Jy word uitgenooi om by ons aan te sluit vir die opname van twee episodes
van "Another Life with Nataniël". As 'n lide van die gehoor sal jy saam met
ons 'n paar drankies en 'n ligte aandete geniet.
Datum:
18 en 20 Januarie 1999
9 en 11 Februarie 1999
Tyd:
17h30 - 21h15
Vir verdere inligting, stuur jou naam, e-pos adres en telefoonnommers aan
tv3...@hotmail.com
> Swaer, met alle liefde en respek, ek verstaan nie eintlik die taal nie.
Ag nee wat Alwyn - probeer. Lees dit net 'n paar keer - daar is min wat
Athur skryf wat 'n Afrikaner nie kan verstaan na twee keer se lees nie,
veral omdat die konteks gewoonlik bekend is.
daarvan dat die gekraak van palms
teen die strand herinner
aan die plaashuis se houtgang saans
van jou voete wat by my kom inkruip
mosambiek is net 'n geraamte van
koloniale verledes
maar mense loop met oë wat velkleur ontleer
en maghebbers groot genoeg om foute
te erken.
gister gaan ons kyk waar die president en
kie. sokker speel
teen lede van die ou regime
voor 'n skare wat van opwinding drom -
verbeel jou die dag
wanneer die NP en ANCs teen mekaar
uitdraf
sal seker 'n mengsel rugby en sokker
moet wees -
het ek jou vertel van die aand voor ek
weg is
toe ek voetstappe om die huis hoor sluip
en uitgaan
en dat ek 'n ruk lank weggebly het?
ek het voor jou oop hortjies gaan stilstaan
waar jy besig is om jou hare te borsel,
kop vooroor,
jy bind dit in 'n poniestert
en laat val jou rok soos 'n plas om jou
voete
soos altyd braloos
en jou nippels gooi lang skaduwees
oor jou maag
jy het borste soos Greta Scacchi.
vanaand was ons by die ANC
tussen al die vrae en asemlose opwinding
kon ons vlietend vergeet wat die
Afrikaanse koerante
ons al weer gaan aandoen,
waar begin jy verduidelik
aan dié volk wat soveel dekades dom
gehou afsydig gemaak is?
praat 'n mens hier met mense
luister jy
hoe hulle eie land eie liefde verbied is
word jy opnuut hatig
oor jouself
ek bring vir jou 'n gekleurde doek van
blou duiwe
en gekerfde houtgesiggies klein soos
pinkienaels
wat jy aan jou ore sal hang
dalk kan ons weer in die dam gaan swem
en praat oor al die jare
dalk blom die varklelies nog in die vlei
onder die vinkneste
dalk kan ek jou hare vleg
> n Vinniger pad - ook 100% - is egter Langkloof om, agter die berg
pragtige roete ja. bly om te hoor hy hou uit. op die punt van paaie, die
snaakste wat ek teegekom het was 'n stuk van omtrent 30km tussen
steytlerville en uniondale. dis 'n enkelbaan betonblad met bree skouers.
uiters gevaarlik teen 140km. jy mik mik en wag dat die ou wat aankom padgee,
'n soort chicken spel. nerens in sa al so pad gesien nie.
> Albei selfoon-netwerke is egter springlewendig op die pad.
janee, ek weet nie van ander lande maar SA is darem 'gewire' wat selfone
betref, nerens maar nerens gekom waar daar nie ontvangs was nie.
>
>
-----------== Posted via Deja News, The Discussion Network ==---------- http://www.dejanews.com/ Search, Read, Discuss, or Start Your Own
My skoonsus se dogter het die week as au pair in Columbus, Ohio begin werk.
Die eerste week was alreeds traumaties met haar intrap slag: die twee
kinders waarna sy kyk is die tipiese Amerikaanse 'spoilt brat' -kinders!
