Ek word mal van die 7elaan idiote en ook van die dwase wat dink dat Charlize
so wonderlik is omdat sy "so ver gekom" het.
My vraag hoe ver was haar bene wyd en hoeveel keer het sy gekom, om sover te
kom ?
Ag dan het ek sterk bedenkings oor haar 2 tattoes.
Ek het nogal 'n redelik goeie kennis van mooi vrouens maar Charlize is glad
nie mooi nie. 'n vrouw moet je in die oggend sien en dan je mening uitbring.
Annette - het jy die onlangse (verlede week) onderhoud wat Sandra Prinsloo
met Me Napier gehad het, gesien? Dis seker een van die beste onderhou wat ek
in 'n baie lang tyd kon sien.
Verlede week is my vrou se jongste broer in Kaapstad oorlede. Pas 'n stuk of
sewentien maande na die dood van haar oudste broer. Albei aan hartaanvalle.
Haar ma is nou alleen oor in Suid-Afrika. My skoonpa is reeds meer as
twintig jaar gelede oorlede. Ek kan my nie die pyn van 'n ouer voorstel wat
twee kinders in so 'n kort tyd so onverwags moes afstaan nie. Totius het, en
ek publiseer elders twee van sy gedigte; een waarin hy die rou pyn van 'n
ouer uitroep na die dood van 'n kind. Die ander een handel oor die
onbegryplike weë van God.
Ek is 'n lyfwag en tans tussen kontrakte. My besonderhede is op http://home.intekom.com/bodyguard vir enige belangstellendes. Ek doen ook
hoë risiko sekuriteitswerk en is noodmedies gekwalifiseer.
Dat het ANC in Zuid-Afrika de verkiezingen heeft gewonnen met 70
procent van de stemmen -bij een opkomst van 57 procent- kan voor niemand een
verrassing zijn. Sinds de afschaffing van de apartheid heeft die partij de
absolute meerderheid in het land. Zowel bij de eerste vrije verkiezingen in
1994 (63 procent) als in 1999 (66 procent) won het ANC.
In de afgelopen tien vrije jaren is de vooruitgang ontegenzeglijk
groot geweest. Negen miljoen Zuid-Afrikanen werden aangesloten op de
waterleiding, 3,5 miljoen op het elektriciteitsnet. Er werden 1,6 miljoen
huizen gebouwd, en twee miljoen hectare land werd herverdeeld. De
economische groei nam toe, het aantal moorden nam af.
Toch is het leger werklozen gegroeid, en is de kloof tussen arm en
rijk niet kleiner geworden. De blanke elite is aangevuld met een zwarte
elite, maar een heel groot deel van de bevolking is er zeker niet op vooruit
gegaan.
In 1999 volgde Thabo Mbeki Nelson Mandela op als president. De grote
vraag is hoe Mbeki en het huidige ANC met hun machtspositie omgaan, want
oppositie is er nauwelijks. Tot nu toe zijn de signalen niet gunstig. Zo
blokkeerde Mbeki jarenlang een krachtige aanpak van het aidsprobleem. Lang
ontkende Mbeki zelfs de effectiviteit van aidsremmers. Pas vlak voor de
verkiezingen kwam de regering over de brug met het verstrekken van gratis
medicijnen in de provincie Gauteng.
Net als bij veel andere ANC-leiders is het oppikken van kritiek niet
Mbeki's sterkste punt. In de decennia van verzet tegen het apartheidsregime
waren de ANC'ers altijd de good guys, die het eigenlijk alleen maar goed
konden doen. 'Oppositie' klinkt dan al snel als 'vijand'. Maar door de
weinige oppositie te negeren, kritiek als 'racisme' af te doen, en corruptie
te laten groeien, frustreert het ANC de democratische ontwikkeling van het
land.
Critici vrezen zelfs dat het land de ontwikkeling in landen als Kenia,
Namibië en Zimbabwe zal volgen. Ook die landen werden door
bevrijdingsbewegingen omgevormd tot stagnerende eenpartijstaten. President
Mbeki lijkt zich steeds meer als autocraat op te stellen. Hij valt dictator
Mugabe van Zimbabwe nog steeds niet af, benoemt alleen ja-knikkers in zijn
kabinet, en had 'geen tijd' voor een verkiezingsdebat op tv. Mbeki en het
ANC zullen hun arrogante houding moeten wijzigen, wil Zuid-Afrika niet
verder afglijden.