die reën maak die jongvrou die hof terwyl sy in die hut lê
die reën ruik haar en kom na haar en die hele plek raak mistig
want hy kom na die jongvrou vanweë haar geur
hy kom as't ware aangedraf terwyl die jongvrou in die hut lê
sy lê en ruik die reën
alles word geurig
asof die reën se asem alles afsluit
asof alles in mistigheid gebeur
die jongvrou raak bewus van die reën
toe hy teen haar aankom en sy stert laat sak
sien die vrou hom en vra:
'wie is die man wat hier by my is
wat eers hurk en nou regop staan?'
en sy neem boegoe en druk dit op sy voorkop
sy neem haar karos en bind dit om haar skouers
Gay en Lesbiese organisasies het 'n aansoek by die Johannesburgse
Hooggeregshof ingedien om huwelike tussen mense van dieselfde geslag
erken te kry. Die direkteur van die Lesbiese en Gay Gelykheids-projek,
Evert Knoesen, sê die erkenning van gay huwelike sal onregverdige
regsbeperkings uit die weg ruim en help om die stigma in die gemeenskap
te verwyder. Die hofaansoek voer aan dat die Wet op Huwelike van 1961 -
wat huwelike tussen gay paartjies verhoed - ongrondwetlik is. Die
Grondwet verbied egter diskriminasie op grond van seksuele voorkeur.
Afrikaners of all ages are fighting for their lives in towns and
countryside.
Afrikaner children are often attacked at or around schools by
fellow "pupils" or their "parents" who stab, shoot and hack at them.
The school grounds have been turned into hell-holes for Afrikaner
children.
This started in Vryheid with the Babeille case, when the schoolboy
Babeille was turned into a national hero by Nelson Mandela for
hacking an Afrikaner pupil with a pair of scissors. Not only was
Babeille hailed as a hero, the Nelson Mandela fund even gave him a
scholarship!
In the latest attack on an Afrikaner child, Stephan Liebenberg, 12,
of Bloemfontein, was attacked and stabbed enroute to school. Many
are now constantly being besieged all over South Africa and home-
schooling has soared as a result, with more than 60,000 children now
being taught by their parents inside their fortress-like homes.
Those children such as sixth grader at Fleurdal Primary in
Bloemfontein, Stephan Liebenberg, whose mom cannot afford home-
schooling and now cannot afford to replace his bicycle, have become
fair game all over South Africa: these criminals know that any
person with an European appearance, and who speaks Afrikaans, is
fair game - the ANC-regime will not punish them for attacking and
killing Afrikaners.
The regime regularly gives clear messages of approval for this
ongoing slaughter each year on Youth Day, June 16. Again this year,
the ANC-authorities organised many hours of hate-speech chanting by
school children of the hate-slogan "Kill the Boer, kill the Farmer"
at the Peter Mokaba stadium. Delighted press photographers got
beautiful pictures of gorgious, innocent pupils releasing white
doves to celebrate "Youth Day" -- claimed to celebrate the fact that
Soweto children refused to learn Afrikaans which had been 'forced
upon them".
And this is the biggest lie of all -- any teacher in South Africa
can tell you that the pupils in any black townships were never
forced to learn Afrikaans at all and there's ample apartheid-era
documentation to prove it.
Ek troos my voor die hawekroeg se vuur
toe daar groen goeters gloei : ek was verstrooi;
maar met die weerkyk toe hulle nog voortduur,
het ek hul onder steenkool toegegooi.
Tog, flakkerend uit die rook kom een-een later
die lintdraak, kroeskop en likkewaan
na bo gebeur, afskuwelik en kwater
as my dubbelgangers in die klipboog staan :
" Die waarheid word nie deur die vuur verbrand,
maar lewe in die hart se kaggel voort
en sal daar rook en smeul, maar eindelik brand
en onverwags uitflikker in die woord." --
Ek het die wondere van God beskryf
en al die monsters uit my hart verdryf.
Bokant die piesang- en die mangobome
spring rooi vlamme van die hout ineen,
en langs die Hindoetempel uit die lome
wierook begin kalbasfluite eentonig teem
as die gereinigdes met klam kaalvoete
die paadjies kies uit die rivier - maar bang
duskant die oopgeharkte vierkant gloed
terugstuit, soos nat bruin vullens vasgevang.
Die bok en die pampoen lê oopgebreek,
die priester sprinkel met sy takkie blare
wywaters oor die vure en koel kweek
en voorste ry van die beswete skare.
Dan in vervoering trap die kaal voetsole
lig-lig na Brahma oor tapyte kole.
Ons is meteens soos in die donker kamer
van 'n skip oor Kaapse waters diep en glad,
dan breek daar tot ons deur uit enkel vame
die geluide van 'n ondersese stad,
wat ons nie sien, maar weet dis waar: ons hoor
'n slaafklok lui en Burgers loop en praat,
perde runnik, 'n klein Maleierkoor
teem êrens, en 'n kokkewiet fluit-lok 'n maat.
En sy wat helder sien, is ons skietlood
wat in die dieptes van die Syn wegsak,
maar peilend in die waters van die dood
raak ons aan die deurstraalde stad gehaak.
Geen kuns of kennis dryf ons verder voort.
Verlos ons van die strik. Heer, sny die koord.
Om ruite en die deure van my huis
buig in die oggendmis 'n boaslang
soos om 'n glas die vingers van 'n vuis,
en hou in ligrooi gordels my gevang
dat ek besef met alle wisselinge
van gevoelens, van getye en die tyd,
bly ek binne die vlees en reekse ringe
van 'n groot bruin boa wat sy stert vasbyt.
Soms op 'n oggend waan ek my verlos:
rooi vink en vlinder tuimel in die son,
by Weza werk houthakkers in die bos
en om die trein verskuif die horison.
Maar snags sien ek hy hou die kosmos styf
gevange in die Melkweg van sy lyf.
Wanneer die pietersielie water trek
hoor sy van die rivier 'n soet gefluit,
maar op nat klippe by die oortrapplek
gryp hande uit die water na haar kuit.
En met die padgee van groen stringe slyk
sien sy die halfman, halflikkewaan
los uit die water lig: spits o?kyk
haar tussen borste en vol heupe aan . . .
dat sy eers aarsel, dan verskrik wegvlug
vanuit die drif se sleepsel van verdriete,
maar ingehaal, teensinnig op die rug
tog oorgee aan die vreugde in die riete.
En nege mane lank dink sy verstom
van wié en hoë die nuwe lewe kom.
'n Ou by die werk vra vandag vir my 'n vraag wat ek 'n bietjie mee gesit
het, en nou vra ek julle...
As 'n kat onder die tafel sit dan sou mens sê "the cat is sitting under
the table" maar as ek wou sê die kat loop onder deur die tafel dan sê ek
wat? ek kan nie sê "the cat walked underneath the table nie" want dit
klink asof die kat onder die tafel rondloop, en ek dink "the cat walked
though under the table" is nie korrekte Engels nie.
Nog iets; is daar 'n Afrikaanse voorbeeld van die volgende Engelse
taalverskynsel?
"My grandmother is in the farmhouse, sewing. My grandfather is out in
the field, sowing. They are, however, not both sewing/sowing."