die polisie met haelgewere
die man wat die R1-koeël in sy heup gekry het
en die bergies wat aande
met hul dronk gatte bergop trek
as die aandster in die hemel hang
gebreekte mense Jesus
jy was gebreek
en toe jy aan die kruis gepraat het
was dit om te sê hoe die skerwe jou sny in die kop
en toe het jy heel geword die derde dag
en gesê dat almal wat gebreek is
in jou heel sal word
Jesus van die polisie
en die bergies
en hulle wat bitter en brandend is
is jy toe uiteindelik
bybel toe verban
waar jy in die woestyn van Judea
bladsye en bladsye afstap
en in slothoofstukke opvaar
na kaarte agter in die bybel toe?
Verlede naweek (ons Kanadese Thanksgiving-
langnaweek) was ek op die mees suidelike punt
van "mainland" Kanada. Point Pelee is 'n kleinerige
skiereiland wat in die waters van Lake Erie vir 'n
paar kilometers insteek. Hulle laat jou toe om met
jou kar tot op 'n sekere punt te ry. Dan neem hulle
jou in hulle eie voertuie tot waar die plantegroei op-
hou. Daarvandaan moet jy maar te voet loop oor die
sand tot by die punt. Daar is nog eilande verder suid
wat in Kanadese waters is. Maar dis die mees suidelike
punt van die Kanadese landmassa. Dit reik verder suid
as Washington staat of Oregon. Dis op dieselfde lyn as
die wynplase van noordelike California. Dit verbaas
mens dus ook nie dat daar wynplase is in daardie deel
van Ontario nie.
As 'n mens in Mei na Point Pelee kom, kan jy glo
duisende der duisende voëls sien wat noordwaarts migreer.
Ons was ook net te laat vir die migrasie van die Monarch-
skoenlappers wat aan die einde van September daar rus
voordat hulle die trek suidwaarts na Meksiko aanvat. Maar
dit was wonderlik om die waters van Lake Erie in die son
te sien skitter aan albei kante en die water teen die strande
te hoor klots.
Lake Erie is 'n meer wat effens van 'n geslote boek is
vir Ontariese mense, behalwe vir hulle wat op die noordelike
deel van die meer woon. Maar vir die Amerikaners aan die
suidelike walle van die meer is Lake Erie van baie groter
belang. Vier state grens op Lake Erie: New York staat, Ohio,
Pennsylvania en Michigan. Daar was selfs 'n Erie Canal wat
van Lake Erie suidwaarts deur waterweë dinge na New York
vervoer het. Deesdae word die dinge natuurlik op skepe deur
die Great Lakes Waterway na die see vervoer.
Een van die belangrikste Amerikaanse stede op Lake Erie
is natuurlik Detroit. (Detroit is die Franse woord vir die Engels
"strait," 'n waterweg-deurgang.) Windsor in Ontario is aan die
anderkant van die strait/detroit waardeur die skepe gaan wat
tussen Lake Erie en Lake St. Clair na Lake Huron wil gaan,
natuurlik deur 'n sisteem van "locks." Tot laas naweek was
ek nog nooit in Windsor nie. En ek wou nie eintlik soontoe
gaan nie, want dit het 'n slegte naam as 'n rowwe plek. Maar
my man en seun staan toe daarop dat ons daar gaan slaap,
want hulle sê ek moet die Detroit-skyline sien. Nouja, Detroit
het net so 'n slegte naam as 'n rowwe plek, en ek was nog
minder lus vir Detroit. Maar toe ek darem die stukkie skyline
van Detroit sien wat regoor Windsor is, toe was ek darem ook
maar deeglik beindruk. Dis vol blink en futuristiese baie
hoë geboue. Maar my seun sê dat as jy op 'n Sondagoggend
daar ingaan, dan gaan daar net mooi niks aan nie.
In die omgewing van Windsor bly daar baie ou Franse
families wat nóg aan die Quebeckers of die Akadiërs verwant
is. Hulle stam af van daardie Franse wat voor die Engelse al
in Noord-Amerika aktief handel gedryf het met die inboorlinge.
Vandaar dan ook die naam Detroit. Daar is baie Franse name
in die plekname van die VSA: Vermont, Lake Champlain, enige
woord met Sault of Portage in. In Maine is daar 'n kleinerige
bergie bekend as Mt. Cadillac. Dis vernoem na 'n Franse
ontdekker. Dis natuurlik ook daarvandaan af dat die naam
Cadillac vir 'n kar kom. Die soort karre word op die walle
van Lake Erie gemaak.
