Bejaarde drie keer verkrag
Sep 26 2007 09:07:51:017PM - (SA)
Marietie Louw-Carstens
Musina (Messina). Â ÂHulle het my drie keer verkrag. . .drÃé keer. .
.alles is vol bloed.Â
Só het 'n erg getraumatiseerde mev. Ina du Toit (65) gister vertel ná
die gru-aanval op haar en haar man, Hannes (67), in hul huis in dié
dorp in Limpopo.
ÂDit was verskriklik. Al ons beddegoed moes verwyder word. Weet jy, ek
is nou op vigspille ook, het 'n bykans histeriese Du Toit gister aan
Beeld gesê.
Sy het gesê haar en haar man se verhaal moet gepubliseer word sodat
Âmense kan wakker skrik oor wat in ons land gebeurÂ.
Die egpaar se nagmerrie het gister in die vroeë oggendure begin toe
twee onbekende mans die voordeurslot van hul huis in East Crescent 4,
Bergview, met 'n breekyster oopgedwing het.
ÂOns het 18 maande gelede na dié nuwe huis getrek en dit was nog net
by die voordeur waar 'n veiligheidshek moes opkom, het mev. Du Toit
gesê. Die res van die huis is beveilig met veiligheidshekke en
diefwering.
Sy en haar man slaap tans in aparte kamers omdat sy onlangs 'n
heupoperasie ondergaan het en nog pyn verduur.
ÂEk het om en by middernag nog vir my gaan tee maak en niks was
verkeerd nie. Naby 01:00 het ek my man hoor skreeu.Â
Mev. Du Toit is na die kamer waar haar man slaap en het die twee
aanvallers gesien terwyl hulle haar man herhaaldelik, terwyl hy in die
bed gelê het, met 'n mes gesteek het.
ÂEen van die mans het my gegryp en ook gesteek voordat hy my kombuis
toe gesleep het.
ÂO, dit was verskriklik, het sy huilend gesê. Hierna het die ander
boosdoener mev. Du Toit na die kamer gevat waar sy geslaap het.
Sy sê die mans het die hele tyd vir geld gevra. ÂMoney, money, money,Â
is wat hulle aanhoudend gesê het. Ek het gesê ons het nie geld nie,
hulle kan my bankkaart vat, maar hulle wou nie dit doen nie.Â
Die rowers het ná die aanval, wat meer as 'n uur geduur het, met slegs
R160, 'n selfoon en 'n paar skoene gevlug. Volgens die polisie is R600
gesteel. Die egpaar het hulp ontbied en hul dokter en pastoor is na
hul huis.
ÂDit was meer as 'n uur se geveg om net aan die lewe te bly. Hulle wou
ons doodgemaak het, het mev. Du Toit gesê.
Supt. Ronel Otto, provinsiale polisiewoordvoerder in Limpopo, het gesê
mnr. Du Toit is sewe keer met 'n mes gesteek. Hy het behandeling vir
die vleiswonde gekry. Hy is 'n elektrisiën in dié dorp en die egpaar
woon die afgelope 37 jaar hier.
ÂDie dokter was by my en ek is nou op vigspille (antiretrovirale
middels). Dit is só erg om te vertel wat gebeur het. Boonop is my een
arm lam waar ek met die mes gesteek is en ek het bitter seer.Â
Die egpaar is gister tuis vir hul beserings behandel. 'n BeÂrader van
Louis Trichardt (Makhado) sou mev. Du Toit gisteraand besoek het.
Dié dorp gaan die afgelope tyd gebuk onder 'n vloed van onwettige
Zimbabwiërs wat dikwels met misdaad verbind word, maar dis onbekend of
die aanvallers van Zimbabwe was.
Otto het gesê 'n grootskaalse soektog is na die twee verdagtes begin.
DIE KUNDIGE MINNAAR
Sheila Cussons
(Verwikkelde lyn, 1983)
Sy lende is in sy kop, jy sien dit aan die oë.
Hy kyk na alles wakker met 'n klaar blink blik
asof hy effens verstom is, hom droogweg-
gesofistikeerd
verwonder aan die gehalte van sy lyf, soos 'n
baie bedrewe
bestuurder oor 'n duur motor wat da'n nog
verras.
Hy's een van die nuwe genieë, die seksbevryders,
al die mankolieke ou mites verwilderend in hul
pee in,
Priapus se blitspatrollie.
