Ek is opsoek na informasie van die Seabornes; Fri, 26 July 2019 13:24
Hi julle
Ek is opsoek na informasie oor die Seabornes. Ek het my familie getrek tot by 1867, maar kom nie verder nie.
Ek het die volgende, ek begin met my pa:
Ronald Edward Francis Seaborne - 1962
Alfred Edward Francis Seaborne - 1932-1986
Alfred William Seaborne - 1905-1979
Edward William Seaborne - 1867-1931
Ek het geen informasie oor die laasgenoemde se ouers nie.
Kan enige iemand dalk help?
"Skattie, het jy al ooit ‘n opgefrommelde R20-noot gesien?" vra die vrou.
"Nee," sê haar man.
Sy haal 'n R20-noot tussen haar borste uit.
"Skattie, het jy al ooit 'n opgefrommelde R50-noot gesien?" vra vroulief.
"Uh, nee," sê hy so 'n bietjie meer nuuskierig.
Sy gee hom weer so ‘n stoute knipoog en steek verleidelik haar hande voor by haar panty in en trek 'n gefrommelde R50-noot uit.
"Sê my. het jy al ooit R300,000-noot opgefrommel gesien?"
"Nee," sê hy nou regtig al erg opgewonde!!!
"Wel, gaan kyk dan in die garage..."
Twee vroumense speel gholf.
Die eerste een slaan af en kyk in afgryse hoe haar bal reguit na 'n groepie mans daar naby trek.
Die bal tref die een man en onmiddellik slaan hy sy hande tussen sy bene saam en val op die grond.
Die vrou hardloop geskok na die man en sê:
"Ek is verskriklik jammer, ek is 'n fisio en as jy my toelaat kan ek probeer om die pyn te verlig!"
"Dit is okay, ek sal oor ‘n paar minute dalk weer reg wees," kreun die man, terwyl hy steeds opgekrul lê met sy hande tussen sy bene.
Die vroutjie voel baie sleg en op haar aandrang laat hy haar toe om te help.
Sy neem versigtig sy hande weg, maak sy gulp oop en sit haar hand in.
Sy gee hom 'n baie sagte massering en vra vir hom: "Hoe voel dit nou?"
"Ek voel baie beter, maar ek dink nog steeds my duim is gebreek!"
Paul Eilers (~1945 – 28 Junie 2019) was 'n gevierde Afrikaanse akteur en regisseur. Hy is bekend vir sy TV-rolle in programme soos Sonkring, Vyfster (as Polka) en Die dood van Elmien Adler. Daarnaas het hy in talle rolprente gespeel, soos die rol van At in Dominee Tienie. Voor sy dood het hy veral naam gemaak as die regisseur van rolprente soos Stuur groete aan Mannetjies Roux, Verraaiers en Roepman.
Eilers het in 1963 by die Johan Fourie-toneelgeselskap (teatermaatskappy) aangesluit en vir 3 jaar saam met hulle deur die land getoer. Hy was hulle maatskappy- en verhoogbestuurder, maar het ook as byspeler uitgehelp. Tussen 1963 en 1972 het hy vir al die uitvoerende kunsterade gewerk as verhoogbestuurder, akteur en regisseur. Hy het talle optredes vir KRUIK (Kaaplandse Raad vir die Uitvoerende Kunste) gedoen en was in die jare 1968-1970 een van SUKOVS (Streeksraad vir die Uitvoerende Kunste van die Oranje-Vrystaat) se steunpilare.
In 1972 het hy by die Afrikaanse diens van die SAUK in Johannesburg aangesluit. In 1981 word hy 'n radio-aankondiger, TV-akteur en regisseur. Hy was ook die bemarkingsbestuurder van die Klein Karoo Nasionale Kunstefees vanaf 1996. In die vroeë 1990's het hy na die verhoog teruggekeer. So ook in 2005, na 'n afwesigheid van 20 jaar, het hy weereens verhoogwerk gedoen.
