Nou waarom kry ek die indruk al die rassistiese manne wat hier kuier vermy
my vraag?
"Torreke" skryf in boodskap news:dtp19k$oq$1@ctb-nnrp2.saix.net...
> Aangeheg uitknipsel uit vandag se Daily Dispatch.
>
> Is hierdie Indiese meisie blank of nie-blank?
>
> Die apartheidsregering het gesê sy's nie-blank en mag nie met 'n witte
> trou nie.
>
> Jim vloekende rassis en sy rassistiese boeties wil nie weet van Indiese
> moeders in die Afrikaners se voorgeslagte nie - hulle spoeg op hulle!
>
> Otterkop sê 'n mens maak seker van die kleur van die kat.
>
> Nou wil ek graag weet: Is dié katjie wit genoeg of steeds te blas?
>
> Is hierdie meisie 'n lid van 'n "ander subspesies" of net 'n baie mooi
> vroulike lid van die spesies homo sapiens sapiens? - mooier as die
> gemiddelde Wes-Europese meisie!!!
>
> As iemand haar menswees -Adamiese gene! - of haar skoonheid in twyfel
> trek, bluf hy net homself!
>
> Torreke
>
KAAPSTAD. - Wapeneienaars en -verenigings beskou die regering se wysigings
aan die Wet op die Beheer van Vuurwapens as 'n erkenning dat die wet misluk
het.
Die regering en polisie kan nou glo verskeie hofsake en geldeise van
wapeneienaars en -wapenverenigings verwag.
Mnr. Martin Hood, woordvoerder van die Suid-Afrikaanse
Wapeneienaarsvereniging (Saga), het aan Die Burger gesê die polisie het
wapeneienaars die laaste maande behoorlik geboelie en gedreig om van hul
wapens ontslae te raak en nou draai die regering om en wysig die wet.
"Die regering en polisie kan beslis geldeise teen hulle verwag.
Wapeneienaars het óf hul wapens ingehandig óf honderde rande betaal vir
bevoegdheid- en vaardigheidsertifikate. Hier kom beslis lang en uitgerekte
hofsake."
Een van die wysigings, soos aangekondig deur mnr. Charles Nqakula, minister
van veiligheid en sekuriteit, in die nuutste Staatskoerant lui dat alle
bestaande vuurwapenlisiensies lewenslank geldig bly indien 'n wapeneienaar 'n
bevoegdheidsertifikaat het.
Wapeneienaars hoef volgens die wysiging nie meer om 'n nuwe lisensie aansoek
te doen nie, maar moet 'n bevoegdheidsertifikaat bekom en bewys lewer dat
die wapen wel hul eiendom is.
Volgens Hood erken Nqakula met dié wysigings net dat dié wet, wat in Julie
2004 in werking gestel is, 'n mislukking is.
Hy het gesê dis wel sê dat 'n bestaande lisensie geldig bly, maar die
registrateur van die Sentrale Vuurwapenregister (SVR) kan nou ook enige tyd
'n bevoegdheidsertifikaat afkeur.
'n Geldige wapenlisensie verval dan dadelik.
Eienaars wat onder die indruk is dat hul lisensies tot 2009 geldig is, moet
volgens dié wysigings nou binnekort om 'n bevoegdheidsertifikaat aansoek
doen. Die minister sal eersdaags datums aankondig wanneer dié sertifikate
bekom moet word.
"Volgens die nuwe wysigings moet alle antieke wapens wat buskruit skiet nou
ook gelisensieer word. Dit is belaglik. Versamelaars moet nou óf van dié
wapens ontslae raak óf aansoek doen om lisensies. Dié wysiging kompliseer
net die wet," het hy gesê.
Volgens Hood verwelkom Saga die positiewe wysigings, maar sal dié vereniging
die negatiewe wysigings beslis teenstaan.
Mnr. Abios Khoele, voorsitter van die Swart Wapeneienaarsvereniging, het
gesê swart wapeneienaars gaan met dié wysigings weer aan die kortste ent
trek.
"Die regering boelie nou met dié vereistes eienaars van buskruit-wapens. Die
nuwe wysigings gaan nie onwettige besit van wapens voorkom nie. Sake lyk nou
net nog erger as voorheen. Die regering erken eintlik met die wysigings maar
net dat die wet 'n mislukking is."
