die reuse brander
Sun, 10 July 2022 16:21
ek lê op my rug
en kyk op na die lug
na daar waar die seemeeue
my vermaak met hul vlug
terwyl branders om my breek
en die son se steek
weens al die sand op my liggaam
total ontbreek
want my dogter probeer
om die see weg te keer
deur my met sand te bedek
en so die vloei van die natuur te beheer
maar die oseaan se krag
spoel die golwe met ‘n mag
so ver oor die strand
dat geen mensekind dit sou verwag
ons het gedink dat ons veilig was
want ons was dan so na-aan die gras
maar ons was beslis verkeerd
want skielik was branders waar daar droë sand was
asof op ‘n slee
word ons seewaarts gevee
ons gil en roep en gryp en skop
maar die geluid van die golwe neem ons krete mee
dan lê ons albei daar
deurdrenk en in skok maar wel gespaar
van ‘n gewisse dood
sou ons dieper die oseaan in vaar
maar dan sien ek God se Hand
hier waar ons bevrees lê op die sand
Hy het ons teen ‘n rotspunt vas laat rol
en ons sodoende lewend gehou op land
Prosa & poësie |
0 kommentare
ons moedertaal
Sun, 10 July 2022 16:18
waarom sukkel almal so
met die taal van ons nasie
want anders as wat hulle wil glo
is hier oorgenoeg spasie
om elkeen se taal tot sy reg te laat kom
om sy eie klank, sy eie idioom uit te leef
al is ons blind, al is ons stom
weet ons ons taal is nes alle ander met simboliek deurweef
want kontak met ander laat ‘n taal juis groei
dit is die fontein van woordeskat
moenie toelaat dat ons taal doodbloei
moenie toelaat dat iemand dit van ons afvat
Prosa & poësie |
0 kommentare
'n koekie seep
Thu, 07 July 2022 21:10
diep in die ingewande van die aarde
boor en grawe die mynwerker op soek na daardie stuk rots
wat die korrekte edelmetaal bevat wat die mynbase verlang
aan die einde van sy uitputtende skof
smag hy na ‘n koekie seep
om die stof en sweet van sy moeë liggaam mee af te was
op die sportveld
dryf die sportman sy liggaam tot die uiterste krag
om die korrekte punte te behaal wat die sportbase verlang
aan die einde van sy uitmergelende spel
smag hy na ‘n koekie seep
om die sweet en pyn van sy moeë liggaam mee af te was
op die oorlogsveld
veg die soldaat met bomenslike krag
om die sukses te behaal wat die oorlogsbase verlang
aan die einde van sy bloedige geveg
smag hy na ‘n koekie seep
om die bloed en skrapnel van sy deurboorde liggaam mee af te was
in die dieretreintrok
probeer die oorlogsgevangene met sy laaste krag
om die bestemming te bereik waarheen die trein hom neem
aan die einde van sy vreesbevange reis
smag hy na ‘n koekie seep
om die liggaamsvuil en lyding van sy lewensmoeë liggaam mee af te was
dit was daardie verlange na ‘n koekie seep
wat soveel mense deur die Nazi-gaskamers
na hul dood gedryf het
Prosa & poësie |
0 kommentare
ek en jy
Geskryf volgens Febonacci se Goue Nommer; Thu, 07 July 2022 21:09
Ek
Dier
Homo
Sapiens
Versigtig stap ek
Oor die veld op pad na die berg
Waar ek bessies pluk, wortels grawe en dassies jag
Ek het die hele dag tyd om kos te versamel, te eet en weer terug te stap
Na my grot teen die hang van die berg aan die anderkant van hierdie dorre veld waar ek ‘n vuurtjie aansteek om die dassies op te braai
Dis op een van hierdie kosversameltogte dat ek hoor hoe ‘n wildsbokkie rats tussen die bosse deur beweeg, maar altyd naby my bly kompleet asof hy my doelbewus agtervolg het, maar tog uit sig uit bly
Ek het soos elke ander dag voortgegaan met my soektog na stroopsoet bessies, sappige wortels en spekvet dassies en gemaak of ek onbewus was van die wildsbokkie wat tussen die bosse deur beweeg, alhoewel ek tog later begin wonder het hoe die wildsbokkie lyk en begin meedoen het aan die kat-en-muis-speletjie en jou gewaar
Ek het so groot geskrik, want ek was baie bang, bang ja omdat ek nog nooit iets so mooi soos jy, daar waar jy met jou lang swart hare en klein lendevelletjie aan voor my staan, gesien het nie, maar ook bang dat jy sou skrik en weg sou gaan en ek jou nooit weer sou kon vind, maar jy het getalm, ja lank genoeg getalm sodat ons oogkontak kon maak en ek kon besef dat ek alles in my vermoë moes doen om te verhoed dat jy sou besluit om om te draai en te vlug, maar ek het nie presies geweet hoe nie en dadelik die velsak met bessies na jou toe uit gehou
