Ons bediener het die boodskap met jou kontakbesonderhede afgehaal voor ek kon
antwoord. Kan jy dalk dit weer plaas?
--
_______
| OSCAR |
|KNERSUS|
|_&_KIE_|
Die Kaapse dorpie aan die Weskus is taamlik vervalle, met geen sosiale
geleenthede nie. Die dorpsraad besluit om 'n bietjie vermaak te reël.
Hulle nader vir KRUK om 'n toneelopvoering te kom hou. Met die groot
geleentheid is die saal volgepak van al die 'locals', dis dan nou 'n bietjie
aksie.
In die een toneelstuk loop 'n man na 'n meisie op die verhoog en vra:
'Wat kan ek vandag vir jou doen?'
Opgewonde skree 'n local uit die gehoor: 'Naai haar!'
Daar is die hele opvoering daarmee heen, die groep pak op en gaan terug
Kaap toe, onsteld oor die barbaarse optrede van die plattelanders. Die
Dorpsraad is hewig ontstoke, roep die gemeenskap bymekaar en kak almal uit.
Hulle beloof egter om weer 'n groep te reël as almal belowe om hulle te
gedra.
Na maande se gekarring stem KRUK toe weer in om 'n vertoning te gaan
doen. Die saal is weereens volgepak, maar die Dorpsraad tref ekstra
reëlings en sit die 'sherriff' op die verhoog agter die gordyn met 'n
haelgeweer. Die ene wat sy bek oopmaak sal geblaas word.
In een toneelstuk kom 'n man op die verhoog opgeloop met 'n appel in sy
hand en vra: 'Wat is lekkerder as dit?'
Voor enigiemand in die verhoog iets kan sê, haak die 'sherriff' af met:
'Laat een van julle donners net sê 'poes', dan blaas ek sy kop weg!'
Ek wonder net hoeveel liedjies daar in Afrikaans is oor berge.
Dozi se " Tussen jou en my lê daar 'n berg" is die eerste wat ek vinnig aan
dink.
As ek die FAK se indeks naslaan, is daar net twee:
1) Berge swart gemantel ( ek ken dit glad nie) Musiek deur Rubenstein,
woorde deur Eitemal.
2) Die Blou Berg - Musiek Otterman - woorde " tradisioneel" - hoe op aarde
kan woorde deur 'n tradisioneel geskryf gewees het?
3) Ek groet vir laas my gryse berge ( nie in die nuwe FAK nie)
4) Waar Tafelberg begin ( musiek de Villiers, woorde Hoogenhout)
5) Waar die kop van Tafelberg ( musiek Thyssen & Lamprecht, woorde Kloppers)
Die meeste liedjies gaan oor, of vermeld. Tafelberg.
Waar is die liedjies oor al ons ander pragtige berge?
Iemand moet tog die unieke Karookoppies kan besing?
Soos pienk ertjies netjies
Georden in 'n ry
Met slap vlesige vlerke
Wat bevestigend knik vir
Elke knop in die pad
Het die stadswerkers
Met aandkoerante en
Leë kosblikke -
En hol koppe -
Wiegend gesit onder die
Moenie spoeg nie
Wittes voor en swartes agter
Tussenin sommer almal
In 'n bondel
Gebruik koek se seep
Eiendomsbeperk se
Doodskiste is die swartste
En in godsnaam staan
Weg van die deur
By elke halte buig hulle
Eerbiedig in gelid
Vooroor
Om hulle laaste eerbied te
Betoon aan die vertrekkende
Makker wat met haastige
Broekspype met die
Donker van die straat verenig
Ons almal weet die tronke is effe oorvol, maar mense word nog steeds oms
elke hoek en draai met die tronk gedreig.
Die nuuste is glo TB pasiënte wat nie hul reeks medikasie voluit neem nie,
gaan glo tronk toe gestuur word....
Nou wil ek net weet - as iemand TB agv vigs het, sal die TB medikasiereeks
enigsins help?
--
Groetnis
Annette
Wie ken 'n (grappige) gediggie wat mens vir iemand kan skryf wat gaan trou.
Ek sou liewer iets van 'n bekende Afrikaanse digter wil hê, as om self iets
op te maak.
Liewer iets eenvoudig, dis vir 'n Nederlandse paartjie.
