Ons het verlede sondag middag 'n groot geleentheid in Perth
bygewoon.
Dit was lekker om te sien dat ons mense so kan saamstaan
om vir 'n heerlike ete te sorg. Janee, ek het tafels hoor
kreun - so swaar was hul gelaai van al die eetgoed.
Daar was boerewors, potjiekos, koeksisters, trifle....noem maar op.
My 5 jarige seun het vir die eerste keer 'n heel skaap aan 'n spit
gesien en hom verwonder.
En die mense wat georganiseer en gehelp het verdien 'n pluimpie.
Ek het so lekker geeet dat ek vir die volgende 5 dae in die tuin
sal moet werk om die vetjies weg te werk. En die soetgoed was so
lekker dat die enamel sommer van my tande afgespring het.
En ek het my verlekker aan klein juweeltjies uit die ou dae,
soos iemand se Suid-afrikaanse driepunt kragprop wat die krag
voorsien het vir die kinders se lugkasteel, en 'n CADAC gasstofie.....
Interessante klomp mense ook: Party het pak en das aangehad,
ander sommer klinknaelbroeke en T-hemde, Party se kinders praat engels,
ander afrikaans, ook nederlands. Party het uit SA gewaai oor hul
besware teen die ou regering en ander teen die nuwe regering,
Party dink nog aan teruggaan, ander het vir goed kom afpak,
party gaan normaalweg na die' kerk toe en ander na daai kerk toe,
en elkeen pas op sy manier aan en word geirriteer deur die Aussies.
Party is ou kalante hier in Oz en ander het so pas aangekom.
Jy vra jouself af - wat op aarde kan so 'n spulletjie bymekaarbring ?
Die geleentheid was 'n "kenmekaar" kerkdiens wat gehou is
deur (meestal) Afrikaanse mense hier in Perth.
Daar word planne gemaak om 'n volwaardige kerk te stig.
Die dominee is Andre' Van Oudshoorn, tel 089-4077881 Perth.
Immigrante kan van hul laat hoor as hul hier aangekom het.
At, ek verwys na jou pos van 20 Augustus, in antwoord
op 'n pos van my. Laat ek antwoord op sommige van jou
betigtinge.
(1) Jy wys my daarop dat ek van "die MAN in die straat"
praat, en sê "Die Afrikaner...hy" ensovoorts. Sover
ek weet, word die manlike vorm nog altyd gebruik
as daar inklusief oor albei geslagte geskryf word.
(Dis nou tensy die Afrikaanse Akademie anders
besluit het sedert ek uit SA uit is.) Dis die gewoonte
in byna alle westerse tale. As jy nou die morele hoog-
grond wil neem en my betig oor hierdie grammatikale
gebruik, dan vermoed ek dat jy 'n agenda het. Is jy
werklik so 'n verdediger van 'n feministies-gegronde
grammatika, soveel so dat jy teen die algemene taal-
norme van Afrikaans sal ingaan?
(2) Ek vra vir jou wat jy bedoel met met die sin: "Vandag
besef ek terdeë hoe intiem Apartheid met kreatiwiteit
verweef is." (Op die oppervlakte sal iemand tog seker
dink dit beteken dat jy dink dat Apartheid baie kreatief
was as sisteem. Ek wou meer hoor daaroor.) Nou, na
omtrent drie bladsye van historiese agtergrond en teorie,
kom die een klein paragrafie met die konklusie : As gevolg
van Apartheid "...het kreatiewe ontluikings in die Suid-
Afrikaanse samelewing gaandeweg afgeneem." Vir my
is hierdie konklusie diametries teenoorgesteld aan wat
jy aanvanklik te kenne gegee het. Of verstaan ek jou
verkeerd?
(3) Ek probeer jou nie ófaksê nie. En as jy dink ek faks
vir jou, wat van daardie tyd toe jy my van "hubris"
beskuldig het (volgens jou is dit "domastrantheid")
en vir Leendert verhef het as die sjirurg wat die hubris
met sy mes moet uitsny. Ek wag nog op jou reaksie
op daardie paragraaf waar hy my vergelyk het met die
duiwel. Ek het stellig verwag dat jy hom sou betig om-
dat sulke laster nie uit 'n Christen se mond behoort te
kom nie. Maar ek het tevergeefs gewag. (Terloops, ek
is nie 'n praktiserende Christen nie. Ek dink wel dat die
leer van Christus een van die reddendste en genesende
boodskappe bevat wat die wereld nog die eer gehad het
om te ontvang. Dis seker daarom dat nie-Christene so
geinteresseerd daarin is, soos jy tereg opmerk.
