Sien gister die storie oor Hillary Clinton in die Huisgenoot. Ou Bill
Clinton het glo honderde vroumense gelooi in sy tydjie in die politiek en
die Lewinski-storie was maar van die enkele wat openbaar geraak het. Nou
reken hulle daar brand ook 'n vuur in Hillary wat nie maklik geblus word
nie, al probeer sy hoe hard. Sy het al die jare 'lovers' gehad en die
verontwaardigheid oor Bill se indiskressies was ook maar alles 'pose' want
hoe kan jy iemand veroordeel as jyself agter die deur rondhang? Tog sê
hul;le dat sy vir Bill geslaan het.....of met goeters gegooi het.
Sjit, hierdie ding gee vir my groot lag. Die spul demokrate in die VSA
se held en heldin is wat jy ligtelik as hoere kan klassifiseer, tog is dit
vir 'n groot deel van die Amerikaanse publiek duidelik aanvaarbaar dat 'n
regeringshoof wat veronderstel is om 'n mens van karakter te wees en waghond
is oor die hele Amerika, in die rioolslote van die lewe kan rondkarring met
hulle goedkeuring! Wat sê dit van die spul Amerikaners?
Darem hier by ons boeregemeenskappe hou die manne so af en toe vergaderings
en so van tyd tot tyd kry die komitee mense vanuit die regering en politieke
partye om die manne toe te spreek, veral oor die onsekerheid van die
plaasgrondkwessie in die land. Die praktiese probleem vir die boere is dat
daar nie 'n vaste stel reëls is waarvolgens die regering werk nie. Wie
ookal die minister verantwoordelik is op die oomblik, se interpretasie van
die storie is die een wat geld.
Nou staan een Herero politikus op, hyself ook 'n boer, en hy reken dat
die regering vinnig 'n stel reëls sal moet kry want die hele storie is besig
om die landbou sleg te beïnvloed en is boere traag om sy plaas verder te
ontwikkel of te verbeter want hoe weet hy hy steek 'n klomp kapitaal in 'n
nuwe projek in net om later onteiein te word nie? Baie van die ouer boere
besluit om te konsolideer en hou net genoeg diere aan om die kostes te dek,
raak ontslae van meeste van sy werksmense en sit sy eiendom terug onder
bankskuld en belê die kontant in ander sektore van die nywerheid, of selfs
kry dit die land uit.
Toe kom daar hierdie senior sekretaris van 'n vrou wat haar graad
duidelik êrens gekoop het want sy kan skaars behoorlik verstaanbare Engels
praat, en reken dat die boere nie negatief teenoor die regering moet wees
nie en moet investeer in hul boerdery en moet tog nie ontwikkeling stop nie!
Vertrou op die regering en die stelsel, pleit sy!
Watter stelsel, wonder jy? Dieselfde regering met sy staatshoof en
mense onder hom wat eintlik niks op vergaderings te sê het behalwe hoe sleg
die wit boere is nie? Na 15 jaar van absolute meerderheid in die regring,
is hulle steeds bang vir die boere en die haatspraak vloei van elke verhoog
af. Laat my dink, Gloudina sal goed vaar in 'n pos in ons regering!
Sover ek weet, volgens die konstitusie, mag daar nie meer op dokumente
aangetoon word van watter ras mens is nie.
1) So hoe weet die staat wat die bevolkingsaanwas van die verskillende
groepe is?
2) As 'n baba gebore word van 'n wit/bruin , bruin/swart, bruin/oosters,
wit/swart, swart/oosters verbintenis gebore is, by watter groep word die
baba bygetel?
3) Word alle geboortes deesdae aangemeld?
4) Word die aanwas slegs bereken op geboortes, en neem glad nie sterftes van
babas van 1 dag tot 3 jaar in ag nie?
--
Groetnis
Annette
Interessant op Skye vanmôre van die Nigeriese kerkmanne wat hulleself in die
UK gevestig het en die wonderlike pater van hierdie spul wat wonderwerke
verrig in die dat hy wonderwerkbabas kan optoor vir vroumense wat nie
kinders kan kry nie. Net om nou uit te vind dat die mense babas van armes
uit hospitale in Nigerië gesteel het en dan 'opgetoor' vir die
mense.....teen 'n moerse betaling natuurlik.