Dis dink met die lyf nou, en elke toer uithaal
waartoe
'n verbeelding en goeie sintuie in staat is, and
the sky
the limit met die geneul van die hart uit jou pad.
Arme Oupa, lomp met Ouma se nagjurk, te
onkundig en
te eerbiedig om meer te vermag as 'n haastige
hoenderhaan.
Vinnig is ons handige heer ook wel, maar
kopsgewys,
beurtelings snel en talmend, die aankom, die
kom dan,
steeds opwindend uitgestel, 'n vakman gewy
aan die wek
van vermoëns in lyfmasjiene; die venue net
reg ook, met
rock op die agtergrond - rockabye baby till we
hit the top:
bont van betekenis is elke begrip.
En hoe eenders, hoe anders kan glimlagge
wees: straal nou
net syne - sulke tande! - nog eens
self-felisiterend. Dan,
tót by sy pienk kleintongetjie, beloon hy haar
met 'n gaap.
Bloemfontein. - Die uitdaging van die getalle in Suid-Afrika en
migrasie uit ander Afrika-lande strem transformasie, terwyl dié proses
eintlik versnel behoort te word.
Só meen mnr. Roelf Meyer, voormalige minister van kommunikasie en
grondwetlike sake.
Meyer, ook hoofonderhandelaar namens die vorige Nasionale Party-
regering in die veelparty-onderhandelingsforum van 1993, het gister 'n
geleentheidslesing aan die bestuurskool van die Universiteit van die
Vrystaat gehou.
Hy het ook die herstel van die wanbalans tussen geregtigheid en
versoening bepleit.
"Versoening en konsensus se teenbalans, naamlik transformasie, moet
glad nie vergeet word nie. Transformasie kom uiteindelik neer op twee
aspekte, naamlik regstellende aksie en swart ekonomiese bemagtiging."
Meyer glo transformasie het nog 'n lang pad om in Suid-Afrika te loop
voordat dit regtig afgehandel sal wees. "Oorspronklik het ek gedink
dit sal 15 jaar neem, maar ek dink daar is nóg 15 jaar nodig."
Meyer meen dán sal dit steeds nie heeltemal afgehandel wees nie.
"Want sien, transformasie is 'n proses. 'n Voortdurende proses."
Volgens Meyer was daar aan die destydse onderhandelingstafel net twee
opsies: óf die samewerking onderling na konsensus, versoening en
transformasie; óf die blote oordrag van mag van die wit regering na
die meerderheid mense in Suid-Afrika.
"Alhoewel ons 'n rustige oorgang na die huidige bestel gemaak het, is
transformasie verseker nog nie gefinaliseer nie.
"Dit wil wel voorkom of geregtigheid rondom apartheidsmisdrywe in 'n
sekere sin geduld sou kon word om die pad vir werklike, strukturele
transformasie in Suid-Afrika voor te berei."
Meyer het ook aangevoer dat die wyse waarop versoening in Suid-Afrika
geskied, die beste model is wat in die wêreld bestaan, hoewel dit nie
perfek is nie. Suid-Afrika se versoeningsmodel is, volgens Meyer, 'n
standaard wat aan die res van die wêreld gestel is.
"Suid-Afrikaners het oor die algemeen deur verdraagsaamheid geleer om
onderlinge begrip vir mekaar te ontwikkel," het hy gesê. "As dit nie
so was nie, sou ons baie maklik vandag in dieselfde situasie kon wees
as waarin die Midde-Ooste hom bevind.
"Suid-Afrika het geen fasiliteerders van buite gebruik nie. Ons model
is ontwikkel en werkbaar gemaak vanuit eie bodem."
Ook het hy sy trots uitgespreek om deel te wees van 'n land wat so 'n
hoë premie plaas op die beskerming van individuele regte.
"Suid-Afrika het 'n Grondwet wat seker een van die modernste en mees
liberale ter wêreld is. Daarom moet ons wegbeweeg van die gedateerde
debat van minderheids- en meerderheidsregte. Ons moet op individuele
regte fokus."
> "Riaan" skryf
>
>> Kan ons aflei dat jy wel so studie gemaak het Gloudina.