Gloudina
Ek vlieg gereeld. Dis nou met die ystervoel. En ek haat dit.
Die moeilikheid begin reeds vroeg: jy vergeet om iets in te pak,
daar is 'n verkeersknoop op pad lughawe toe,
die inweeg-tou is te lank te lank en daar staan 'n bliksem voor jou
wat almal ophou. Ek glimlag liefies vir die beampte maar word nooit
opgradeer na besigheidsklas toe nie.
Nog 'n aangeplakte, kunsmatige plastiekglimlag van 'n lugwaardin en ek
is in die vliegtuig in. Hulle ontwerp mos spesiaal die
lugreeling so dat hy die paraffienruik-uitlaatgasse insuig, genoeg om
jou dadelik 'n hoofpyn te gee.
Die demonstrasie van die gasmaskers en wat jy moet doen in 'n noodgeval
is 'n foefie. Dis om jou 'n valse idee te gee dat jy dalk lewendig kan
uitkom. Hulle weet as jy val is jou kanse eintlik nul: Jy kan jou
tyd beter benut om 'n gebed op te se.
Deesdae styg hulle so steil op hier in Australie, dis nou dat hulle nie
oor die woongebiede moet raas nie, dat jou brein agter teen jou skedel
vassit en sy enjin wil vasbrand. Die donnerse ding gaan nog stol
en val. Wag net!
Dan begin hulle jou voer. Dis 'n algemene truuk van die lugrederye:
hulle voer jou om jou besig te hou, anders kla jy. Deesdae kry ek
500 kg messegoed en niks kos nie. As jy na 2 uur al die plastieksakkies,
bakkies en potjies ens. oopgeskeur het, sit jy uiteindelik met 3 korrels
ertjies en 'n semeltjie vleis, 'n duifeier-groote broodjie en botter wat
so hard is dat dit jou broodjie uitmekaar skeur. Jy voel amper lus om
die lugwaardin te roep en vir haar te se waar om die 3 korrels ertjies
op te steek. Ek sweer die ertjies word spesiaal so gekies om die ou
langs jou onbedaarlik aan die poep te sit.
Ek sit nooit langs die mooi blondine nie, beland altyd langs 'n vervelige
sakeman wat heeltyd sit en poep en sy arms op my leunings sit.
Dit vat nie lank vir die lugreeling om jou jou vel af te dop van droogte
nie en jou oe uit te suig na nog 'n bietjie vog. Dis nou al bekend dat
die lugreeling almal se niese en verkouekieme sirkuleer en versprei.
Die fliek wat hul speel het ek reeds 3 keer gesien en die tydskrif 5
keer gelees. Wat doen mens ?
As jy suip kos dit jou te veel en jou hoofpyn vererger net.
Buitendien, in Australie weet hul net dat drank jou dronk maak, die
nuanses van wit en rooi moet hul nog leer. Die keuse is treurig en my
hart verlang na SAL se wyne.
Ek kan nie na die lugwaardinne kyk nie: hulle is so lelik soos die nag.
Hulle word almal om polities korrekte redes gekies. Hulle moet te maer
of te vet of te dik of te kort wees, manlik/homoseksueel of wat ookal,
solank die lugredery nie hof toe geneem kan word vir een of ander
diskriminasie nie. En as hulle oorkant jou buk steek hulle hul poendoes
in jou gesig. ('n Xhosa woord vir iemand se agterent). Wat het geword van
mooi, grasieuse jong dames soos by SAL ?
Stenig my, maar ek is gatvol vir politiese korrektheid, allawereld !
Die enigste paar mooi lugwaardinne wat jy af en toe sien is vol goue ringe
en armbande en horlosies. Hul versamel dit nes 'n kraai. Dit kry hul seker
by die ryk sakemanne. En dan dink hulle die son skyn uit hul gat uit.
Gee my dan maar liewer weer die moffie of die ou tannie met
die groot poendoes.
Die juppies het mos deesdae hul eie eksklusiewe klubs by die lughawens.
Wat 'n vervelige spul aansitterige mense kry jy nie daar nie!
Die ergste van alles is as jy uit die vliegtuig uitstap en hulle gee
jou weer van daai aangeplakte plastiekglimlaggies en seg:
"I hope you enjoyed your flight".