On 14 Oct 1998 00:44:57 GMT, wrote:
| In die omgewing van Windsor bly daar baie ou Franse
|families wat nóg aan die Quebeckers of die Akadiërs verwant
|is. Hulle stam af van daardie Franse wat voor die Engelse al
|in Noord-Amerika aktief handel gedryf het met die inboorlinge.
|Vandaar dan ook die naam Detroit. Daar is baie Franse name
|in die plekname van die VSA: Vermont, Lake Champlain, enige
|woord met Sault of Portage in. In Maine is daar 'n kleinerige
|bergie bekend as Mt. Cadillac. Dis vernoem na 'n Franse
|ontdekker. Dis natuurlik ook daarvandaan af dat die naam
|Cadillac vir 'n kar kom. Die soort karre word op die walle
| van Lake Erie gemaak.
Hier by ons duik die Frans ook baie gereeld op - soos die ou Franse
ontdekkers wat in hierdie deel van die noord-Amerikaanse vasteland
gereis het: Voyageurs.
Interessant om te lees van Gloudina dat hulle reeds in Kanada
Thanksgiving gevier het. In die VSA vier ons dit eers 26 November.
In die winkels staan die Kersversierings reeds skouer teen skouer langs
al die grillerige Halloweengoed, en dis nog nie eens Thanksgiving nie!
Praat van kommersialisering! Ons plaaslike supermark verkoop al yslike
groot vars kalkoene teen 99c per pond. 'n Groot winskoop. Hierdie jaar
sal ons as gesin ons eerste Thanksgiving saam kan vier. Verlede jaar die
tyd was my vrou in Pretoria om gereed te maak vir ons oudste dogter se
troue. En ons het voorwaar baie om voor dankie te sê in hierdie verre en
vreemde land. So sal ons ons eie inhoud daaraan kan gee. Dalk word dit
nog 'n groepsgeleentheid waar ons die ander Suid-Afrikaanse gesinne in
ons gebied betrek. Daar is minstens nog vier ander Suid-Afrikaanse
gesinne hier in ons dorpie.
Die Amerikaanse "holidays" begin amptelik met die aanbreek van Oktober.
Voorloper van die holidays is Columbusdag op 12 Oktober. Daar is dan so
'n blaaskansie voor Veteran's Day op 11 November en Thanksgiving op 26
November. Dan volg natuurlik die driedubbele viering van Kersfees,
Hanukah en Kwanzaa, almal om en by dieselfde tyd laat in Desember.
Halloween is die eerste amptelik rede wat Amerikaners (minstens in die
omgewing waar ons woon) nodig het om hulle huise en tuine met oorgawe te
versier en op te tooi. Dit word nou vinnig herfs, en
Halloweenversierings is al oral te sien. Groot oranje pampoene staan by
elke posbus, en ons bure het 'n Âscarecrow op hulle stoep sit gemaak op
Ân stoel. Eenkant in die tuin fladder 'n spook aan 'n paal, en oornag
verrys Âgrafstene in tuine. Die bome bot ook met kleiner spokies wat
aan die takke vasgemaak is. En oor alles heers die grootse skouspel van
die herfsblare aan die bome: elke denkbare skakering van bleekgeel tot
liggroen en donkergroen; van ligbruin en oranje tot dieprooi en selfs
pienk. Dis ongelooflik mooi  veral hier in die gebied waar ons woon -
Pennsylvania - waar daar groot getalle bome en bosse is.
Kort na Halloween sal die mense begin om hulle tuine en huise op te tooi
vir Kersfees. Daar word letterlik duisende aan bestee om tuine in
sprokieswêrelde te omskep. Verlede jaar het ons dikwels draaie gaan ry
net om die versierings en liggies in, op en om die huise en tuine te
gaan kyk. Sommiges sou natuurlik kon beswaar inbring hierteen, omdat die
wese van Kersfees in die Christudsboodskap lê, wat niks te doen het met
romantiese Victoriaanse Kersfeeste nie - ook nie met Kerskaartjies en
Kergeskenke nie. Daarmee stem ek saam, maar dis makliker om in hierdie
land 'n skeiding te maak tussen die wêreldse viering van 'n
vakansieseisoen wat Kersfees insluit, en die innige geestelike viering
van die koms van Christus om almal wat in Sy naam glo, van die verderf
te red.
