Ek verneem van mense uit Suid-Afrika dat die Suidafrikaanse regering
nou besig is om name van stede en openbare voorsienings soos
lughawens, parke ens. te verander. En soos ek vermoed sal daardie name
meer verband hou met die erfgoed van die swartmense dan met die
erfgoed van die blankes.
Ek is 'n waarnemer wat nie in Suid-Afrika self woon nie (ek het daar
selfs nog nooit gewees nie) en ek weet dat daar in Suid-Afrika nou
geen Apartheid meer is nie maar 'n demokrasie.
Tog lyk my dit nou eg op sake wat se eie voordien ook in andere lande
van Afrika, waar blankes gewees het, het afgespeel. Sien na Kongo,
daar het hulle ook die name van stede en selfs van gans die land
verander. Ek sien so'n naamsverandering as 'n algemene morele
mobilisasie van die swartmense om uiteindelik al die witmense uit
Suid-Afrika te verja. Want vir my is die aanwesigheid van die witmense
in Suid-Afrika aan 'n voortdurende herskatting onderhewig en is
hierdie naamsverandering 'n gevaarlike saak vir die witmense. As die
naam verdwyn, verdwyn ook sy waarde.
Ek vind dis nie verkeerd om 'n demokrasie te hê in 'n land nie maar in
'n demokrasie moet elkeen sy eie waarde en verdienste bly behou.
Anders is dit net om te sê dat die andere partye van daardie land geen
respek meer het vir die talente van dié mense wat 'n stad, lughawe of
wat ook al meer eintlik opgerig het nie. En as die witmense hulle eie
daarteen nie verset nie dan is dit net asof die witmense met die gang
van sake saamstem en hierdie maak die weg vry vir nog meer afbraak van
blanke waardes. Dis natuurlik alles psigologie.
Ons weet almal wat gebeur het in Kongo nadat my landgenote daar
weggegaan het en ons weet ook wat in andere lande van Afrika gebeur
het. Daardie naamsverandering is nie baie gerusstellend nie vir
buitelandse mense wat geld wil investeer in Suid-Afrika sy ekonomie.
As daar tog stede moet kom met name van swartmense of plaaslike
inlandse name dan sou dit beter wees om gewoon nuwe stede met daardie
name op te rig. 'n Mens kan dan sien of na enige jare daar ook 'n
verdienste, werkkrag en organisasietalent agter skuil gaan.
Dit is nie rêrig verkeerd om 'n demokrasie te hê nie maar 'n
demokrasie kan inderdaad ook sy eie minderhede verwurg. Ek vind dat
witmense alles moet doen om daardie naamsverandering ongedaan te maak.
Dis maar 'n vraag of Suid-Afrika die naamsveranderinge wel nodig het
vir sy ekonomie.
Robbie Fleck, bakleimeister van WP, het besluit om vir Bath te gaan speel.
Die arme mens is in sy eerste wedstryd daar erg beseer, en sal seker vir die
beste deel van hierdie seisoen daar in Engeland buite aksie wees. Hy moet
maar met sy gips hier in SA in die son kom sit.
--
Annette
Van tien jaar gelede se lighoofdige euforie dat alle volwassenes die reg het
om te kan kan stem, het ons nou gevorder tot waar daar oor die radio gemeek
word dat 16-jariges moet registreer, slhoewel hul eers kan stem as hulle 18
is, en mense ge-intimideer word as hulle hul waat registreer of
her-registreer by lokale.
Kan iemand ook vir my probeer verduidelik wat die redenasie agter is om
kiesafdelings se grense elke keer te verander, aangsien ons tog nie stem vir
iemand om ons ter verteenwoordig nie.
--
Annette
In 2002 the poet Antjie Krog published an anthology of translated and
reconstructed poems from /Xam, Xhosa, Zulu and other traditional South
African language groups in Afrikaans called 'Met woorde soos met kerse',
(with words as with candles). From the 20th to the 23rd of November, UCT
Drama Department will be presenting a stage production of a collection of
some of these poems under the direction of Sandra Temmingh. Venue; The
Playroom.
The poetry-play is unconventional in the sense that it does not consist of a
linear narrative. Rather, it takes the form of a journey through the process
of the language experience, a journey that the players and the audience
undertake together. In 'Met woorde soos met kerse', we are not concerned
with comprehending what we see in any conventional manner, because the play
does not relate to any so-called 'presence', but about the very foundation
of poetry: sound and emotion.
The journey is undertaken in the medium of sound. The audience is taken in
and transformed as it were, to become a part of the experience. With many of
the poems, there is a spiritual feeling of reverence, ritual or ceremony.
Through the rhythm and presentation of the word, the audience is overtaken,
and becomes part of the ceremony. The experience of this undefined sacrament
is a collective one. Audience and players are united in the space of sound
and movement, and the separation between spectator and performance is
negated.
