In baie opsigte is hierie groep nessie platteland. en dis nie net omdat hy op
'n twee-dimensionele oppervlak fungeer nie. (jou screen, stjoepit). ek sien
die bottelstoor beginne kop uitsteek. (KYK: Drinks anyone?)
Al wat nog kort is dat die NG Kerk 'n gemeente hier oopmaak, hulle afstig,
twis opsplit en weer afstig.
(Dan noem ons die middelste wit deel van jou screen Kerkstraat.)
'n laaste gedagte, hou op om die Taal op Coke-blikke te soek en drink Pepsi.
Al proe dit nie so lekker in jou klippies nie is dit ten menste PC.
In Article, writes:
> Path: hermes.is.co.za!news
> From: d...@eastcoast.co.za (DCE)
> Newsgroups: soc.culture.south-africa.afrikaans
> Subject: Re: Platteland
> Date: 29 Jul 1996 18:26:29 GMT
> Organization: DCE
> Lines: 25
> Message-ID:
> References:
> NNTP-Posting-Host: sl07.eastcoast.co.za
> Mime-Version: 1.0
> Content-Type: Text/Plain; charset=US-ASCII
> X-Newsreader: WinVN 0.99.7
>
> In article ,
> pigf...@icon.co.za says...
>>
>>
>> In baie opsigte is hierie groep nessie platteland. en dis nie net omdat hy op
>> 'n twee-dimensionele oppervlak fungeer nie. (jou screen, stjoepit). ek sien
>> die bottelstoor beginne kop uitsteek. (KYK: Drinks anyone?)
>>
>> Al wat nog kort is dat die NG Kerk 'n gemeente hier oopmaak, hulle afstig,
>> twis opsplit en weer afstig.
>>
>> (Dan noem ons die middelste wit deel van jou screen Kerkstraat.)
>>
>> 'n laaste gedagte, hou op om die Taal op Coke-blikke te soek en drink Pepsi.
>> Al proe dit nie so lekker in jou klippies nie is dit ten menste PC.
>>
>>
> Is dit nie waar nie, is dit ten minste PC, verduidelik asb
>
> At
>
Wel At, ek reken as die Afrikaner maniere soek om in tune te word met hierdie
nuwe land en sy realiteite, moet hy homself begin identifiseer met die nuwe
land se simbole. ek het myself nou al vir 'n ruk besig gehou met die
aktiwiteit om Pepsi advertensies te skryf vir die New Generation.
Afrikaanse digters het hulle in die verlede gereeld tot beskrywing van
landskap gewend.
Dit is waarskynlik een van die standhoudendste temas in die Afrikaanse
digkuns.
Van die beter pogings - so vroeg soos Leipoldt se Boggom en Voertsek -
het die landskap se inherente eienskappe gebruik om ook op die
menslike toestand kommentaar te lewer.
So het hulle met die gedigte dus uitgestyg bokant 'n blote beskrywing
van omgewing.
Die jongste in die tradisie is Tom Gouws met sy uitstekende gedig:
villanelle vir die oos-vrystaat, clarens-distrik
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
hierdie landskap le^ voue van vergeelde papier
in sandsteen sagkens verhard, hoog bo teen die blou lug,
soms dof geskryf in oker ink, soms in die geel van 'n populier,
kras ravyne tot in die grasvelde, geel soos heuningbier,
in geelkoperklei groei koring en sonneblom hier geil tot vrug.
hierdie landskap le^ voue van vergeelde papier
waarop eland en springbok steeds wei, nes elke sku dier
op rotswande. net enkele ligte spore verklap hul vinnige vlug,
soms dof geskryf in oker ink, soms in die geel van populier.
snags onhoorbaar steeds die voeteval van geelbruin impi's hier
in geveg, die harde voetsole van die difaqana se vlug terug.
hierdie landskap le^ voue van geel papier
in die belee" kleur van perkament. elke grot is hier 'n skuur
van beelde uit ons vergeelde geheue, soos ook elke gedig,
soms dof geskryf in oker ink, soms in die geel van populier.
hierdie landskap le^ voue van vergeelde papier,
soms dof geskryf in oker ink, soms in die geel van populier.
Tom Gouws.
Uit sy nuwe bundel troglodiet (Human en Rousseau)
In D.J. Opperman se werk is daar dikwels die
tema van skuld, skuldig wees, die nodigheid om
om vergifnis te vra. Hier volg so 'n gedig:
BESKULDIGDE
Die fluitjie blaas, ek word deur swart omring
en na vuishoue van verset
as my polse in blink boeie wring
noem een nog die gereg en wet!