.......maar Gloudina reken mos die Nigeriërs is nie endemies skelm nie!
Nou die een is vir my snaaks. So klein bietjie haat gemeng met onkunde
en woeps jy het 'n ekstremis op jou hande. Nou hoekom sal iemand soveel
energie mors om ander mense se taal ensovoorts te kwes? Ek is oop vir
kulturele debat en vrae oor die voortbestaan van 'n taal. Ek is selfs
oop vir 'n debat oor die meriete vir die afskaal van sekere taalvoordele
maar as jy dit vanuit 'n haat oogpunt doen met so 'n halwe "ek gaan jou
opfok" klankie dan moet jy nie verbaas wees as ek nie jou vriend is nie.
Ek mag miskien nie goed spel nie maar ek kan hard baklei vir iets waarin
ek glo.
Cheers en fok jou!
Plato
KP de Kont wrote:
> Yes you dom donders - that's what should happen to your outdated
> language.
>
> It is not worthy of even being mentioned in the history books.
>
> Ga sies, you had better ask the dominee to save you.
>
> KP
>
> Annette wrote:
>
>> Is nie. Die doel van die wet is nie om die gepeupel te ontwapen nie, maar op
>> die ou end, so oor 50 jaar, sal almal wat 'n wapen het, 'n wettige
>> wapenlisensie moet besit.
>> --
>> Groetnis
>> Annette
>> "Plato" skud sy kop en vra?
> Hoe moeilik is dit om te verstaan?
> Sê jy, maar die wette raak juis wetsgehoorsames. 'n Onwettige wapen is
> juis net dit, onwettig. Hoekom? Want iemand het eenvoudig nie die ding
> geregistreer nie. Eenvoudig is dit nie? Hoe moeilik is dit om te
> verstaan? Hulle keer nou net dat die meeste mense wat AANSOEK DOEN nie
> lisensies kry nie...
>
> Maak nie die onwettige wapens minder nie.
>
> Cheers en dankie vir die probeer.
>
> Plato
So hele ruk gelede het 'n vark ('n oulike vark bygesê) op 'n ander
forum begin om sommige van ons hier in die buiteland aan die nuwe
Afrikaanse musiek bekend te stel. Een van die groepe wat hy destyds
bespreek het, was 'n groep genaamd "fokofpolisiekar". Ek dink amper
Ferdi het ook al na hulle verwys op dié groep. Elkgeval, ek dink
nogal dat sommige van hulle lirieke is werklik stunning. Lees
vanoggend hierdie ene, wat nogal 'n goeie antwoord is op sommige van
die boodskappe van vandag.
Kom ons sing oor kuier op Stellenbos
met rooiwyn en sigarette sit ons in 'n minimumveiligheidstronk
kom ons sing oor presteer in 'n sisteem van gehoorsaamheid
kom ons sing oor jou verleppende persoonlikheid
vernietig jouself
daar is 'n drang in my, 'n instinktiewe haat
vir instansies van die bewussyn, konditioneer my
die bybel van pyn
ons almal pak die kole ons almal stook die vuur
ons almal bou die mure wat idees bestry
ons is die rebellie wat misluk het
ons almal kak die reels uit waaraan ons almal verstik het
vernietig jouself
dis moeilik om die kettings af
hulle maak dit aan jou binnegoed vas
dis moeilik om die kettings af te breek
"Ons beskerm en ons dien", lui die polisie se leuse. Maar toe drie
gewapende polisiemanne 'n vreesbevange jong meisie wreed verkrag het,
het hulle nie beskerm of gedien nie - hulle het haar lewe verwoes. Sy
het vir die eerste keer haar verhaal aan Philip de Bruin vertel.
"Weet jy, die vernederendste oomblik was toe een van drie mans in die
hof getuig dat ek hulle R70 betaal het sodat al drie met my omgang sal
hê.
"En toe hy onder gelag van mense in die hof byvoeg: 'Daai ding is mos
lekker in jou broek."