Die wortels van Halloween reik terug tot in die middeleeue (dalk
verder), toe Walpurgisnacht met vrees en bewing afgewag is. In daardie
vreesaanjaende nag het die duiwel en sy trawante die wêreld ingevaar;
grafte het oopgegaan en spoke en skelette het oral rondgedans. Bose
geeste het in al die huise ingegaan. Die inwoners het in daardie nag
hulle huise oopgelaat: elke venster en deur is oopgemaak sodat die
geeste kon ingaan en weer kon ontsnap. Op die tafels is kos neergesit
vir hulle as 'n soort vredesoffer - vandaar die sogenaamde "trick or
treat"-tradisie wat kinders van alle ouderdomme nou nog noop om van huis
tot huis te stap om lekkernye te versamel. Sommige siek siele het dit in
die verlede uitgebyt deur lemmetjies, glasstukke en selfs dwlems in
koekies en vrugte aan kinders te gee. Daarom word kinders deesdae gemaan
om slegs verseëlde lekkernye te eet. Die dorpsmense self het desyds die
nag op die dorpsplein deurgebring rondom 'n yslike vuur, en eers met
dagbreek teruggekeer huis toe, nadat die duiwel weer terug is en die
grafte weer toegegaan het. Enige verskuiwing in die huis se inhoud (bv.
die wind wat iets afgewaai het) is beskou as 'n teken dat die geeste
daar was en weer weg is.
> Hoe maak 'n mens met kinders in die "bangmaaktyd"? As jy myne met spoke en
> goed terroriseer slaap hulle vir nagte nie!
>
> ...goodbye en good luck,
> Simon
Weet nie, Simon. Ons s'n is reeds groot - gelukkig (?). Ek sien egter dat die
pampoenspoke, hekse en al die ander goed wat in die winkels te koop is,
glimlagte op hulle gesigte het. Afskaduwings van Casper the friendly ghost en
Wendy die goeie heksie? Amper soos ons eie Liewe Heksie! Dis dalk die rede
waarom die meeste kinders lustig meedoen. Die Bose het lieftallig geword, en
boesem nie meer vrees in nie. Christus, daarenteen, word 'n nar en erger.
Maar miskien moet ek dié tema nie te ver voer nie; ons kom dalk op allerhande
teologiese vraagstukke af - dalk selfs op 'n diep en donker sielkundige
ondergrond van ons metafisiese bestaan.
As kind wat in die ou Transvaalse Laeveld groot geword het - so lank gelede
dat dinosourusse nog die aarde bewandel het - onthou ek dat ek Langenhoven
se spookstories grieselrig gevind het, maar nie genoeg daarvan kon kry nie.
Al het ek ook nagmerries daarvan gekry en al was ek so bang dat ek snags nie
'n voet of hand oor die rand van my bed wou laat afhang nie, uit vrees dat
"iets" onder die bed my sou gryp en verslind - of erger!
Terloops, ek het die onderwerp verander. Laas, soos ek onthou, het my bydrae
"hoe het die tye verander" 'n opmerking bevat wat tot eindelose geredekawel
gelei het, en eindelik oorgeloop het in die debat oor intellektuele besit en
kopiéreg. Maar die onderwerp het lank bly kleef.
Groete uit die Quaker staat en oorspronklike Amerikaanse tuiste van die
Amish-gemeenskappe - die staat wat sy ontstaan aan 'n drang na
godsdiensvryheid te danke het. Ook die tuiste van 'n "football"span en 'n
hokkiespan wat net nie daarin kan slaag om wedstryde te wen nie. Ook een van
die state aan die Ooskus van die VSA, die digste bevolkte deel van hierdie
land, en een van die digste bevolkte gebiede in die hele wêreld.
Henry van Zyl wrote in message
...
> Interessant om te lees van Gloudina dat hulle reeds in Kanada
> Thanksgiving gevier het. In die VSA vier ons dit eers 26 November.
> snip Hierdie jaar
> sal ons as gesin ons eerste Thanksgiving saam kan vier.
Hierdie jaar is vir ons ons eerste Halloween en Thanksgiving as a gesin.
Vir my seuns is dit hulle heel eerste Halloween ooit, en word daar so
gesukkel om die opgewondenheid in toom te hou. My seuns is 12 en 13 en wil
hê dat ek soos 'n heks aantrek en saam met hulle in die strate gaan "trick
or treat". Ek kon nog nie besluit of ek uitsien na die besigheid of nie ...
Ek wens ons het SA-gesinne in die omgewing gehad - miskien is daar, ek weet
nie. Ek sou graag 'n lekker braai saam met Suid-Afrikaners wou hê. Die
probleem natuurlik met Thanksgiving is dat almal kalkoen eet, behalwe ek.
Almal kyk my altyd met sulke groot verbasing aan dat ek nie kalkoen eet nie,
so manlief is geforseer om hoender saam met my te eet. Ek dink nie my seuns
gee om wat hulle eet nie, kalkoen of hoender.
Dit is die een ding wat ek hier geleer het. Wanneer Halloween hier is, is
die jaar verby, want soos jy sê is Kersfeesprodukte al beskikbaar en
Thanksgiving was nog nie eens hier nie. Ek het altyd gedink die tyd vlieg
vinnig in SA, maar hier is dit definitief nog vinniger met Kersversierings
ens. wat so vroeg uitkom. Dit voel net vir soos gister toe ek jou artikel
gelees het oor jou eerste Kersfees hier.