>
> en sy antwoord:
> Wat weet jy van wat in en buite SA aangegaan het
> gedurende die apartheidsregime. Ons wat in die
> buiteland was, het in aanraking gekom met mense
> wat selfs in Swaziland die nagtelike klopjagte van
> die SA sogenaamde veiligheidsmagte moes
> verduur. En ek, baie meer as jy, het in die
> afgelope dekade met swart besoekers uit
> SA gepraat oor die toestand van sake voor
> en na 1994. Ek is baie meer ingelig, baie
> meer ingelig as jy oor die politiek van SA,
> kan ek jou verseker. Jy kyk net teen jou
> oogvelle vas.
>
> Gloudina
>
>
> Subject: Re: Hoe sal Kanada dit hanteer?
> Date: Wed, 26 Sep 2007 13:37:45 -0000
> en aan Ferdi:
> In alle geval, dit is seker nie gesond as mens
> begin persoonlik raak nie. En ek kan nie oordeel
> oor SA uit die verte nie. Ek kan alleen maar gaan
> op wat ek hoor van ons familie in SA.
gevolgtrekking:
As haar familie in Suid Afrika (aan Ferdi) dus ook die
swart besoekers uit Suid Afrika (aan Riaan) is,
is haar houding miskien meer verstaanbaar
as wat dit op die oog af lyk.
TOESPRAAK DEUR F W DE KLERK BY AARDKLOP, 26 SEPTEMBER 2007
ÂN EINDE OF ÂN BEGIN: LEIERSKAP OP WEG NA ÂN NUWE PRESIDENT
Binne net minder as drie maande is dit tyd vir die ANC se ÂNational
Consultative Conference in Polokwane. Dit gaan een van die
belangrikste politieke gebeurtenisse in die 13 jaar lange geskiedenis
van die nuwe Suid-Afrika wees. Diegene wat in Polokwane bymekaar sal
kom, gaan nie alleen besluit wie Suid-Afrika vir die volgende 5 of 10
jaar gaan lei nie, maar ook watter politieke en ekonomiese
beleidsrigtings gevolg gaan word.
Dit is reeds duidelik dat daar drie belangrike denkrigtings is. Daar
is diegene wat wil hê dat president Thabo Mbeki vir die volgende vyf
jaar as ANC-.president herkies moet word. Dit sal verseker dat hy sal
kan voortgaan om 'n beduidende invloed op regeringsbeleid uit te oefen
nadat hy in 2009 as president uitgetree het. Ingevolge hierdie
scenario, sal daar twee magsentrums nà 2009 wees  een in 'n verswakte
presidensie en die ander by die ANC se hoofkwartier in Luthuli-huis.
Indien hierdie scenario realiseer kan ons verwag dat daar 'n hoë mate
van kontinuïteit van die huidige beleidsrigtings sal wees.
Die tweede faksie wat in Polokwane om mag sal meeding, is die ANC
alliansie se linkervleuel  hoofsaaklik COSATU, die Suid-Afrikaanse
Kommunistiese Party en die ANC Jeugliga. Zwelinzima Vavi, COSATU se
sekretaris-generaal het reeds 'n paar maande gelede verklaar dat die
stryd om die hart en siel van die ANC begin het.
Hierdie linkervleuel is diep ongelukkig oor die ortodokse
makro-ekonomiese benadering wat deur president Mbeki en Trevor Manuel
gevolg word. Hulle is ook besorg oor die sentralisering van
besluitneming onder die Mbeki-leierskap en bepleit 'n sterker rol vir
COSATU, die SAKP en ander groeperinge in die formulering van beleid.
Hulle is skerp krities teenoor die ANC kaders wat multimiljoenêrs
geword het en voel in die algemeen dat die huidige leiers die ANC se
sosialistiese geskiedenis verraai. COSATU is ook krities teenoor
president Mbeki se VIGS-beleid, sowel as sy rol in Zimbabwe.
Dit alles het pas by COSATU se Nasionale Kongres gelei tot die
onderskrywing van 'n leierskapspan, onder leiding van Jacob Zuma, vir
die verkiesings by die Polokwane-konferensie. Sou die COSATU/
Zuma-faksie wen (wat ek nie meen sal gebeur nie), kan ons 'n sprong na
links in die ekonomie en sosiale beleid, en 'n ernstige krisis in
ekonomiese vertroue, te wagte wees.