28/05/2005 21:15 - (SA)
80 jaar amptelik...en die antie dans nou éérs
ANASTASIA DE VRIES
Vandeesmaand tagtig jaar gelede het Afrikaans een van Suid-Afrika se twee
amptelike tale geword. Die tweede lesing van die nodige wetgewing was op 8
Mei 1925 in die parlement en op 27 Mei is Afrikaans amptelik as landstaal
erken. Vandag deel die taal daardie status met nog tien tale, en party meen
die taal voer 'n nuwe oorlewingstryd. Maar ANASTASIA DE VRIES het ook bevind
die taal is nog die ene bruisende lewe.
Tagtig jaar is nie vandag se kind nie, maar Afrikaans kan dit nog lekker
uitkap. Die taal se klanke bly by met askoek trap, kotiljons, wals of kwêla
op die ritme van Afrika, Europa en die Ooste. En blê homself vernuwe.
Die man wat van 1914 af die dryfveer was agter die parlementêre stryd om
Afrikaans se status amptelik te maak, C.J. Langenhoven, die geliefde
Neelsie, het seker geweet waarvan hy praat toe hy in 1914 Afrikaans se
groeipotensiaal met 'n "snelstygende boog" vergelyk het.
"Om ons één eie taal tot nut te gebruik, is groter kuns as om sewe by te
leer," het hy gesê.
Snelstygende boog? Inderdaad. Langenhoven sou hom verwonder het aan die
seggingskrag, die verskeidenheid en léwe van Afrikaans in die 21ste eeu. Aan
'n verbysterende prosad's soos Marlene van Niekerk, 'n digter soos Antjie
Krog, 'n punk-band soos fokofpolisiekar - en boweal die taal wat die mense
in hul verskeidenheid praat.
Terwyl die land worstel met wie nou waar watse soort Afrikaans moet praat,
sê die digter Ronel Nel in 'n onlangse rubriek baie dankie vir hulle "wat
met musiek 'n met bevange poësie net aangaan. Aangaan en kos gee, in
Afrikaans, vir die ouens op straat en voor die CD-speler en by Bekgevegte en
oor RSG."
Luister maar na die lirieke van die nuwe geslag Afrikaanse musikante, wat
deur sommige as ons nuwe digkuns bestempel word.
Soos Kobus!, wie se lede hul ding vir Afrikaans doen as hulle onder meer
"Gee raat!" op Afrikaanse verhoë uitgalm:
Sê my Gelowige Grysaard wat staan jou te doen
As 'n huilende vrou jou nagtelik kom soen?
Wanneer skaduweekindertjies in jou kamer kom speel
En in kindertuinrympies hul lekkers met jou deel?
Vertel my Verkalkte Kwak wat moet ons drink
Om die silhoeëtte te kuur wat aan die voetenent wink?
Het jy 'n resep of 'n blaartjie te kou?
Wat die dooie gesigte uit my drome sal hou?
"Op ons wat skrywers is, wat die voorreg van verligting gehad het - op ons
rus die las van die roeping om stemme van die volk te wees vir die geestelik
blindes van 'n arme, onbevoorregte volk," het Langenhoven destyds gesê.
Sê jy wat tanne het, sê fokofpolisiekar onder meer in sy "Hemel op die
platteland":
Kan iemand dalk 'n god bel
En vir hom sê ons het hom nie meer nodig nie
Kan jy apatie spel?
Reguleer my, roetineer my
Plaas my in 'n boks en merk dit veilig
stuur my dan waarheen al die dose gaan
stuur my hemel toe ek dink dis in die platteland.
Arikaans is sy priester, bieg die sanger Jan Blohm onlangs in 'n onderhoud
met Rapport. Dis die taal waarin hy "tienerangs beleef, huil, kots, doodgaan
en soms liefde maak". En terwyl die "wit agterkleinkinders van Van Wyk
Louw", onder wie Karen Zoid en Gert Vlok Nel, volgens die digter Antjie Krog
in haar N.P. van Wyk Louw-lesing verlede jaar by die Universiteit van
Johannesburg, hul ding op LitNet, CD's en rockfeeste doen en vir hulle 'n
genre en 'n verskeidenheid temas "oopgeveg" het, is daar diegene wat die
laaste jare in Afrikaans se oorvloedige skatkis van digkuns na lirieke gaan
soek het.
En die oes was groot, bewys die opgaaf van Afrikaanse gedigte wat reeds
getoonset en gesing word. Afrikaanse verse kry sê 'n tweede lewe in
ballades, rock, kletsrym
(rap), reggae, die blues, Afrika-ritmes en die tango.
Ewe groot is die verskeidenheid van die taal. Daar is ruimte vir almal om
hul sê te sê.
Van die Kaapse Vlakte tot die land se binnestede kon lafenis vind by
Afrikaans se syferfonteine met Brasse Vannie Kaap, Anton Goosen, Duusman en
Battery 9 se toonsettings van Breyten Breytenbach se digkuns.
