wine glass, and sniffed delicately
in the manner of those around me - only to discover to my sharp
disappointment that it smelled of little other than wine, really.
Persevering, I lowered my nose closer, and inhaled once more with the
assertive suction of a deep chest and a passionate nature.
It was unfortunate that in my polite enthusiasm for my host's
hospitality I had filled my glass rather fuller than the mandatory
half measure. My nostrils submerged themselves and the wine in the
glass went down like a butt of Malmsey trunked dry by an elephant with
a drink problem.
My hair plastered to my scalp, my shirt-front soaked, my nose running
scarlet as a chastised cruiser-weight's, I was at last no longer
onlivious to the ill-will of those around me. I shook the wet hand of
my thin-lipped host and repaired to the cloaks, where I managed with
no undue effort to insert both arms down the same sleave of my
raincoat.
As I turned to leave, the attendant who had extricated me from the
straight-jacket of my own making touched his forelock with a fine
humility and purposefully pushed towards me me a saucerful of whar
were clearly I being the first to leave) his own half-crowns.
I accepted one with thank, pushed through the swing-doors, and
assuming all the circumspect dignity of the dreadfully drunk, made off
in all directions.
Is dit algemene gedrag onder julle wynproeers? :))
Daar in die ou dae van Usenet News (dit was omtrent net universiteite,
regeringsinstellings, groot besighede ens. wat aan die begin kon
deelneem) het 'n kollega die gewoonte gehad om grappe af te laai. So
hele ruk gelede kry ek toe nog een van sy ou skywe (hy is met die
kuikenloop VSA toe), ongelukkig 'n 5 duim floppie. Kom nou die dag by
my persoonlike rekenaar internis en sowaar daar het hy een wat nog
daai goed kan lees. Hy het toe die goed vir my oorgelaai. Net 'n
klompie swakkerige limerieke, behalwe hierdie een wat ek as
uitstekende digkuns beskou :)
There was a young lady from Exeter
So pretty, men craned their necks at her
One went so far
As to wave from his car
The distinguishing mark of his sex at her
On Thu, 08 Nov 2001 02:40:21 GMT, @home.com wrote:
> Net omdat die Romeine lank gelede twee-derdes vanBrittanje beset het,
> sit London nog nie in die land van die
> Romeine nie. Al het die Vikings in Kanada nedersettings
> gehad ( en heelwaarskynlik ook in New England - niemand
> weet waar Vinland is nie, maar hulle het druiwe daar gesien)
> maak dit nie vir Kanada die land van die Vikings nie.
Ja, ek stry nie met wat jy daar sê nie, en al stem ek saam in beginsel
(want ek neem aan jy bedoel heel waarskynlik dat die Vikings se lande
van afkoms/herkoms is Norweë, Swede, and Denemarke, terwyl Ierland
die land van die Scoti moet wees? En daaruit gaan volg dat blanke
Suid Afrikaners ook nie mag sê dat Suid Afrika aan hulle behoort nie,
ens.)
Maar ek wil darem ook 'n *Maar* maar MAAR byvoeg. Alles is darem ook
nie so wit of swart nie.
Die woord/naam "Viking" verwys mos eerder na 'n tipe seerower, en dus
'n leefwyse eerder as 'n "nasie"?
Die geskiedenis van Engeland en die oorspronklike 'Britons' se oorname
deur die Romeine, en dan die stede soos London is darem BAIE anders as
die van Ierland se Dublin en die invloed van die "vikings". Kyk bv na
die bekende "battle of Clontarf", waar sg. vikings hand aan hand geveg
het saam met Brian Boru om die Skandinawiers te stop.
Die koninkryke van York en Dublin was goed gevestigde "Viking
strongholds" - dus kan mens seker maar sê "land of the Vikings" -
hoekom nie?
Selfs geskiedkundiges verwys soms na "Skotse Vikings" en "Ierse
Vikings" ens.
'n Baie interessante skakel by: http://www.ucc.ie/ucc/chronicon/ocor2fra.htm
(Terloops, daar was 'n interessante reeks juis oor Vinland op die
Discovery kanaal 'n hele ruk gelede - as ek reg onthou vermoed hulle
dat direkte afstammellinge van Leif Ericson hulle in Newfoundland
gevestig het. Dit het hoofsaaklik gehandel oor Meadow Cove, en die
ooreenstemmings met die Groenlandse Noorse okkupasie - of is dit
Noormanse?)