Die derde groep sluit in diegene wat nie aan die linkervleuel behoort
nie, maar wat nie entoesiasties is oor 'n verdere termyn van vyf jaar
vir president Mbeki as president van die ANC nie. Hierdie groep
bepleit vernuwing en soek na leiers wat dit kan help verseker, sonder
om die appelkar omver te gooi en sonder om die ANC te laat skeur.
Die stryd tussen hierdie faksies word toenemend in die openbaar gevoer
en word alhoemeer venynig. Op 24 Augusts het die Mbeki-beheerde
nuusbrief ÂANC Today die linkervleuel beskuldig van sameswering met
die regterkant van die politieke spektrum, wat uit die DA en die
meeste blankes bestaan. As gevolg hiervan, sê ÂANC TodayÂ, het hulle
Âteenstanders van die leiers van die nasionale demokratiese revolusie
gewordÂ.
In die uitgawe van 14 September het die hare behoorlik gewaai. Die
skrywers van ÂANC Today het Lenin, Marx en Joe Slovo aangehaal en
COSATU getipeer as Âanarcho-syndicalists (anargistiese sindikaliste).
Dit is omtrent so erg as wat dit kan word in hierdie ideologiese
twiste!
En terwyl dit alles aan die gang is, kom ander aanspraakmakers na vore
 insluitend Tokyo Sexwale, Cyril Ramaphosa, Mosiuoa Lekota en Kgalema
Mothlante  alhoewel sommige van hulle volhou dat hulle nie deel van
die resies wil wees nie.
Vraag is dus, wat gaan gebeur? Of miskien moet ons liewer vra wat is
die beste waarop Suid-Afrika kan hoop?
Dit is 'n oop vraag of president Mbeki suksesvol sal wees in sy poging
om vir 'n volgende volle termyn van vyf jaar as president van die ANC
herkies te word. Die idee van Âtwee sentrums van mag het sterk
teenkanting by die ANC se Beleidskonferensie in Julie ontlok.
Sedertdien is daar geen teken dat dié moontlikheid groter
ondersteuning lok nie.
Die beste uitkoms sal dalk wees dat hy aanbly as president van die ANC
totdat hy in 2009 as president van die land uittree. As twee sentrums
van mag na 2009 ongewens is, dan is twee sentrums van mag tot 2009
seker ewe ongewens. Uit persoonlike ervaring in 1989 toe ek die leier
van die Nasionale Party en PW Botha steeds president was, kan ek
getuig dat die twee sentrums van mag enorme probleme in die praktyk
veroorsaak. In elk geval sal so 'n kompromie gesien word as Ân
eerbare oplossing vir die President en sal die magstryd verskuif na
die posisie van Adjunk-President van die ANC.
Ek glo dat COSATU ernstige struikelblokke in die gesig staar in sy
pogings om die Âhart en siel van die ANCÂ te verower - veral met Jacob
Zuma as sy kandidaat vir die presidentskap. Zuma se hangende hofsaak
en die ander omstredenhede waarin hy onlangs betrokke was, sal
sekerlik sy tol eis. Uiteindelik is COSATU se grootste probleem seker
dat sy meer gematigde teenstanders waarskynlik groter trefkrag geniet
binne die ANC en die staat, as die COSATU, SAKP en ANC Jeugliga
kombinasie.
Gevolglik is die mees waarskynlike uitkoms dat 'n gematigde na die
Desember-konferensie na vore sal tree as die nuwe
president-in-wording. Die aangewese nuwe leier, wat sy of haar titel
ookal mag wees, sal waarskynlik probeer om die beweging weer te
herenig. Aan die een kant sal pogings aangewend word om president
Mbeki en sy ondersteuners tevrede te stel. Aan die ander kant sal
daar gepoog word om hernieude verbintenisse tot eenheid te verkry van
al die partye wat by die drieledige alliansie betrokke is. Sommige
toegewings sal aan die linkervleuel gemaak word  moontlik in die vorm
van 'n groter toewyding aan die transformasie van Suid-Afrika na Ân
Ontwikkelingstaat.
Ons kan ook verwag dat alle partye 'n oorwinning verklaar  insluitend
COSATU en die SAKP Â alhoewel die uitkoms ver verwyder sal wees van
hul huidige doelwit, nl om beheer van die ANC oor te neem. Die
alternatief om van die ANC weg te breek en 'n linkse sosialistiese
party tot stand te bring, is onwaarskynlik op die kort termyn. Tog
glo ek dat dit uiteindelik wel gaan gebeur, en miskien vroeër as wat
tans verwag word.
