1 Oom Kalie is die gasarties
in elke joint van Cannes tot Nice:
hy slaan sy vrou met die handsambok -
en soek jy slae, kry jy dit ok.
2 Oom Kalie doen sy naam gestand
in elke disko in die land:
hy suip en strip tot hy onthul
'n vyfster-bloukop-Boerelul.
Allersiele, 1997. Heropgeneem in Die dye trek die dye aan)
---------------
[Ongetiteld]
Peter Blum
O Boegoeberg se dam
is 'n doodlekker dam:
dis daar waar die meide
hul okselhare kam.
Ek vlieg daar soos 'n wolbal rond
my pere is van staal:
ek het my angel skerpgemaak
om jou heuning uit te haal.
(Twee ongetitelde verse uit My hart sing sewe moppies, 1996)
R.K. Belcher
Die skip lê vasgehaak
hy lyk soos 'n perd se kaak
bokkie vannag gaan ek by jou
my ankertou laat kraak
*
Die blink skaar van die ploeg
die dol van laat tot vroeg
van al die insteek in 'n voor
is al my ysters moeg
---------------------------------
Uit-oor-l�
Ellen Botha
Sy skrywe haar sprokie met smaak;
die prins laat haar paddatjie kwaak:
Haar toeteltjies tuit,
Haar magie sit uit
En Griet dog hy steek net die draak!
(Tevore ongepubliseer) (sinspeel op die roman Griet skryf 'n sprokie deur
Marita van der Vyver)
-------------------------------------
Die bok het my gestoot
(volkskwatryn)
Die misbank op die see,
die misbank op die see.
Toe vry ek mos my bokkie
dat sy: Eina gotta! skree.
(Pieter W Grobbelaar: Die rooi lappieskombers: Volkskwatryne, 1997)
uit die verlate skag van die huis
het hy na haar kamer gekom
en met die oopgaan van die deur
het alles, verblindend soos 'n perskeboom, begin blom
hy was alleen in die spieël van die maan
die v van sy bors
die soepel sekel van heupe en
skraal dye
het skugter voor haar bed kom staan:
- onder die gesplete wit pajama kon sy sien
hoe spits wag
die sagte skulp van sy geslag -
hy was so jonk en mooi in sy blonde krag
sy hande reeds volwasse van teerheid
sy oë bloeiselsag
en bokant die huis, in die koerslose nag
het die sterre begin draai
asof hulle van haar geboorte af
op hierdie teken wag
toe hy soos 'n kalfie teen haar kom lê
die lakens onder sy ken gevou
wou sy hom nog 'n storie vertel
soos sy ma in sy kleintyd vir hom nagsê
maar die ruite het verbleek
sodat hulle woordeloos na mekaar moes draai:
sy, omdat sy al wat sy het vir hom wou gee
al sou hy deur vlegseljare breek
om van 'n pophuis, met gordyntjies
wat deur die vensters waai,
'n grootmenshuis te maak
wat gemeubileer met vrede,
daglank in sy sonlig week
hy omdat hy haar wou besit
nie soos 'n viking met bloed en
lawaai
maar stadig soos 'n blom
vanself sy kelk na die son toe draai
onder die loom trosse van sy lag
was sy syne gewees
en het hy met ladings ingeskuif
vir altyd tussen haar en die
maagdelike bron van haar krag.
skryf vir my 'n geel gedig liefste
want my lessenaar is bibberend koud
leeg van baie min woorde oor baie dae
en dis herfserig in al die strate o skryf
liefste van lemoene in ons onkruidtuin
eiergeel en dragtig aan drie klein boompies
vergeet nie die flakkerende dam geel
van die populierbos by nieu-bethesda nie
die oranje lampies van ons dadelboom
die pomelo's en suurlemoentjies
gesond gesoen met reën
en vertel my dan weer
dat jy my liefhet
glansend solied soos 'n geelhoutkas
vertel my weer as die lug geelkoper kleur
en jou sagte oë die lig weerkaats
vertel van alles voordat al die goue geel
droogwit blare strooi oor die kop
Op pad sing Kurt Kobain oor die draadloos in my kar: Nee, ek
het nie 'n geweer nie.