Heftig wou ek my onskuld eers omskryf
maar die vervolger het toe koel
'n vlekkie van sy toga afgevryf
en ek reeds skuldiger gevoel;
nog meer toe ek die ander sake hoor
en die omstandighede ook oorweeg,
my hart het van geboorte af gemoor
en elke misdaad saam gepleeg.
"Ek vra die hof nie wat die aanklag is
met dag en datum van misdade;
ek wag net op die vonnis
en genade."
Hierdie gedig praat nog oor die angs en skuld
op persoonlike vlak.
Opperman sit egter dieselfde tema voort
in "Joernaal van Jorik," waar Jorik nou verteen-
woordiger word van die Afrikanervolk. Nie alleen
Manuel, die goddelike, vergesel hom in die duik-
boot waarmee hy by die moederstad aankom nie.
Daar is ook Dabor, wat grinnik wanneer Jorik bid
om redding.
Na die moederstad gaan Jorik die binneland in.
Sy beskrywing van die Natalse binneland word die
beskrywing van 'n jeug. Maar gou kom daar die
bewussyn van die korrupsie van die materialisme:
" Hy weet waar skuil die goud en antrasiet
Die rooi sinnaberstuk en die uraan"
Jorik word joernalis. Hy besef dat hy gebruik word:
gee ontspanning...
elke dag 'n mooi nooi en 'n moord
Hy besef ook dat hy in die proses dienskneg word
van "Die Sanhedrin met sigaar en blesse." Fyn roet
sif neer oor die vorige helderheid. Daar is dongas waar
Boesmans en sebras vantevore deur die gras kon stap.
Hy en sy nasie is 'n tipe van Judas:
My handelaars en rotte het die siel
hier in 'n bloed-en-bodem besigheid
om dertig silwerlinge so verniel...
Jorik kan nou net wonder: "O watter wraak sal daar nou
oor my kom?"
Vir Jorik eindig alles op 'n genadige noot. Wanneer
die dood hom kom haal, is dit Manuel wat beveel:
Kom in Sy naam.
Ek wat hier eenmaal in die tyd en vlees
ook was, neem jou in Sy genade saam.
Opperman het "Joernaal van Jorik" in die laatsomer van
1949 gepubliseer, voor dit duidelik geword het hoeveel
smart en ellende daardie dertig silwerlinge sou koop. 'n
Mens moet dus bly wees dat daar uiteindelik ook sprake
was van vergifnis.
Wanneer my pa oor Namakwaland gepraat het,
het hy meestal gepraat oor 'n dorre en onherberg-
same plek, waar hy grootgeword het. Maar soms,
wanneer ek tandpyn het en nie kon slaap nie, het
hy met my op sy rug in die sandpad geloop op
ons eiland daar in die Oranje. Dan het hy vir my
vertel van 'n Namakwalandse haas wat alle soorte
avonture gehad het tussen plate blomme en groen
struike. Ek het altyd gedink die storie van die haas
tussen al die blomme was sommer 'n figment van
my pa se verbeelding. Dis eers toe ek groot was dat
ek uitvind dat Namakwaland werklik somtyds vol
blomme kan staan. Hier is 'n wonderlike gedig oor
so 'n blommeseisoen in Namakwaland:
BLOMMEKYKERS
George Weideman
juliemaand en die familie skryf
sal daar blomme wees vanjaar?
is vooruitsigte goed of sleg?
nooit vra hoe staan die koring
het dit al gereen het die skaap kondisie nie
aljimmers net die blomme
en end Augustus kom die konvooie
uit die kaap die baai en die transvaal
kom kombi's en langslapgatkarre
kom trap gousblom en sporrie snuif
kom bier en braairib in die hand
die kameras die zirr en klik
van kykgat tot by kamieskroon
(tot selfs ouma nie meer kan lag nie)
julle noordwesters is darem gasvry
maar hoe leef julle sonder tv?