Ek hoop julle geniet Halloween, Thanksgiving en Kersfees. En as julle dit
geniet saam met ander Suid-Afrikaners, dra my groete oor.
Van 'n eensame Suid-Afrikaner hier in Micky Muisland.
Julie
Deadbeat dads who have money and time for everything else except fulfilling
their obligations to the support and wellbeing of their kids belong in jail.
(March 4th, 1995)
OVER a period of just three days, more white farmers have been
murdered and attacked on farms, together with three taxi-men shot and
killed as well as seven armed robberies.
Farm murders have escalated by 553 percent in the Gauteng Province
between January and June this year.
* Two 11 year-old black youths are in custody after the brutal axe
murder of a De Wetsdorp couple, Mr and Mrs Mattheus Moolman in the
Free State province. Both suffered head wounds, which appeared to have
been afflicted with an axe.
* The discovery was made after Mr Moolman's car was found abandoned
in the town's Black township.
* At Hluhluwe in KwaZulu/Natal a farmer Mr David Vermaak was shot and
killed by two Black men armed with an AK47 rifle.
* At Kareedouw in the Eastern Cape Province, a 75 year-old farmer Mr
Peet Bouwer was murdered on his farm Uitkyk.
* In Durban a woman was shot dead and a security was robbed of her
firearm. The woman was sitting in her car in front of a shop when she
was shot.
* In Pietermaritzburg three men held up Mr N.J. de Wet at gun point
and robbed him of his cellphone. They then fled in his vehicle.
* A black woman was shot near Pretoria when 'n black man posing as
policeman fired a shot through the door of her home.
* At Umlazi in KwaZulu/Natal three black taxi owners were seated in a
vehicle guarding over their taxis when occupants in a car drove by and
shot and killed the taxi owners on the scene. Again an AK47 rifle was
used.
* Mr Giel van Tonder, 69, survived a brutal attack on his farm
Kromdraai, near Bloemfontein. He is in the Universitas Hospital where
his condition was given as stable.
* A security guard and another suspect were arrested near Laseria
Airport, Johannesburg after an attempted robbery. Police said that
three suspects who were apparently linked to a murder of a security
guard, at the farm of Gary Player, the professional golfer, attempted
to rob a van of some R10 000.
> SONG OF THE BUSH-SHRIKE
>
> My father is dead
> and I was not told.
> My mother is dead
> and I was not told.
> My heart in pain
> cries:
> to
> toto
> totototo
>
>
>
> (Translated from traditional Zulu song)
My ma is dood,
My pa is dood,
Al my kinders is dood
en my hart hui-ui-uil!
Bg is natuurlik 'n nabootsing van die lied van die Groenvlekduifie, en die
twee lyk vir my dieselfde.
'Busshrike' verwys na 'n groep voëls wat in Afrikaans 'boslaksman' heet, en
onder andere die Bokmakierie insluit. Nie een van hulle se roep stem ooreen
met bg. nabootsing nie, so ek lei af die daar was verwarring oor watter
voël die geluid maak, of die vertaler het sy voëls verwar.
Groete
Henri Burger, Tzaneen. RSA
'Afrika is nie vir Sissies nie!'
(e-mail: remove 'sukikaki.')
Daar het ek die wiskunde suiwer geleer
van die son wat glorieryk om die aarde tol.
Daar kon die geometrie van my geloof
die hele wêreld elegant aan 'n enkele uur anker.
Maar met die ontvangs van oktrooie
duskant die Swartberge,
het die tyd my heerser gemaak.
Ek het koning oor my lewe geword.
Ek vat die dae en die nagte
en ek maak statistieke daarvan.
Die tyd is 'n mensgemaakte tegnologie.
Ek bestudeer die tyd as 'n ko-ordinaat
van die wêreldlyn.
Ek is koning van idees.
Ek weet hoe vulkane
berge uit die aarde gedruk het,
hoe vreemde diere vroeër
in die moerasse van die Klein Karoo
onder die fel son gebulk het.
Ek weet hierdie berge sal weer beweeg
en valleie, vlaktes en mense saam met hulle sleep
en weer in die koue planeet wegsak
wanneer die son rooi en oud word,
voor alles weer soos saad
in die donker kiltes van die hemel verskiet.
Ek is koning van konsepte.
En van hier
waar die kragte van die tyd
glorieryk in balans
om my helder hede hang,
heers ek
oor die verlede
en oor die toekoms.
Supertaal
Blog
Soek
Hulp
Lede
Registreer
Teken aan
Tuis
RSS