Prosa & poësie |
0 kommentare
pen en papier
Tue, 05 July 2022 13:48
pen en papier
neem my na interessante plekke ver van hier
lank reeds vergete gehuggies in die binneland
steeds groeiende wêreldstede aan die kus
en onherbergsame duine woestynsand
lê almal op die roete van my parker-bus
pen en papier
verskaf my maandelange plesier
as ek reis na vreemde lande oor die groot oseaan
waar ek kennis maak met beskawings klein en groot
of meer leer oor my voorouers se bestaan
as ek na hul lande van herkoms seil met my parker-boot
pen en papier
neem my selfs ligjare ver van hier
op reise na melkweë ver anderkant die mens se begrip
waar ek lewens sien wat van hoë intelligensie getuig
ek laat nie die kleinste kosmiese detail my oog ontglip
terwyl ek tussen die konstellasies deur vlieg met my parker-tuig
Prosa & poësie |
0 kommentare
hallo ruimtebewoner
Tue, 05 July 2022 11:45
sê my, ruimtebewoner
wat sien jy presies as jy daar voor jou komperskerm sit
en kyk na al die gebeure hier op planeet aarde
maak dit jou opgewonde om meer oor ons uit te vind
en dink jy trots aan ons as mede-ruimtebewoners
of vul dit jou met afsku om te kyk na die wreedheid
waarmee die mens elke vorm van lewe hier vernietig
en is jy dankbaar dat ons ligjare ver van jou is
is dit, ruimtebewoner
die rede waarom jy nog nooit met ons kontak kon maak
omdat ons soveel ligjare van jou verwyder is
en jy nog nie beskik oor ‘n tuig wat so ver kan reis
of het die doen-en-late van die mens jou so geskok
dat jy van sein verander wanneer jou kleintjies nader
voordat hul die mens kan na-aap om so ook jou wêreld
te verwoes deur ‘n kosmiese rommelhoop daarvan te maak
Prosa & poësie |
0 kommentare
om dankie te sê
Sun, 03 July 2022 14:53
om dankie te sê vir ‘n boom se somerskaduwee
is om dankbaar te wees vir sy herfsblare wat op jou grasperk val
om dankie te sê vir die oseaan se branders
is om dankbaar te wees vir die sandkorrels wat teen jou bene waai
om dankie te sê vir die by se heuningkoeke
is om dankbaar te wees vir sy angel wat jou van sy nes weghou
om dankie te sê vir jou kinders se prestasies
is om dankbaar te wees vir die nagte wat hul jou geen
slaap besorg
om dankie te sê vir jou vrou
is om dankbaar te wees vir die dinge waaroor jul verskil
om dankie te sê vir God
is om dankbaar te wees vir die mikrolewens rondom jou
Prosa & poësie |
0 kommentare
om te dig
Sun, 03 July 2022 14:52
om te dig
is om op reis te gaan
na die plekke en mense waarheen my hart my stuur
soms is die reise baie kort
terwyl ander weer veel langer duur
as ek dig
voer ek my weg van hier
en wend my dan na die grys ateljees van my brein
waar my kleurvolle reis begin
na stede groot en gehuggies klein
die gedig
word sodoende gebaar
terwyl my reis my deur dimensies neem ver van hier
en ek die onderwerp ontleed
waaroor ek verslag doen op papier
Prosa & poësie |
0 kommentare
o enkel voël in vlug
Sun, 03 July 2022 10:41
o, enkel voël in vlug
o enkel voël in vlug
moet ek vra
waarvandaan of waarnatoe
is jy op pad daar hoog in die lug
jou wêreld is so groot
en myne so klein
ek kan nie sonder vliegtuig en boot
daar uitkom waar jy met gemak verskyn
o enkel voël in vlug
mag ek vra
hoe lyk my wêreld vir jou
as jy daarop afkyk uit die lug
as ek opkyk na bo
na daar waar jy bly
sien ek jou grenslose land en o
hoe graag sou ek myself ook daar wou kry
o enkel voël in vlug
ek moet vra
wat werklik jou geheim is
dat jy my beïnvloed uit die lug
jy's so nietig en klein
ek so groot en sterk
maar die klank van jou liedjie so rein
sal 'n lewe sonder jou nooit laat werk
Prosa & poësie |
0 kommentare
aandgebed
Sun, 26 June 2022 16:05
Vader, bewaar my vannag
hier waar ek lê en wag
op die breek van die nuwe dag
en skenk my asseblief die nodige krag
om alles te kan vermag
wat die nuwe dag
van my verwag
amen
Prosa & poësie |
0 kommentare
Supertaal
Blog
Soek
Hulp
Lede
Registreer
Teken aan
Tuis
RSS