't amper vir hom gese dankie ons sien ver genoeg
maar verdee of hy sal verstaan
as ons ver oor die vlaktes na die weste tuur
sien ons hoe wissel kleur op kleur:
bedags strikdassies pietsnot en hongerblom
en die baldadigste geel varkensknol
saans die son pure bontkopdoek
snags die sterre ons eie silwerdoek
vroegskemer sm^ors misroepertjie wat fuuut
die mis stoot oor klaasvakie stout sê sjuut
maar as die blomme vir hulle te veel word
of die water darem te brak, dan pak hulle in
wat die oe sien en die hande kan dra:
here wat sal pam se van die ``karos'' -
wat is dit nou weer? dassie of wildekat?
hoe groen sal ou herbie nie wees nie!
imagine 'n egte ``tonteldoos''! dalk
kan jy die watsenaam - gat, ne? - gat-
skuur vir 'n deurstop vat
en o ja dankievirriewildsbiltong
dis awfulnicevanjulle se my watsievinnigstepad
uit hierdie godverlate gat
somtyds voel mens
jy sien net die bittergousblom
en gifmelkbos
somtyds wil mens bid
kom toemaakmis
kom trek jou sluier
kom maak jou kinders se oe toe
of oostewind
kom waai jou waai
kom waai maar
alles
moerland toe
Hier in Kanada is daar 'n bekende fotograaf wat
gereeld Namakwaland besoek om fotos van die
blomme te neem. Sy naam is Freeman Patterson.
Hy het sy spioene daar, en as dit lyk of dit 'n mooi
jaar gaan wees, dan klim hy op 'n vliegtuig en gaan
kyk die blomme. Een van sy boeke vol fotos oor
Namakwaland is "Garden of the Gods."
Ja, ek ken Lady Anne Barnard se bad in Kirstenbosch tuine al te goed. Nie te
lank terug nie het ek vroeg-vroeg een oggend daarheen gegaan en self ook in
Adamsgewaad 'n bietjie lafenis daarin gaan vind. Met hierdie daad versmelt ek
ook toe saam met die geskiedenis. Besoek gerus die ou fonteinpoeletjie daar in
die tuine en as jy vroeg genoeg daar opdaag kan jy lekker natmaak soos in my
geval.
George Weideman se ``Pella le 'n kruistog ver'' ('n voorlopige
rekonstruksie van 'n denkbeeldige gesprek tussen Pella se eerste
Rooms-Katolieke sendeling en sy reisgids, anno 1875) is vir
my 'n sterk poging om nie net die landskap en hitte van daar-
die deel van die Noordkaap te beskryf nie, maar ook 'n insig
te gee in die rassemengsel van mense uit Europa en lokale
inwoners wat uniek was aan daardie deel van die wereld in
die 19de eeu.
EX AFRICA SEMPER ALIQUID NOVI
u moenie kla oor die hitte nie, Vader Gaudeul,
dis nog nie naastenby die somer nie
en nou al le die vuurklip en smeul
hier moet u maar die sagte groen van Lyons
uit die gedagtes weer
hier is die enigste groen perdalks die soom
van die verbeeldingstroom
varswater sal u, as balling hier,
uit die vate van die geheue moet tap
of wag tot eendag as daar na die reen
syferwater uit 'n oog opwel
hier sal jy die sin van jou roeping leer ken
tot in die oerbetekenis: geofferde, oblatus
geoffer aan die son van Afrika geoffer
aan die smeuling van die amper-woestyn
(kan die brandstapel feller wees
as Pella in Desember? sou die Hindoes
dit warmer aan die sole he?) geoffer
aan die slu klein slangogies
listig soos die xnabbo self
geoffer aan khoikhoinse spraakverwarring
ja - te veel rooiwyn; nee - te veel soetwyn
maar die maak jou jou vergeet vergeet!
geoffer aan die dors land
wat sobyso net brakwater ken
(hier sal jy dalk moet wolfsmelk drink!)
ook jy sal die brak smaak se nabitter proe
jy vra dat ek moet vertel, van Pella -
hier staan alles bloot, oblatus:
winterstyd is son en wind weer kop-in-een-mis
as die veld julienagte oopgesper en wyd le en wit
en alles blootgewaai word
deur suidewind en oostewind
en wit vuursteen en bruin graniet
uiteindelik blus;
hier sal jy ook moet vure slaan
en blare en barste balsem gee
ysblomme van die oe smelt.....
Afrika is wyd en groot
fonteine min - ons sal u leer gorra maak
kleimisvloer smeer witgatwortel maal
daardie plante daar? word ``halfmense''
genoem hier langs die rivier is baie
hoe goed kan u skiet? hiers nog tiers
in die berge en boesmans hel! die boesmans
en moenie Pella se skepsels vergeet nie...
o u weet wat skepsels is? nou ja die soort
onthou maar: vir 'n geweer
is hulle skytbang amper soos vir die bomeesterslang
en natuurlik die basilisk
nee, u moenie sug oor die hitte nie, Vader Gaudeul,
hierdie is maar ons voorland, die Voor-Boesmanland
ons moet die hinterland nog in
voor die son so menshoog staan
moet ons
die Here weet
vir Vagevuurskloof nog deur
Ek het grootgeword minder as tweehonderd kilometers
van Pella af, maar het nooit daar uitgekom nie. Vir my
was die name Pella, Onseepkans, Vioolsdrif gehul in 'n
misterie wat ek gelees het op die taai gesigte en in die
veraf kyk in die oe van die mense wat daarvandaan ge-
kom het. En die hitte in daardie streke is legendaries.