Dis dan dat ek op my tande kners en 'n wind los.
Een geluk het ek darem: Ek glip deur die X-straalmasjien soos 'n warm mes
deur botter. Ek kan vol knipmesse (miskien selfs masjiengewere ?) wees,
die ding gaan nooit met my af nie. (Ek moes 'n terroris geword het).
My bloed neutraliseer die ding seker.
Vriendelike groete,
NS: As jy my op die lughawe sien, waai!
(Ek is mos so 'n gemaklike mens om mee saam te vlieg).
Toe ek op die koerant se voorblad lees
jy's dood
het ek skielik hardop begin huil
met die onmiddellike skuldgevoel:
dis nie net om jou nie -
dis oor die katedraal waar mense in en uit loop,
oor die kerk wat toe staan,
oor die hospitaal wat geen ontslag gee nie,
maar slaap verseker
en die wakkerbly verbied
dat jy kan skape tel
totdat die Herder kom...
Later het ek jou gedigte herlees
en hulle was meteens anders
as toe ek oor hulle gefrons het,
verleë oor my ongeraaktheid en onbegrip,
in die dae van vriendskaplike verpligting:
die skemerwêreld van web en vin en wier
het jou vir my afgekamp.
Maar nou was die dood die toegang,
want vir die eerste keer het ek geweet
hoe vol jou verse daarvan is
en as jy oor sterwe skryf,
van woorde wat in jou keel gestik het,
dan vervloei dit tot
vinkeierblou
rooskleur van die kinderkamer
ligter-as-houtskool groen van seewier
Dit word soos die liefde
waarvoor jy gevlug het op straat
en gedink het ek sou ook,
sonder om te weet van 'n nagwandeling
en hoe van lamppaal tot lamppaal
'n winkelpop mens laat verlang.
Daarom was ek eers werklik hartseer
toe ek kom by daardie vers
wat jy vir my geskryf het
met die bietjie spot, die baie erns, die groot eensaamheid,
want sien, ék het dit wel gehad:
die skuilplek, die toevlugsoord,
die slaap met bevredigde sinne,
en vir jou wat so gereed was
om lief te hê,
het die lewe daarsonder verbygegaan
tussen jou mure van mos.
Nou slaap jy in die klein swart kluis:
jou liefdesbed,
jou duifblou kinderkamer
In Boshoek se tyd was die wêreld
nog wyd
en die oe blink en oop.
Soos die bospaadjies kronkel, waar
katlagters konkel,
het die wêreldkaart geloop.
Die hart was nog heel en die vreugde te veel
en die hemel net hierbo;
en by hardekoolvure, in die middernagure,
kon jy al's wat mooi is, glo.
Maar Boshoek lê ver,
net so ver soos die ster
wat daar huiwer bo die maan.
En my blik is versper,
want dis ligjare ver;
tog dwaal my hart soms nog alleen
met lank-vergete paadjies daarheen.
Boshoek se dae was dae sonder vrae,
jy't geweet wat jy wil weet:
so seker, so helder, soos tabak in die kelder,
met die dag se sweet vergeet.
En die volkies se sang kon 'n siel laat verlang.
maar net die Vader weet na wat,
want die lewensintriges, wie lieg of belieg is,
was nog verder as die stad.
Maar Boshoek lê ver,
net so ver soos die ster
wat daar tuimel oor die maan;
en my blik is versper,
want dis ligjare ver,
tog dwaal my hart soms nog, alleen,
met lank-vergete paadjies langs daarheen.
Daar vergeet ek toe om my identiteit te redigeer, en die formele
skryfwyse wat ek kort vantevore moes gebruik, laat dit lyk of ek te
pedanties vir woorde is. Vergeef asseblief.
Ek is agtienjarige PHSG meisie in Pretoria wat sukkel met Afrikaans.
Verlede jaar het ek AHM toe gegaan om my Afrikaans te verbeter maar dit het
nie baie gehelp nie.
Ek hou van Afrikaans en ek wil kommunikeer in Afrikaans met Afrikaanse
mense. Kan iemand my help? As iemand met my E-mails skryf sal dit baie
waardeer word.
Die volgende artikel het verskyn in Saluut, nuusbrief van die SANDF
(South African National Defence Force)
ATTACKS ON FARMERS
...planned with proficiency
Article compiled from a Paper presented by Dr Benjamin White Haefele,
Centre for Military Studies, University of Stellenbosch.