Dit alles laat ons met die vraag wat gaan die gevolge wees as dinge
min of meer só uitwerk?
President Mbeki sal na die verkiesing in 2009 met 'n ware gevoel van
vervulling kan aftree. Hy sou 'n betekenisvolle leierskapsrol vir
bykans 15 jaar gespeel het  vir die eerste vyf jaar as die baie
aktiewe adjunk van president Mandela  en vir die volgende tien jaar
as president in eie reg.
Dit was kritieke jare vir ons jong demokrasie - en in die geheel
gesien het ons goed daaruit na vore getree. Ons het die langste
tydperk van voortdurende ekonomiese groei in ons geskiedenis beleef.
Suid-Afrika is 'n hoogsgerespekteerde lid van die internasionale
gemeenskap. President Mbeki het 'n leidende en konstruktiewe rol in
Afrika gespeel  deur te werk vir vrede op die kontinent en in sy
ontwikkeling en ondersteuning van die NEPAD-inisiatief. Die regering
het ook daarin geslaag om bykans twee miljoen huise te bou en om
verbeterde toegang tot basiese dienste aan miljoene Suid-Afrikaners te
bied. Die sleutelvraag sal wees of president Mbeki se opvolger sal
voortgaan met sy en Trevor Manuel se verantwoordelike makro-ekonomiese
beleidsrigtings. Of sal hulle eenkant toe geskuif word deur die
oordrewe toepassing van die Ontwikkelingstaat en groter
regeringsinmenging in die ekonomie?
Na my mening is die fundamentele vraag egter of die nuwe president en
regering deur ideologie gelei sal word of deur die dwingende
werklikheid van ons omstandighede.
Op watter terrein ookal die Mbeki-presidentskap goed gevaar het, was
dit omdat dit 'n pragmatiese benadering en werkbare beleid aanvaar
het. Dit is veral waar ten opsigte van sy makro-ekonomiese
benadering. En wanneer dit swak gevaar het, was dit omdat ideologie
die botoon gevoer het.
Dit is neerdrukkend dat die huidige diskoers tussen die Mbeki-faksie
en die linkervleuel steeds oorheers word deur swaarwigtige verwysings
na Lenin, Marx en Engels. Die belaglike twispunt is wie dan nou
werklik die Âvanguard party (voorpunt party) is en wie moet die rol
speel van die ware vlagdraer van die nasioanle demokratiese revolusie!
Die ideologiëe aan die orde is negentiende eeuse sosialisme en die
beswaarlik verdoeselde rasisme van die nasionale demokratiese
revolusie. Die een is op soek na die mitiese nirvana van die klaslose
gemeenskap. Die ander streef na die ewe denkbeeldige doel van Ân
nie-rassige samelewing wat gedefinieer word as 'n staat waarin daar
demografiese verteenwoordiging op alle vlakke van eienaarskap,
bestuursbeheer en werkverskaffing in die private en openbare sektor
sal wees.
Wat Suid-Afrika in stede hiervan nodig het is leierskap wat sigself
sal laat lei deur die werklikhede wat ons omring en nie deur die
dwaling van ideologie nie. Daardie werklikhede sluit in:
die werklikheid van onaanvaarbare armoede en ongelykheid in ons
samelewing wat onlosmaaklik verbind is aan werkloosheid en die
mislukking van die regering om effektiewe noodsaaklike dienste aan
miljoene Suid-Afrikaners te verskaf;
Die werklikheid van werkloosheid wat onlosmaaklik verbind is aan
onvoldoende standaarde in onderwys en opleiding en rigiede
arbeidsbeleid;
Die werklikheid van VIGS wat die regering darem nou begin aanspreek
deur die uitrol van doeltreffende anti-retrovirale programme;
Die werklikheid van misdaad wat gelei het tot moord op byna 'n kwart
miljoen mense sedert 1994.
Die werklikheid van ons vaardigheidstekorte  en die feit dat tussen
800 000 en 'n miljoen geskoolde Suid-Afrikaners sedert 1994 geëmigreer
het.