Die kerk is te klein vir almal. Net die bruid, haar nuwe man en
die naaste familie pas in die kapelletjie. Die res staan buite in
die reën soos huilerige bywoners wat totsiens kom betoon aan
die landheer se laaste dogter.
skielik wil ek huistoe gaan.
daar's wit duiwe wat op 'n torinkie langs die kerk sit. een styg
op en die hemel wat 'n oomblik tevore nog grou toegevou was
kraak en die son blink vir 'n oomblik in 'n waterpoel.
Als is dood en vernuwing. Siklusse. elkeen probeer 'n nuwe
storie skep maar wat is nuut? Kennis is twee-dimensioneel:
dit strek terug in die verlede maar min mense klim die tou
wat uit die hemel hang.
Buite die kerk, na die tyd, herken sy my nie. Ek stel myself
voor. Ek is Andries, tannie. Sy lyk nes Ouma, toe sy nog in
die bo-dorp van Kemptonpark gebly het. Waar ons moes
stilbly as die Boeings Sondae-oggende hul sterte oor die dak
die lug ingetrek het. Dertig jaar gelede. In die woonstel met
die rooi stoep en die kwaai ou vrou in nommer twaalf wat
vingerwys want ek het met my fiets oor die grasperk gery.
Dis makliker vir ons om te huil oor die verlede as die toekoms.
Jesus het gehuil oor die toekoms. Dis 'n kruis om die toekoms
te kan sien.
Oom Niek is bedruk, sê my tannie. Hoe gaan dit met jou Pa?
Goed dankie, Tannie.
Ons word nou oud, sê oom Niek. Hy't dit by Ouma se begrafnis
ses jaar gelede ook gesê. Daar was 'n dogtertjie in 'n wit rokkie
wat tussen die grafstene gespeel het tot haar pa haar geroep het,
kom staan hier by ons.
Na die toesprake, die sjampanje en die voorgereg gaan sit ek op my
hurke by my tannie-hulle se tafel en skryf my telefoonnommer
agterop my business card. Pa is siek, sê ek, ek wil nie kontak
verloor nie.
Jolanda en haar nuwe man vlieg vanaand Praag toe. Dis lente in
Praag.
askies lat ek nou eers skryf ma' saterdag was weer rakbie en ek kon
dit vandag eers yt my kamer waag. syd afrika het verloor en dit nogal
teen ingeland. my pa is briesend. hy sê ons kan eerder teen simbawie
verloor as teen daai lot.
toe hille opdraf is joosthysen voor. ek dog eers hys kaptein ma' my pa
sê hy speel vyftig keer. gin wonner hyt so moeg gelyk nie. oom stief
sweetnie kla lat die bokke te wit is ma' oom moes die ingelse gesien het.
trye broeke bene alles spierwit. hille kan bly wees oom stief is nie hille
baas van sport nie.
toe sing hille die volks liedere. ingeland sing lat die jirre agter die
kwien moet kyk. ons sing lat hy sommer agter die jele afrika moet kyk. ons
het later agter gekom hy laaik die kwien meer as afrika.
toe slap tjips vroeg die ingelse lat stilstaan toe skree my pa magers
fontein en spioen kop. en ok iesand shlwana vir in geval oom stief dalk hoor.
toe mak kat wat yntlik van syd afrika af kom die bal kry toe lag my pa hard.
toe raak daai kat wild en skop 'n drie in die hoek. toes die bokke nie meer
lis vir speel nie toe gee hille ma' pinte vir ingeland. my pa sê die jaar
was vir hille te lank en die brig te vêr. toe gaan sit hy op die stoep en syp.
toe hy sondag met 'n kop seer op staan toes hy soos 'n briesende leeu. hy sê
mellit en taigman verstaan niks van vrouens en kinders in kont sentrasie
kampe nie. of van die slag van oeloendie nie vir ingeval oom stief hoor. ma'
hy sê oom stief sal dit miskien nie wil hoor nie want hy hoor en sien net wat
hy glo.
hy sê miskien moes mellit eerder syd afrika se ál bleks lat speel het soos
oom stief wil hê. dit sou nie slegter gegaan het nie. hy sê volgende jaar is
nog 'n jaar. ek dink die branne wyn is na sy kop toe want dit kan tog nie die
selfde jaar wees nie. ek hoop net nie hy is vir die bokke so lank soos die
jaar nie.
koebaai oom kaspaas, oppas vir mak katte wat wild word.
Supertaal
Blog
Soek
Hulp
Lede
Registreer
Teken aan
Tuis
RSS