Mnr. Charl van Wyk, nasionale koördineerder van die Wapeneienaarsvereniging
van Suid-Afrika (Wesa), het Hood en Khoele se reaksie beaam.
Volgens hom het die regering nou bewys die Wet op die Beheer van Vuurwapens
is vir die regering een te veel om te hanteer.
"Die minister, polisie en SVR het in die laaste maande nie net wettige
wapeneienaars geboelie nie. Hulle het bykans eiehandig ook 'n
multimijoenrand-wapen- en jagbedryf uitgewis. Dit is nou tyd dat Nqakula
besef sy wet is niks anders as 'n wit olifant nie."
Mnr. Roy Jankielsohn, DA-woordvoerder oor veiligheid en sekuriteit, het gesê
hy is verlig die regering het effe "lig gesien".
Die betrokke partye sal egter aan maniere moet dink om wapeneienaars te
vergoed wat reeds óf hul wapens onder druk ingehandig het óf wat reeds geld
betaal het om aan die vereistes vir 'n nuwe lisensie te voldoen.
Mnr. Trevor Bloem, woordvoerder van die minister, het in 'n verklaring gesê
die wysigings is bloot wysigings en wapeneienaars moet, totdat dit in die
wet opgeneem is, steeds aan die wet voldoen.
We should fear Holland's silence
Islamists are stifling debate in what was Europe's freest country,
says Douglas Murray
'Would you write the name you'd like to use here, and your real name
there?" asked the girl at reception. I had just been driven to a
hotel in the Hague. An hour earlier I'd been greeted at Amsterdam
airport by a man holding a sign with a pre-agreed cipher. I hadn't
known where I would be staying, or where I would be speaking. The
secrecy was necessary: I had come to Holland to talk about Islam.
Last weekend, four years after his murder, Pim Fortuyn's political
party, Lijst Pim Fortuyn, held a conference in his memory on Islam
and Europe. The organisers had assembled nearly all the writers most
critical of Islam's current manifestation in the West. The American
scholars Daniel Pipes and Robert Spencer were present, as were the
Egyptian-Jewish exile and scholar of dhimmitude, Bat Ye'or, and the
great Muslim apostate Ibn Warraq.
Both Ye'or and Warraq write and speak under pseudonyms. Standing at
the hotel desk I confessed to the girl that I didn't have any other
name, couldn't think of a good one fast. I was given my key and made
aware that the other person in the lobby, a tall figure in a dark
suit, was my security detail. I was taken up to my room where I
changed, unpacked and headed back out - the security guard now
positioned outside my bedroom door.
I had been invited to deliver the closing speech to the memorial
conference on what would have been Fortuyn's 58th birthday. I said I
would talk on the effects of Europe's increasingly Islamicised
population and advocate a tougher European counterterror strategy.
There was no overriding political agenda to the occasion, simply a
desire for frank discussion.
The event was scholarly, incisive and wide-ranging. There were no
ranters or rabble-rousers, just an invited audience of academics,
writers, politicians and sombre party members. As yet another
example of Islam's violent confrontation with the West (this time
caused by cartoons) swept across the globe, we tried to discuss
Islam as openly as we could. The Dutch security service in the Hague
was among those who considered the threat to us for doing this as
particularly high. The security status of the event was put at just
one level below "national emergency".
This may seem fantastic to people in Britain. But the story of
Holland - which I have been charting for some years - should be
noted by her allies. Where Holland has gone, Britain and the rest of
Europe are following. The silencing happens bit by bit. A student
paper in Britain that ran the Danish cartoons got pulped. A London
magazine withdrew the cartoons from its website after the British
police informed the editor they could not protect him, his staff, or
his offices from attack. This happened only days before the police
provided 500 officers to protect a "peaceful" Muslim protest in
Trafalgar Square.
It seems the British police - who regularly provide protection for
mosques (as they did after the 7/7 bombs) - were unable to send even
one policeman to protect an organ of free speech. At the notorious
London protests, Islamists were allowed to incite murder and
bloodshed on the streets, but a passer-by objecting to these
displays was threatened with detention for making trouble.
Holland - with its disproportionately high Muslim population - is
the canary in the mine. Its once open society is closing, and Europe
is closing slowly behind it. It looks, from Holland, like the
twilight of liberalism - not the "liberalism" that is actually
libertarianism, but the liberalism that is freedom. Not least
freedom of expression.