It has been disclosed that, during the first six months of 1998, there
was a 72 percent increase in murders of farmers. This once again
points to the seriousness of this type of crime as having all the
ingredients of threatening the core of our economy. The majority of
attacks occurred (in order of prominence) in KwaZulu-Natal, the Free
State, Mpumalanga, as well as the North West, Eastern and Northern
Provinces. Attacks in rural areas of Gauteng are usually launched
against the owners or occupants of smallholdings. These smallholdings
often border on informal settlements with high unemployment rates,
where residents are exposed to poor socio-economic conditions.
The State cannot take sole responsibility for protecting and securing
the farming or rural communities. It is quite clear that farmers will
also have to rely on their own resources and ingenuity to minimise
attacks on their homesteads and their employees. With this in mind -
and in conjunction with the South African Agricultural Union - the
SANDF and the SAPS have compiled a list of means and methods whereby
the possibilities of attacks could be minimised. A study made of the
various farm attacks revealed certain characteristics. During
1994/1995 the primary crimes committed against farmers were robbery,
followed by assault, murder and rape. This tendency changed
drastically during 1996/1997, with robbery and murder at the top of
the list, followed by assault and rape. Most attacks can be broadly
characterized by the following, which might serve to identify possible
motives for attacks on farms and smallholdings:
* Cases have been reported of attacks aimed solely at committing
murder.
* The attacks are well-planned and carried out with what seems to be
military precision.
* The attacks are deadly.
* Prominent farmers often seem to be the target of attacks.
* The attacks have an emotional impact on the farming community.
* The entire farming community throughout South Africa is affected.
* Black farmers do not escape the attacks and farm workers are also
attacked and killed, especially when they interfere with the
attackers.
* The robbery of firearms, cash and vehicles, in that order, seems to
be the common characteristic of many attacks.
* Older people and vulnerable people seem to be frequently targeted.
* The attackers operate in groups of three to six.
* Some of these attacks are committed by people pretending to be
members of the security forces, and
* The attacks are extremely brutal.
It is interesting to note that in 41,1 percent of incidents, criminals
gained unforced entry to homesteads, while in 35,6 percent, entry was
forced. 19,6 percent of incidents occurred away from the homestead.
The details of the remaining 3,7 percent of incidents were not
reported. The majority of incidents occurred between 16:00 - 19:00.
There also seems to be a definite pattern with regard to the modus
operandi followed by the attackers. They are usually armed with hand
guns, knives or pangas when they enter the farm. They carefully plan
the attacks and usually arrive during the day. In most attacks they
wait for the family inside the house after gaining access. The
attackers usually wait for the right moment, when there is less
activity, before attacking the farmer. Farmers are also attacked when
they go out at night to switch off electrical equipment or tend to
sick animals. This obviously suggests that a careful study has been
made of the habits of the farmer concerned.
Attackers often pretend to buy farm produce, after which they gain
access to the property and summarily attack the family. In some cases,
the attackers drive around in the vicinity of the farm to gain
information regarding movements and routines. Workers are often
questioned about activities on the farm and they innocently divulge
such information to the prospective perpetrator.
Various attempts have been made to formulate the causes responsible
for the attacks on farmers and smallholdings. The most obvious of
these is South Africa's culture of violence. Our country's history of
confrontation, conflict, conquest and forced removals has bestowed on
the country a "culture of violence". The result of this is that
violence has become an acceptable means of resolving conflict and
achieving political goals and personal aims. Poverty and unemployment
countrywide are main contributing factors to the high level of crime.
The uneven distribution of wealth, development and access to resources
are perceived by many as a justification for crime. The easy
availability of weapons in South Africa is, no doubt, one of the main
reasons for attacks on farmers. Likewise, there is the perception that
all farmers possess firearms and obtaining these serves as an
additional incentive for attacks.
Dis skoon vir 'n held om te val
aan die voete van wie hy gedien het,
skoon vir sy skeidende gees
dat moeders die laaste mog wees
wat sy sterwende oog gesien het.
Maak hom 'n graf op die grond
wat sy liefde gewy en geseën het:
dis skoon vir 'n held om te rus
aan die voete van wie hy beween het.
Supertaal
Blog
Soek
Hulp
Lede
Registreer
Teken aan
Tuis
RSS