Eilers het van 1995 tot met sy dood op Oudtshoorn in die Wes-Kaap gewoon. Op 28 Junie 2019 is sy dood in die plaaslike koerant Die Hoorn aangekondig. Hy was 74 jaar oud en is vermoedelik aan 'n hartaanval (pulmonêre embolisme) oorlede. Hy laat sy vrou, Marina, en 'n seun, Paul (jr.), agter.
Die vrou stap in die Supermark op soek na iets spesifieks.
Sy is naderhand ongeduldig omdat sy nie kry wat sy soek nie, en een van die werker ‘dames’ staan toe nader om hulp aan te bied.
“Wat soek mevrou?"
“Man ek soek daai blikkies SPRAY AND COOK."
"O, mevrou is heeltemal by die verkeerde ry.
Die SPRAY VAN DIE KOEK is daar annerkant by die deoderants!"
Uit 'n gat in 'n miershoop, ver op die veld,
Het ek eenmaal 'n klein ystervarkie gekrap met geweld,
By die ou wit populier-bos, vlak by die sloot,
Met 'n kawelgaar-toutjie geknoop om sy haar-agterpoot,
Het ek hom toe gebinde, en vir hom gesê:
‘Kyk, varkie, jy voel dit is beter om hierso te lê
As om daar in 'n miershoop ver op die veld
Te skuil in 'n gat waar 'n jakkals jou vang met geweld.
Hier word jou van alles gegewe,
Hier's water, toktokkies, en kos:
Hier kan jy nou salig bly lewe,
En slaap onder blare en mos.
Hier word jy so lekker en vet, jy
Dink nooit aan jou jammer voorheen;
Geniet nou jou lewe, al het jy
'n Kawelgaar-boei om jou been!’
Maar vroeg in die môre - verbeel jou reg!
Die kawelgaar-toutjie was deurgevreet en varkie was weg.
En 'n maand of twee later het ek uitgegaan;
Die veld was so mooi en die wêreld van gras gekleurd groenspaan.
In 'n gat in 'n miershoop, verskuil teen reën,
Met die res van die kawelgaar-toutjie nog vas om sy been
Was my vrindjie, die klein ystervarkie, vry, salig, alleen!
Ek het geweet hier gat moeilikgeit kom toe ek sien pa loop om daai "Raserige groep jongens" te gat aanspreek oor hulle so lawaai. "Maart-maand-se-skittery-gat-lammertjies" sou oorle Oupa Lieb hulle genoem het. Ma het na hulle verwys as "Bog snuiters wie se ma hulle kleintyd al moes doodgelê het".
Een ding was seker, daai klomp studente-valies-bênd was nie baie gewild onner die Jakkalsputz-kampers nie.
Die Four Seasons was hulle naam. Die bênd wat nou deur Sarel van de Duine gehuur is om musiek te maak by die biertent oor die Desembermaand. Hulle slat toe so ry tente op by Jakkalsputz en daar gat hulle en hulle se aanhangsels nou bly vir die maand. Veertien was hulle almal saam, sewe mannetjies en sewe wyfies. Net vier was in die bênd, seker daar waar die naam vandaan kom. En dan kom hulle so laat aand, of meer kere vroeg in die oggend daar op Jakkalsputz aan. En dan raas hulle, soos die meeste mense wat ek ken maar doen as hulle dronkerig raak.
So deur die jare het dit darem duidelik geblyk dat die kampers op Jakkalsputz baie kan verdra, soos lang toue staan vir ‘n stort. Of water wat moet gekoop en aangery word. Of selfs die longdrop wat jy met klomp mense moet deel en dan bring meeste mense nog hulle honne ook saam. Maar geraas. Dit was nou een ding waarvoor niemand eintlik ‘n toleransie gehad het nie. En toe Pa daai oggend besluit nou het hy genoeg gehad, toe weet ek hier kom moeilikgeit vir my, Morris en Rens. En ek was reg ôk. Want toe pa nog probeer verduidelik dat hulle tog nie so moet raas nie, toe vertel daai oulike blondekop enetjie vir Pa dat sy nou nie mooi verstaan nie. Pa se eie kinners was dan ook daar by die hotel laasnag en ons raas ôk maar daar by die hotel.