(nee, die opmerking is nie om 'n hewige diskussie vanaf Leendert en miss
Piggy te ontlok nie! ;-) Sy kan nie vir hulle vertel wat om te speel of
doen nie, sy moet spring na hulle grille en giere. Maar ek dink sy sal
vinnig leer hoe om kreatief te wees.
In alle erns, die tweede dag het sy baie tranerig, hewig na die huis verlang
en nadat haar ma afgelui het sit die ma in trane oor haar arme kind! Die
derde dag het sy verneem dat haar internasionale bestuurslisensie om een of
ander rede nie erken word in Amerika nie, sy moet weer 'n toets deurgaan.
Weet julle miskien hoe dit werk?
Groete
Shannon
sonder die 'kol' in my service provider sal die pos my bereik.
In vanoggend se “Globe and Mail” (‘n koerant wat
nasionaal in Kanada gelees word, maar joernalisties
duidelik ‘n weerspieëling is van Toronto se kultuur
en prioriteite) is die nuus van hulle winter-predikament
aan die onderkant van die voorbladsy, in nie baie
paragrawe nie. Daarteenoor basuin ons lokale “Ottawa
Citizen” met hoofbaniere uit “ Toronto on ice: Desperate
mayor calls military to dig out snowbound city.” Daar-
by is daar groot foto’s van die duisende passasiers wat
gister nie met die ondergrondse treine kon ry nie. As jy
tussen die reëls lees, kan jy jou eie gevolgtrekkings maak.
Die res van Kanada kry effens lekker dat dit Toronto is
wat deurloop. Dieselfde lekkerkry wanneer ons sommige
jare foto’s sien van mense in Vancouver wat met sneeu
oor Kersfees moet sukkel. Gewoonlik sien ons mos hoe
hulle affodille al hier teen Februarie uitkom.
‘n Noodtoestand was dit wel. Die “mass transit system”
wat daagliks omtrent 1.4 miljoen mense vervoer, het tot
stilstand gekom, deels oor die hoë sneeuval, deels omdat
ys dele van die treinspore buite aksie gelaat het. Baie van
die treine wat in die middestad ondergronds is, kom van
dele waar die treinspore bogronds is. Maar selfs die “Globe
en Mail” kon nie die versoeking weerstaan om bietjie tong
in die kies oor die toestand te praat nie: “The arrival of a
Canadian Forces military reconnaisance team and the sight
of thousands of chilled, stranded commuters wandering
through the snow like Napoleon’s troops returning from
Moscow completed the picture of a city besieged.”
Gelukkig het die burgemeester van Toronto vroeg genoeg
besef dat dinge verkeerd gaan en hulp by die Weermag gevra.
Die les is geleer verlede jaar toe die hulp van die soldate eers
twee of drie dae te laat aangevra is gedurende die ysstorm
in oostelike Ontario en westelike Quebec. Daarbenewens,
hoe groter ‘n stad is, hoe meer probleme ontwikkel as alles
nie volgens plan werk nie. Toronto, byvoorbeeld, omdat dit
meer suid is as meeste van Kanada en gewoonweg nie soveel
sneeu in die winter kry nie, is eenvoudig net nie in staat om
met ‘n groter as normale sneeuval te werk nie. Uit Winnipeg
het ‘n weervoorspeller ewe besadig laat weet: “Toronto, we
are sorry for you.” Maar ‘n mens weet waar sý tong ook is.
Hier in Ottawa is ons sneeubanke nie meer as twee voet
hoog nie, alles geval in die laaste drie weke. Maar dis baie
snerpend koud. Gisternag was ons offisiële temperatuur
- 29 C, en met winde van 40 k.p.u. was die “wind chill
factor” - 39 C. Daar word darem verwag dat hierdie koue
front binne ‘n dag of twee sal verbygaan.
Gelukkig gaan al die groot sneeustorms nog suid van ons
verby. Toronto word keer op keer getref omdat dit op die
noordelike periferie is van groot sneeustorms wat deur die
noordelike VSA trek, in plaas van meer noordelik gedurende
gewone jare. Dis glo alles La Nina se skuld.