Ons benodig doeltreffende beleid om die wanbalanse van die verlede aan
te spreek maar ook in hierdie verband moet die nuwe president en nuwe
leiers hulle laat lei deur realisme eerder as ideologie:
As meriete nie die hoofoorweging by aanstellings en bevorderings is
nie, sal enige organisasie of instelling gou die meeste van sy
verdienstelike personeel verloor.
As organisasies en instellings mense met kritiese vaardighede en
ervaring verloor, sal hulle in groeiende mate misluk.
As prys, gehalte en leweringstye nie die hoofkriteria vir tenders is
nie, sal verskaffers produkte en dienste verskaf wat duur, swak van
gehalte en laat is.
As eiendomsreg verwater word, sal daar weinig belegging wees.
As mense voel dat hulle onregverdig behandel word weens ras, sal hulle
vervreem word.
As sportspanne gekies word op enige manier anders as op meriete, sal
hulle onder potensiaal presteer.
As die nasionale akkoord verwoord in ons grondwet van 1996 sistematies
geërodeer word, sal die basis van ons nasionale eenheid en versoening
vernietig word.
In plaas daarvan om deur ideologie gelei te word, moet ons volgende
president gelei word deur die ontluikende internasionale konsensus oor
die weg tot sukses. Hierdie konsensus behoort nie aan Washington of
die Weste nie. Dit werk ooral waar dit toegepas word  of dit nou in
Suid-Korea of Chili, Estonia of Mauritius is. Dit benodig:
Goeie regering;
Sterk en doeltreffende demokratiese instellings;
Onafhanklike en toeganklike howe;
Doeltreffende polisiëring;
Lae vlakke van korrupsie;
Doeltreffende dienslewering;
Vrye instellings  insluitend vrye pers;
Goeie opvoedkundige stelsels;
Sterk en dinamiese burgerlike gemeenskapsorganisasies;
Hoë vlakke van persoonlike vryheid;
Gesonde makro-ekonomiese beleid, en
Mededingende markte en openheid vir internasionale handel.
Solank 'n nuwe president hierdie doelwitte ernstig nastreef, maak dit
nie werklik saak wie hy of sy is nie.
Die ander dag vra ek vir 'n dokter wat sal gebeur as iets tussen
gewone griep en voëlgriep sou ontwikkel en in Suid-Afrika sou
versprei, gegee ons hoë vigs-besmetting en ons regering se ontkenning
van vigs.
Sy antwoord was kort en kragtig: "Twee derdes van die land se
bevolking sal waarskynlik sterf."
Hangwani Mulaudzi, spokesman for the dept. of safety and security,
said: "There is this hullaballoo over crime, but we need to put it on
record that South Africa is one of the safest countries in the world."
Uit The Times 26 Sept p 5.
"...hoeveel keer in jou lewe het jy vir die NP gestem."
Ek weet nie van Fila nie, maar ek self nie een keer
nie.
Die KP en die AWB was daardie tyd veels té links
na my sin...
En ons almal weet góéd dat so te sê AL die wittes
vir die vlokken NP gestem het... ja, álmal van hulle !
*spoeg* !
Maar vandag is hulle spyt dat hulle nie liewers ten
minste KP gestem het nie - en so ook die res van
die blankes wat NP gestem het. ...Ja, - soveel so
dat hulle botweg weier om te erken dat hulle óóit
vir die NP gestem het... want hulle sien en VOEL
tans die Azaniese, bobbejaniese gevolge daarvan...
Lekkerrrrrr, nê !
"Die feit dat Suid-Afrika se misdaad syfers slegter
lyk as meeste ander Afrika lande sin, dui vir my op
hoe erg die maatskaplike en sosiale strukture in
ons land werklik ineen gestort het oor die afgelo-
pe dekades."
So...
Hiermee erken jy dat die kjêffirrs (jou geliefde bog-
gomnaastes) hulself beter gedra het onder apartheid,
- omdat hulle strenger (...en meer effektief) deur die
blanke (minderheids) Regering gedissiplineer was,
of hoe ?
Dws, 'n Westerse (blanke) apartheidsregering is 'n
beter, meer praktiese en meer effektiewe wyse om
oor die barbaarse naturelle te regeer, ...en om te
sorg dat daardie bekende dierlike instink nie die
oorhand kry nie, of hoe ?