All across Europe, debate on Islam is being stopped. Italy's
greatest living writer, Oriana Fallaci, soon comes up for trial in
her home country, and in Britain the government seems intent on
pushing through laws that would make truths about Islam and the
conduct of its followers impossible to voice.
Those of us who write and talk on Islam thus get caught between
those on our own side who are increasingly keen to prosecute and
increasing numbers of militants threatening murder. In this
situation, not only is free speech being shut down, but our nation's
security is being compromised.
Since the assassinations of Fortuyn and, in 2004, the film maker
Theo van Gogh, numerous public figures in Holland have received
death threats and routine intimidation. The heroic Somali-born Dutch
MP Ayaan Hirsi Ali and her equally outspoken colleague Geert Wilders
live under constant police protection, often forced to sleep on army
bases. Even university professors are under protection.
Europe is shuffling into darkness. It is proving incapable of
standing up to its enemies, and in an effort to accommodate the
peripheral rights of a minority is failing to protect the most basic
rights of its own people.
The governments of Europe have been tricked into believing that
criticism of a belief is the same thing as criticism of a race. And
so it is becoming increasingly difficult and dangerous to criticise
a growing and powerful ideology within our midst. It may soon, in
addition, be made illegal.
I had planned - the morning after my speech - to see Geert Wilders,
but instead spent the time catching up with his staff. Their leader
had been called in by the police to discuss more than 40 new death
threats he had received over the previous days.
As I left the Netherlands I once again felt terrible sorrow for a
country that is slowly being lost. A society which should be
carefree and inspiring has become dark and worried. The jihad in
Europe is winning. And Holland, and our continent, takes one step
further into a dark and menacing future.
Douglas Murray is the author of Neoconservatism: Why We Need It
Ek het die boekie gevind wat die dier van die veld bespreek, en ek sal so
spoedig moontlik direk uit die boek vir jou aanhaal vir jou om daarop te
reageer.
De middeleeuwse mohammedanie mag wel eeuwen achter onze ontwikkeling
zijn. Maar een ding hebben ze blijkbaar gesnapt, al ook alleen maar
instinctief: namelijk dat onze maatschappijen van juridische idioten in
politiek en rechtswezen worden beheersd - het herinnert hen
waarschijnlijk aan hun moeftis/moellahs. Het is dus volstaande voor hen
zich voor de schijn aan de juridische regels toe te passen en dan de
ambtshouders geleidelijk met hun eigene wapens te slaan. Het is
ongeveer deze processus die afloopt, en wij staan aan de zijlijn en
zien machtloos toe.
Lieden die aan de koran en diens anti-westense veroveringsleer
huldigen, zonder belang of ze radicale of 'gematigde' zijn, horen niet
in de westense wereld thuis. Dat geldt ook voor de betrokkene dele van
de Balkaan. Een vorm voor co-eksistentie tussen hen en ons kan er niet
bestaan. Het zijn 'of zij of wij'. Als we doorgaan met toelaten dat ze
binnenkomen en zich verspreiden, en hen dan ook nog toegang aan de
staatslijke instellingen mogelijk maken, dan graven we onz eigen graf.
Aangezien hun fok-quotum zijn ze over enige tientallen jaren in de
meerderheid, en dan zallen ze de masker laten vallen: Tot zo zijn we
hun dommis - toen hun dhimmis.
Ik zie alleen een mogelijkheid de ramp af te wenden: De europese lande
moeten gemeenschappelijk de noodstand uitroepen, de migranten opzamelen
en in een massa-actie per provisorisch toegepaste vrachtschippen weer
terugbrengen - en als het maanden of jaren gaat duren. Als hun
afkomstlanden niet samenwerken, zallen ze aan een strand van de
Westsahara worden afgezet. Toen zijn Allah en de rode halfmaan
aansprakelijk. Als reislectuur krijgen ze niet de koran maar een
handleiding erover hoe men zijn eigen land naar een uithoudbaar
maatschappij opbouwt. Want dat was de hoofdreden voor hen komen: Ze
wouden het ook goed hebben.
Zulke levensverhoudingen kan men opbouwen als men zich zo of
soortgelijk gedraagt als wij het doen. Als men de profeet en zijn
daadwerkelijke of aangevelijke vermachtenis huldigt gaat het blijkbaar
niet. Dus moet men beslissen wat belangrijker voor een is - profeet of
profit.
Supertaal
Blog
Soek
Hulp
Lede
Registreer
Teken aan
Tuis
RSS