Een somer het daar by ons in die middel van die nag 'n
warm wind begin waai uit die weste, daar uit Pella se rig-
ting. Ons het aanvanklik buite geslaap, maar moes in die
huis ingaan omdat dit so warm was twaalfuur in die nag.
Die volgende dag hoor ons dat dit by Onseepkans daardie
dag 120 F was (dis nou omtrent 49 C.)
> Gloudina skryf:
>
> Knip
>
> Die grootste skok vir my was die amper geheel wit
> groep atlete van Suid-Afrika. Ek weet dat dit die beleid
> was om nie volgens kleur atlete te kies nie, en dis 'n baie
> goeie ding. Maar ek was nogtans teleurgestel deur die
> meerderheid wit lede van die span. Ek het gehou van hul
> uniforms...
>
> Knip
>
> Gloudina Bouwer
>
Ja ou sus
Alweer die ou kleur storie ne^, sou jy as die hele span swart was ook 'n vraag
gevra het? Bogger die kleur storie nou man, miskien moet ons die hele ou spul
groen kleur volgende keer, of soos Kaapse klopse aantrek, of Afrika Maskers
opsit of iets. Die feit dat jy eers die ou kleur storie raak gesien het ...
Lou
PS. Nou net 'n briljante idee gehad - Kom ons polariseer die ou spul, wittes
een rigting swartes 'n ander - dan sit jy nou jou swart gepolariseerde
brilletjie op en all die wittes verdwyn, (so een vir jou Gloudina), en vir die
HNP en die perre gee ons 'n wit een - sodat al die swartes vir hulle verdwyn.
Is dit nou nie blerrie briljant nie, demmit ek beter nou onmiddellik die idee
gaan patenteer hier is 'n spul geld te make, reken net 'n driekwart lee
parlement, lee minibus taxis wat op die hoof wee op en af jaag, lee
noordelike voorstede (sal die behuising kwessie onmiddellik oplos,want dan kan
verskillende kleure huise deel ... he he), die moonlikhede is legio.
In article , says...
>
> Ek het gewonder of ons iets besonders gaan sien,
> miskien n "spielberg" invloed, maar ek het verwag
> dat ek amerika se kultuur in alle waarheid sou
> aanskou.
Ek stem ten volle met jou saam. Atlanta sal nie
'n goue medalje kry nie. Hulle moes die hele ding
met omtrent twee uur verkort het. Vyftien minute
van daardie krullerige goed was genoeg vir my.
Ek objekteer nie teen die kore nie. Atlanta is in die
"bible belt" en ek dink hulle moes meer gemaak het
van die 'negro spirituals' en van jazz en van cajun
musiek.
Dit wat my as die onnodigste getref het, was die
lied wat Celine Dion gesing het, geskryf en begelei
deur David Forster. Hulle is albei Kanadese. Wat
soek hulle soort kitsch musiek daar in die suide,
die bakermat van jazz, en van rock en roll, en van die
blues?
So hier en daar was daar geniale momente: toe daar-
die oudste Olympian so opwals op die podium op, om
te staan en kyk hoe Mohamed Ali die vlam aansteek.
Myns insiens was die keuse van Atlanta nie 'n goeie
keuse nie. Waarom, in die hoogsomer, 'n plek kies wat
so ver suid en dus so warm is, 'n streek ook so bekend
vir ongestadige weer?
Die grootste skok vir my was die amper geheel wit
groep atlete van Suid-Afrika. Ek weet dat dit die beleid
was om nie volgens kleur atlete te kies nie, en dis 'n baie
goeie ding. Maar ek was nogtans teleurgestel deur die
meerderheid wit lede van die span. Ek het gehou van hul
uniforms. Hulle lyk "with it." En dis ook koel.
Nou vir vanaand, en die (hopelik) goue medalje van
Penelope Heyns! Watter ander Suid-Afrikaanse atlete
moet ek dophou?
Supertaal
Blog
Soek
Hulp
Lede
Registreer
Teken aan
Tuis
RSS