Verder erken jy dat die werklike probleme begin het
toe die spul dom naturelle die beheer oor Azanië oor-
geneem het - naamlik die skielike verhoogde misdaad-
situasie, die korrupsie en diefstal, ... die nepotisme, en
die tipiese bobbejaan-agtige Afrika-regering ...met paaie
vol potholes, bankrot stadsrade, ...besoedelde (of geen)
kraanwater, ...gereelde kragonderbrekings, ..en die reuk
van bobbejaanpis langs sypaadjies en parke in elke stad,
...ja, ...'n spul dom kroeskop ape in die sg "parlement"
(sirkus), en 'n Afrika-Piesangstaat wat agter die skerms
(deur Kommuniste en liberale wit gatkruipers) kunsmatig
aan die gang gehou word, ...of hoe ?
Ja, want die maatskaplike en sosiale strukture was in 'n
uitstekende toestand tydens (...en tot en met die einde
van) die ou apartheidsregering. En nét daarná (..toe jou
geliefde boggom-boeties oorneem) het dit alles begin in-
eenstort, nê !
Ja, binne 'n oorwink het Bobdjanna & Kie® die hele land
beginne opfork, nê ! - En natuurlik duur hierdie destruk-
tiewe Afrika-proses nog voort - totdat FW (fµckWit) de
Klerk se Kapoenkleurige, Azaniese Reënboog-Paradys
binnekort totaal poer-in-sy-moer-in sal wees - á la
Robber Moeg-Apie -styl...
"En dan dink jy 'n mooii De Klerk glimlag gaan alles
oornag verander?"
Nee ! Natuurlik gaan dit geensins aan daardie dierlike
en barbaarse instink (meer stink as in) en aard van jou
"beloved fellow sub-human beings" verander nie. Hulle
is en bly wat hulle is...
"En jy verwag van 'n demokratiese regering..."
Ha ha ha ha ha !
'Demokraties' jou hele liberale gát, man !
Almal weet dat hierdie 'n tipiese "Afrika Demokrasie"
is waar almal oor-en-oor "stem" ...totdat die enigste
party wen ...en dan vir die volgende paar dekades in
beheer bly.
"Democrazy in Africa is the election of the incompe-
tent and corrupt, by the uneducated, ...the ignorant,
...the naïeve, ...the primitive and the barbaric..."
In Kort : 'n Bobbejaanstaat wat "regeer" word deur
ape met goue ringe, pakke klere en vaseline-kuiwe,
wat in hul "parlement" sit en chappies kou wanneer
hulle nie in kore saam sit en "monkeychatter" nie...
Jou (gevlokte, liberale) idee van 'n sg "demokrasie"
in Afrika is so belaglik soos 'n gorilla in 'n pak klere,
wat in 'n deftige Franse Restaurant op die tafel sit,
en sy eie pis uit 'n sopbord op slurp...
"...om binne 'n paar jaar die hel wat my en jou voor-
ouers geskep het in 'n hemel te verander waar jy nog
net so bevoorreg is soos altyd, en waar niemand 'n
wrok teen jou het nie omdat Vlok mos gesê het hy's
jammer?"
Terloops : Vlok vir vlokken Vlok... nes jy, is hy ook
maar net nóg 'n liberale vlok-op, met 'n goed-gevlok-
te kop vol gevlokte (liberale) idees...
Hmmmmmmmm...
Jaaaaa... dis sekerlik hoogtyd dat die spul wittes van
Azanië hulle gatte behóórlik sien - want hulle verdien
dit mos, of hoe ?
So, moenie verder kla nie, vlok-op... laat daar dan die
sogenaamde "geregtigheid" geskied ...waarna liberale
sotte soos jy elke dag hunker... en ook elke nag julle
kussings oor sopnat huil... en waaroor julle liberale
kjêffirrbloed-besoedelde hartjies gedurig blóéi...
Hoop en bid dat jou arme, agtergeblewe, ingedoene
en barbaarse boggom-broers maar gerus die wittes
spoedig kom "terugbetaal" vir al daardie kollektiewe
"apartheidskuld"... ja, laat jou arme spul boggom-
gelykes in hulle hordes op die blankes toesak en
hulle sumier afslag en uitmoor.
Ja, en laat hulle gerus HEEL EERSTE met die spul
useless wit liberale kakke (vlok-ops soos jy) van Aza-
nië afreken... dáár agter julle hoë mure (daai gekoopte
apartheid) van julle golf-estates...