At times the three players, Jill Levenberg, Mbulelo Grootboom and Andile
Nebulane, speak the verse in an interwoven and fragmented manner so that the
language is disconnected from its normal communicative function, and so
doing refers back on itself. The audience is not only aware of the content
and meaning of the poems, but also confront the fact that language itself is
in use.
A kind of conversation is created that exists independently of the verse. A
type of monologue wherein the spiritual is experienced through the impetus
taken from sound.
Since many of the poems are recorded in a historical context, (that of the
praise singers for example) attention is paid to the traditional grounding
out of which the business is created. Sometimes an exaggerated style is
used, which both serves the historical sensibilities as well as (in a
post-structural sense) exposing the scene as mere performance. The word is
the occurrence, and the occurrence is the word - the one unveils the other.
The traditional is also kept in mind with the visual component of the
production, as for example in the use of traditional costumes and music.
The interpretation of the verse is sometimes done by means of counterpoint,
where we hear the poems being spoken simultaneously in Afrikaans and,
perhaps, Xhosa. The juxtapositioning of the Western and the African thus
emphasises the historical, endemic origin of the verse.
'Met woorde soos met kerse' attempts establish a moment of light through the
theatrical form. Hence why Antjie Krog's title could be borrowed from Adam
Small's poem 'Kô laat ons sing' (come, let us sing). Language is inherently
mise-en scéne, and the language becomes the spectacle - "Maak vi' ons lig
moet hierie woorde soes moet kerse" (make light for us with these words as
with candles).
Hazel Crane, jarelange boesemvriendin van Onse Winnie, en gereelde donateur
tot Winnie se private uitgawefonds, is vandag vermoor. Sy het sedert haar
gewese man se moord dreigbriewe en oproepe gekry, en sou in sy moordsaak
getuig het. Twee ander getuies in die saak is ook vermoor.
--
Annette
Nuusleserdame nou op die 4nm nuus - sy spreek Khumalo uit as Komma-lô
uit -met die aksent op die eerste ô soos in komma
Vir al wat ek weet is ek nog altyd verkeerd voorgestel aan die Khu -
ma -lo's van die wêreld;))
The Great Cola Jihad
-By Staff, Utne magazine
November / December 2003 Issue
A new group of Muslim entrepreneurs are challenging American cola hegemony
in Europe and the Middle East with new brands designed to capitalize on
anti-American sentiment after the invasion of Iraq. Mecca Cola, Qibla Cola,
Muslim Up, Zam Zam Cola, and Arab Cola are cutting into the Coke and Pepsi
empires to the tune of 20 percent in Europe and as much as 40 percent in
parts of the Middle East, reports Black Book (Fall 2003).
Ek sal nogal die Muslim Up wil probeer:))
ZamZam Cola sal selfs in Afrika ondersteuning kry.:)
--
Annette
Frikkie sê:
> Siener van Rensburg was weer in die nuus sedert 1992. Hy was 'n
> moderne profeet wat aan die begin van die vorige eeu geleef het Spencer reageer êrens langs die pad sò:
> Toemaar, ek dink ook dis 'n bogstorie. Maar mense glo dit regtig en rig
> hulle lewens daarvolgens in.
en heelwat meer dinge is gesê waaronder die loutere kaf is.
Vir my bly dit ironies dat mense kan sê dat die tannie onder
in die laaste huis in hulle straat het in die teeblare gesien dat...
en Siener van Rensburg het 'n eeu gelede gesê...
ÉN,... daai's nog niks! Descartus het in 1630 al gesê...!
Selfs Kahlil Gibran word dit nie gespaar nie.
Maar hoe gereeld hoor jy dat Josua, Samuel, Jeremia, Esegiël of enig
ander van die groot profete van twee en selfs drie duisend jaar gelede
gesê het dat... ?
Wat sou die rede hiervoor wees? Indien dit slegs Siener van Rensburg
was wat die kollig gesteel het, sou ons kon redeneer dat hy spesifiek
van ons land se toekoms gepraat het. Maar waarom wil mense graag
dat die res in die gehoor weet dat jy David Hume se ' An Enquiry
Concerning Human Understanding' gelees het en dat John Stuart Mill se
lewensverhaal in jou boekrak is. Dat die Duitse Jood, Spinoza die
volgende op die lys is en dat jy weet wie Immanuel Kant is.
Tog hoor jy nie so gereeld aanhaling uit die monde van profete wat
eeue voor die (blykblaar meer populêre) 'profete' geprofeteer het nie.
Waarom sou dit wees?
Supertaal
Blog
Soek
Hulp
Lede
Registreer
Teken aan
Tuis
RSS