Me. Natasha Kern, nou 24, was maar 20 jaar oud toe sy in die vroeë
oggendure van 27 Maart 1999 in 'n stuk veld naby Randfontein verkrag
is. Haar oë is twee potblou poele emosie terwyl sy gesels. Die trane lê
vlak, maar haar stem bewe van ingehoue woede en aggressie.
Sy het tot dusver geweier om haar identiteit openbaar te laat maak,
omdat sy mense se reaksie vrees. "Hulle gaan my as verkragte vrou
brandmerk, ek weet. Maar ek het besluit om met jou te praat."
Haar lewe, sê sy, is in een kort halfuur verwoes. Met die baadjie van
'n polisie-uniform oor haar kop het drie sersante haar een na die ander
ten aanskoue van mekaar verkrag. Dit juis toe sy hul hulp die nodigste
gehad het.
Soos Amanda Strydom se liedjie "Woorde" ('n skepping van Koos du
Plessis) vertel, verstaan mense nooit regtig wat so 'n verkragting aan
'n vrou doen nie. "Mense praat jou moed in, sê mooi woorde en natuurlik
is ek dankbaar. Maar hulle verstaan nie. Nie regtig nie. Soms wens ek,
ek kan net stilletjies sterf."
Met mes teen die keel
Haar nagmerrie het die nag begin toe sy en 'n vriend na 'n geselligheid
op Westonaria gegaan het. Hul verhouding was wankelrig en hulle sou
dinge uitpraat dié aand. Maar toe daag 'n gewese vriendin van hom op en
hy het Kern begin ignoreer.
"Ek het hom laat die nag gevra om my eerder huis toe te neem omdat hy
nie met my gepraat het nie. Hy het geweier en het gesê ek kan wag tot
hy reg is. Daar was 'n vulstasie so 'n halwe blok van die plek af waar
ons was. Ek het soontoe gestap om my ouers te bel om my te kom haal.
"In die winkeltjie by die vulstasiehet ek met die man agter die
toonbank gepraat. Die drie polisiemanne in volle uniform het ingestap
en na ons gesprek geluister. Die een het gesê hulle is aan diens en is
juis op pad Randfontein toe, hulle sal my by my ouers gaan aflaai.
"Ek is grootgemaak dat die polisie jou vriende is en omdat hul motor 'n
polisieregistrasienommer gehad het, het ek ingewillig. Dit was al 02:00
die oggend en ek was bly dat ek nie my ouers wakker hoef te bel nie.
"Op pad het hulle in hul eie taal gepraat en my geïgnoreer. By die
groot vierrigting-kruising buite Randfontein het die bestuurder links
gedraai. Toe ek vra waarom hy dit doen en nie reguit aanry nie, het die
aggressie begin. Die een langs my het sy baadjie uitgetrek en vir my
gesê: Shut up, you white bitch. Hy het sy baadjie oor my kop gegooi.
"Ek het paniekbevange geword en begin skreeu. Hy het 'n mes teen my
keel gedruk en gesê: I'll kill you, shut up, bitch.
"Iewers het hulle stilgehou, my aan my bene uit die motor getrek en my
op die grond gegooi. Een het my wind uitgeskop. Ek het steeds geskreeu,
toe steek hulle my met die mes in die heup. Net 'n ligte stekie, maar
genoeg om my te laat glo ek gaan sterf.
"Die baadjie was steeds oor my kop. Ek sal daardie oomblik toe die
eerste een op my geklim het, nooit, nooit, nooit vergeet nie."
Sy bly lank stil. Toe sy weer praat, is die wanhoop in haar stem amper
te veel om te verduur.
"Terwyl hulle een na die ander op my geklim het, het ek die hele tyd
net gebid: 'Here, laat ek tog sterf. Moenie dat ek bly leef nie,
asseblief Here.' Ek het gesmeek dat hulle my doodmaak. Ek was só bang.
"Toe hulle klaar was, het een my nog gehelp om my langbroek aan te
trek. 'n Ander een het my broekie vir my gegee en nog een het my skoene
aangetrek. Toe klim hulle in die motor en ry weg. Hulle het my net so
gelos.