Kaapstad. Â Pres. Thabo Mbeki se bewind is gister opnuut in
omstredenheid gedompel met sy skorsing van adv. Vusi Pikoli, die
nasionale direkteur van openbare vervolging.
Dit het ook gisteraand geblyk die presidensie gebruik Pikoli se
skorsing as kapstok vir 'n kommissie van ondersoek wat die totale
funksionering en rol van die direktoraat van openbare vervolging gaan
ondersoek.
Mnr. Themba Maseko, die regering se kommunikasiehoof, het gisteraand
gesê die presidensie sal die kommissie se verwysingsraamwerk binne die
volgende paar dae bepaal.
Adv. Mokotedi Mpshe, Pikoli se adjunk, neem intussen in sy plek waar.
Na wat verneem word, is die hoog aangeskrewe Pikoli eergisteraand
heeltemal onverhoeds betrap toe hy na die presidensie in Pretoria
ontbied en sy lot meegedeel is.
'n Beweerde vertrouensbreuk tussen Pikoli en me. Brigitte Mabandla,
minister van justisie, is die enigste amptelike rede wat vir die
skorsing verskaf is. Mbeki het intussen na New York in die VSA vertrek
waar hy vandag die algemene vergadering van die Verenigde Nasies
toespreek (nog berigte op bl. 5).
Oor die rede vir die skorsing is gisteraand intens gegis in hoë kringe
in die regering, die regstelsel en in opposisiegeledere, veral omdat
tersaaklike wetgewing baie voorskriftelik is oor wanneer iemand uit
Pikoli se pos geskors kan word.
Die president mag iemand luidens die Wet op die Nasionale
Vervolgingsgesag uit dié pos skors weens wangedrag, swak gesondheid,
onvermoë om sy taak te verrig of as hy nie meer 'n gepaste en
aanvaarbare persoon is om die pos te vul nie.
ÂGepas en aanvaarbaar is dieselfde term wat by die aanstelling van
regters gebruik word en word beskou as 'n gewigtige en geykte
bewoording wat nie op 'n enkeling se gier of oordeel berus nie.
Niks in die wet bepaal dat Pikoli spesifiek die vertroue van die
minister van justisie hoef te geniet nie en die regering kon by
navraag geen besonderhede oor die beweerde vertrouensbreuk verskaf
nie.
Mbeki se argument teen Pikoli berus na wat verneem word daarop dat hy
nie die bevinding verlede jaar deur die Khampepe-kommissie dat hy moet
skakel met sowel Mabandla as mnr. Charles Nqakula, minister van
veiligheid en sekuriteit, genoeg uitgevoer het nie.
Die Khampepe-kommissie, wie se verslag nooit ten volle openbaar gemaak
is nie, was die terrein van skerp meningsverskil tussen Mabandla en
Pikoli oor die toekoms van die Skerpioene, elite-ondersoekeenheid van
die nasionale vervolgingsgesag.
Mabandla het gemeen die Skerpioene moet onder die polisie ressorteer
terwyl Pikoli gevra het dat die eenheid onafhanklik bly.
Verskeie uitstekend geplaaste bronne, wat uit vrees vir vergelding
naamloos wou bly, het gisteraand gesê hoewel die verhouding tussen
Mabandla en Pikoli deurgaans stram was, het dit onlangs verbeter.
Pikoli het 'n reputasie opgebou dat hy 'n stil, harde werker is sonder
die swier van sy voorganger, adv. Bulelani Ngcuka, en dat hy tydens
die vervolging van onder andere mnre. Jacob Zuma en Glenn Agliotti
geen inmenging geduld het nie.
Dit lyk of Pikoli se skorsing so omstrede gaan wees as die afdanking
van me. Nozizwe Madlala-Routledge as adjunkminister van gesondheid.
Die wet skryf voor dat Mbeki binne 14 dae ná aanvang van die
parlementsitting die parlement van sy besluit in kennis moet stel en
dat die parlement binne 30 dae daarna moet besluit of Pikoli
heraangestel moet word.
Met die parlement wat Vrydag tot 16 Oktober verdaag het, het Mbeki dus
in effek drie weke langer voordat sy besluit deur LP's gedebatteer of
bevraagteken kan word.