Om terug te keer na die term "viking" -
Ek haal sommer aan uit Jacqueline Simpson se " Everyday Life in the
Viking Age. New York: Dorset. 1967. ISBN 0-88029-146-X. p.11"
"In medieval Scandinavian languages, a vikingr is a pirate, a
freebooter who seeks wealth either by ship-borne raids on foreign
coasts or by waylaying more peaceful seafarers in home waters. There
is also an abstract noun viking, meaning 'the act of going raiding
overseas'.... Strictly speaking, therefore, the term should only be
applied to men actually engaged in these violent pursuits, and not to
every contemporary Scandinavian farmer, merchant, settler or
craftsman, nor even to warriors fighting in the dynastic wars of their
lords or in their own private feuds. However, it was the raiders who
made the most impact on the Europe of their time, so that it has
become customary to apply the term 'Viking Age' to the period of
Scandinavian History beginning in the 790's (the time of the first
recorded raids on Western Europe) and petering out somewhere round the
middle of the eleventh century (by which time raids and emigrations
had ceased, the settlements established abroad had become thoroughly
integrated with the local populations, and social changes in the
Scandinavian homelands had marked the transition to their true Middle
Ages). Indeed, the term is such a convenient label for the distinctive
culture of this period that one now talks not only of 'Viking ships'
and 'Viking weapons' but of 'Viking art', 'Viking houses', and even
'Viking agriculture' - expressions which would have seemed meaningless
to people living at the time."
Sou (sou) die ANC kabinetsposte gee aan die oorlopers, wil ek nou reeds
voorspel dat Landbou een van die portefeuljes sal wees.
So los ons dan die plaasmoord probleem op.
Dankie Marthinus ....
Ek voel die afgelope paar dae erg "leeg", verslae en hartseer.
Daar is seker nie woorde wat die afgryse in my hart kan beskryf oor
die verkragting van n negemaande oue baba deur SES mans nie! n Baba
wat op hierdie ouderdom n volledige histerektomie ondergaan het as die
gevolg van haar beserings.
Ek het gister in boeke gaan oplees oor haar ontwikkeling wat hierdeur
erg geraak gaan word. Ek het ook gekyk na prentjies van die anantomie
en grootte van n nege maande oue dogtertjie. En my verstand kan glad
nie aanvaar dat enige mens so iets aan n kind kan doen nie!!! Ek
probeer, maar vind geen regverdiging in my hart nie. Ek pleit dat
die instelling van die doodstraf in ons land herstel moet word.
Ek blaai deur my dogter se Afrikaanse Poësieboek en kom op hierdie
aangrypende gedig af. Ek deel dit graag met julle.
"last grave at dimbaza" Fanie Olivier
beauty douglas was born -
op 'n wintersnag so all forlorn
omringe deur die sterre se liggies
en koerante kaal klip
en nuuskierige hande
en tien ander gesiggies
a, 'n dogter oplaas 'n dogter
om beeste te kry om die wêreld
te wei a dis lekker
om 'n vader te is te is
die ma het 'n briefie geskryf
aan haar man op die myne
om te sê van die kind en te vra van die geld
want dit was sy kind die dogter
was syne om te sê: o my man
o my man ek het beeste gebaar
op 'n wintersnag so all forlorn
met die sterre soos goud en die mielies klaar
beauty douglas your daughter was born
sy hart het oopgeskiet tussen lae klip
opgeskiet boontoe en oopgevou
in 'n laatnagbrief: my vrou
my vrou sê aan beauty douglas
haar pa het haar lief.
hy't sy brief gepos met sy viersentseël
'n lugposbrief aan beauty douglas
om te sê hy't haarlief
die adres was mnxesha
oor kingwilliamstown kaap
saans as hy sy moegheid streel
het hy gedroom van sy meisiekind
en op 'n sonskynmiddag twee maande later
het 'n brief uit mnxesha hom teruggevind:
skryf in boodskap news:3BE96269.39F127E7@home.com...
Piet Pompdonkie wrote:
> Dullaard voer Piet nie die van
> Maar Dullaart is dalk iets wat kan
As tannie sê dat sy anti-dullaard is,
dan spel sy nie verkeerd nie. Sy
verkondig aan die wêreld dat sy
nie hou van mense wat nie interessant
is nie.
Waar bly jy, Dullaart? Jy hoef nie die
plek se naam te gee nie. Beskryf dit
en laat ons raai waar dit is. Ek neem
nou aan dat ek wel met Franz Dullaart
praat.
Wie is Joop? Waarom knaag dié naam
so aan my geheue.
Tant Hessie Poirot
Wouter
Franz Dullaart en Joop Dullaart is dieselfde persoon.
Hy is 'n briljante limeriekskrywer en woon in Kaapstad.
Ek sal taamlik verbaas wees as hy die Pompdonkie is.
O die donkie, o die donkie
Die donkie is 'n wonderlike ding
Hy gooi sy draai
En laat vele raai
Die donkie is 'n wonderlike ding
Maar die donkie, ja die donkie
Die donkie verf hom vaster in 'n kring
Hy gaan hom vaspraat
Dan is dit te laat
Die donkie verf hom vaster in 'n kring
Supertaal
Blog
Soek
Hulp
Lede
Registreer
Teken aan
Tuis
RSS