"Ek het gehardloop en gehardloop. Waar ek die krag vandaan gekry het,
weet ek nie. Ek wou net van daardie verskriklike plek af wegkom. Ek het
soos 'n mal mens gehardloop en gegil."
'Hulle moes gesterf het'
Toe sy tuis kom, het die gereg sy gang gegaan. Haar ouers het haar na
'n krisissentrum gebring, die polisie het vrae gevra, die
vulstasiewinkel het 'n videoband beskikbaar gestel en die drie mans is
geïdentifiseer.
En toe die hofsaak, 'n jaar later.
"Ek moes alles weer vertel, voor al daardie mense, maar veral voor
daardie drie mans. Ek kan nie eintlik my gevoel beskryf nie -
vernedering, haat, weersin, ek weet nie. En ek was bang. Bang vir daai
mans, wat my aangegluur het. En hul vroue wat my met die dood gedreig
het."
Regter Joop Labuschagne het serss. Ephraim Jabaatlholwe, Edwin Nqandela
en Nathaniel Rammutle lewenslank tronk toe gestuur. Hy het verwys na
hul "barbaarse optrede" en 'n "wrede aanval op 'n weerlose vrou".
Maar, sê Kern, met oë wat normaalweg blougroen is, maar helderblou
verkleur as sy emosioneel is, die vonnis stel haar nie tevrede nie.
"Hulle moes gesterf het. Soos ek daardie nag gesterf het. Ek is jammer,
maar dit is die waarheid. Ek kan hulle nie vergewe nie. Ek het probeer,
regtig ek het. Maar ek kan nie. Ek het drie jaar lank sielkundige hulp
gekry, maar dit kon daardie nag nie wegvat nie. In 'n kort halfuur het
hulle die vrolike, opgewekte Natasha Kern vermoor en is 'n nuwe, harde,
siniese, vriendelose Natasha Kern gebore.
"Wat daardie nag gebeur het, speel soos 'n rolprent elke dag, elke nag
in my kop af, oor en oor. Ek kry nagmerries. Ek kry woede-uitbarstings.
Ek loop met 'n woede wat ek vir niemand kan verduidelik nie.
"Hulle het al my drome weggevat. Ek was 'n haarkapster en dit was my
lewe, maar ek moes dit los. Die salon het vir my soos 'n tronk begin
voel. Ek het gedink almal kyk na my en fluister: 'Shame, daar is die
verkragte meisie'. Erger nog, ek moes mans se hare knip. Ek kan nie aan
mans raak nie.
"Ek is bang vir mans en het mans gehaat. Selfs my pa. As ek op straat
'n polisieman in uniform sien, vandag nog, begin ek sweet van angs. Ek
was lief vir kinders, maar ek wil nooit kinders hê nie. Sê nou dis 'n
dogtertjie? Ek sal haar soos in 'n tronk grootmaak en verbied om naby
'n polisieman te kom."
Niemand verstaan nie...
Op aandrang van haar sielkundige en "my wonderlike ma" het sy weer met
'n man begin uitgaan. "Dit was hel. Ek wou nie hê hy moes aan my raak
nie, laat staan nog met my vry. Maar hy het verstaan en begryp. Ons is
agt maande gelede getroud. Hy is wonderlik. Hy verstaan as ek ná donker
te bang is om uit die huis te gaan.
"Álles is in daardie halfuur in die veld by Randfontein van my
weggevat. Ek is dankbaar vir mense se bystand, maar hulle verstaan nie.
Hulle weet nie. Hulle is nie verkrag nie. Hulle was nie daar nie.
"My toekoms, vra jy? Dis 'n chaos. Dis eensaam. Die pad lyk verlate."
Kern het ná die strafsaak 'n siviele geding teen die polisie ingestel
vir skadevergoeding omdat die drie oortreders aan diens was. Dit was
die eerste geding in sy soort in Suid-Afrika.
Die hooggeregshof het haar eis van die hand gewys en bevind dat hoewel
die polisiemanne aan diens was, hulle nie betaal word om misdaad te
pleeg nie.
Sy het appÚl aangeteken. Vyf appÚlregters het twee weke gelede haar
betoog aangehoor en die uitspraak word eersdaags verwag.