Pa het hard gepreek. Begin by die euwels van drank, en toe hy by die sondigheid van die vlees kom, maak ma hom gelukkig stil en sê dis nou genoeg. Gelukkig het ma die laaste woord in die huis, of tent, gehad. Na die voorval was ons kanse ook maar baie skraal om weer ‘n keer te kon wegkom daar na Sareltjie se Gat toe. Pa het helemal te goed dopgehou.
Entebbe, die hoofstad van Uganda, is baie jare terug deur Israel opgeneuk oorlat hulle Israeli’s gyselaars gehou het. Ons drie pêlle het die gesegde gehad dat ons iemand sou "entebbe" as ons hulle wou terugbetaal vir die een of ander onguns op ons bestel. En ons het ooreengekom dat ons nog daai Four Seasons en hulle aanhangsels sal entebbe.
En toe kom die geleentheid gouer as wat ons verwag het. Ons drie het gat kreef soek daar by Solitude se rotse. Eintlik was dit net ‘n verskoning solat ons bietjie kon gat uitspan met ons bottel OBS (Old Brown Sherry). Maar toe ons by onse kreefsoek plek aankom is die raserige bênd toe hoeka ook daar aan die partytjie hou. Ma noem dit fuif. En aangesien ons eintlik gekom het vir die OBS en nie die kreef nie, toe hou ons maar so eenkant. Uit die oog uit – agter ‘n gonnabos duintjie. En sommer gou voel die koue en wind niks teenoor die lekker warm gevoel hier in jou maag nie. En toe gebeur die ding. Daai oulike blondekop enetjie, ons het haar Giggles gedoop, kom mooitjies om ‘n duintjie, so twee duintjies van ons s’n af, gesluip om uit haar maters se gesigsveld te kom. En so sluip sy in onse gesigsveld in. En sy het ‘n behoeftigheid gehad, seker van die baie drink, en sy laat sak hier net hier neffens ons. En dit was mooi, want sy moes die hele "costume" uittrek. Eenstuk gewees. Vir drie laaities was dit net een te veel, want asof uit een mond slaak ons ‘n sug van vleeslike sonde. En daar sien die arme Giggles dat sy nou haar ding hier reg voor ons drie doen. Sy uiter net een gilletjie, of kon dit dalk ‘n giggle wees? En val agteroor. Morris merk nogal op dat sy nou bly kan wees dat sy nie genommer twee het nie, anners het sy nou daarin gesit. Nou enige iemand wat al sand in die onnerbroek gehad het sal jou kan vertel dat dit totaal onverdraagsaam is. En ek dink sy het al sand daarin gehad, want sy hou net toe en hol, reguit see toe. Seker maar gemeen om die sand af te was. Die anner het seker gereken sy probeer ‘n ding aan die gang kry want toe sien jy net almal pluk "costumes" uit en hol agterna see toe. En dit was toe net daar wat ons drie besluit hier gat ons vir hulle entebbe. Die OBS het seker maar bygedra tot die besluit. Ons hol en gryp hulle klere, handdoeke en enige ding wat lyk of dit vleeslikheid kan bedek.
En soos die hengelaars toevallig verby ry word daar gestop en gekyk en geëvalueer en gespot. Antie Koekie het later hulle klere terug gevat onder groot protes van ander hengelaars.
Daai middag by die storte merk Oom Boer op dat daar darem baie mense was om die kaaljoue te gat kyk daar by Solitude. Toe reken Oom Klein Gert dat die oestertjies darem alte mooi was, maar die kaaljoue het vir hom meer na sardientjies gelyk. Seker maar van die koue gekrimp, was Antie Koekie se mening.
Die Four Seasons en hulle aanhangsels was maar bra stil gewees na daai voorval. En elke keer as Giggles verby ons geloop het, het sy so mooi rooi gebloos.
Landdros: "Gatiep, waar is jy gebore?"
Gatiep: "In die Kaap Jou Honor!"
Landdros: "Watter deel?"
Gatiep: "My hele lyf Jou Honor, net my tanne kom uit Jo'burg!"
Supertaal
Blog
Soek
Hulp
Lede
Registreer
Teken aan
Tuis
RSS