In Marita van der Vyver se Griet skryf 'n sprokie het die land ontdek dat
vroue die dinge van die lyf aan hul lyf wil voel en die erwe van die vadere
behoorlik omgedolwe in Kleinboer se Kontrei.
En in die digkuns is dit veral met Krog se "Met woorde soos met kerse",
waarvan die titel inspeel op die bede "maak vi' ons lig moet hierie woorde
soes moet kerse" uit Adam Small se "Kô lat ons sing" dat Afrikaans haar lê
geloop kry het tussen die ander inheemse amptelike tale in Suid-Afrika.
Resensente besing dié bloemlesing as 'n testament van dit wat ons
(Afrikaanse) ore nie in die ander tale kon hoor nie, "dit het Krog gaan
vertaal, en skielik val die skille van die oë, lê die wetes en sienings, die
ritmes van sê, die lyflike van sien soos 'n blink en lewendige ding tussen
ons. Om van te geniet. Om deel aan te kan hê."
En die meester-prosawerk van verlede jaar, Marlene van Niekerk se Agaat,
reeds bekroon en waarskynlik nog bekronings wat wag, is naas alles wat van
die verstommende roman gesê kan word ook 'n kragtoer van die taal. Vanweë
die besinning oor taal in die teks, maar boweal vanweë Van Niekerk se
taalvermoë.
Soos: "Vuis in die mond, vuis uit die mond sit sy daar, sit en wik en weeg,
'n ewigheid het dit gevoel. Trapsoetjieshand aan die lip van die sak. Wik
met die vingertoppe op die goiingrand, toe die rafels van die sak tussen
duim en voorvinger. Toe trek sy haar asem skerp op. Oop is die hand, in glip
die hand, kruipmol in die sak!"
Ja-nee, sê die resensent Michael Morris in sy bespreking van die nuwe
tweetalige woordeboek wat onlangs by die uitgewer Pharos verskyn het,
Afrikaans was eens 'n stowwerige en streng "antie", wie se stemmigheid in 'n
outydse leksikografie gebalsem is.
"Maar (nou) is daar seker geen taal in Suider-Afrika wat so vindingryk en
uitdruklik inheems soos Afrikaans is nie," sê hy en raak gaande oor woorde
soos brugkettie (bungee), vuvuzela, gay en lekgotla wat nou in dié
woordeboek pryk.
Sien, op tagtig sit Afrikaans lekker gemaklik genoeg in haar eie lyf om die
kinders aan haar boesem te koester wat in hul straattaal eerder praat van
"outie" of "die ou" pleks van "dude", wat "Heita!" sê vir "Hi!" en "kwa(a)i"
of "kwailappies" as die res van die wêreld "cool" verkies.
Want sy weet in g'n ander taal kan jy "ja-nee", "bredie" of "bobotie"
vertaal nie, nêrens is koesieste 'n speseryagtige oliebol met klapper terwyl
haar koeksister 'n stroopvlegsel is, of is koffie en boeretroos een en
dieselfde ding nie.
En het sy ruimte vir 'n antie Raggie in Ravensmead se Dertiende Laan wat
lai-lai raak (kla) oor "dieselle ou kwesties waarvoor dieselle ou reserpte
(doktersvoorskrifte) verskaf word".
Afrikaans, sê Joan Kruger, joernalis wat sêlf kan toor met die taal, is sy
sprekers se magtigste kulturele of tradisionele wapen. "Wat jy ook al in
Afrikaans wil verkoop - die taal, jouself, 'n produk - as dit goed wil
verkoop, moet dit goed wéés."
En Afrikaans, sê sy, is nie velskoene en tuitkappies nie. As jy mooi kyk,
sal jy sien dié antie dáns!
Mens hoef nie verder te lees as die eerste paragraaf om te sien dat hierdie
outjie yl nie...
"Wolf" wrote in message
news:1117245738.737100.212510@g43g2000cwa.googlegroups.com.. .
> Dear Brothers and Sisters,
>
> Most white South Africans agree majority rule was a very
> big mistake and wish they had not voted for it. On the
> bright side, white South Africans with military expertise
> agree that white minority rule could be reinstated if the
> whites had nuclear weapons. The possibility of reinstating
> minority rule has not been seriously considered because
> of the difficulty in getting nuclear weapons.
>
> As it happens, there is an effective substitute for nuclear
> weapons. That is, Western hostages: hostages from Western
> European and North American countries. The Iranians were
> able to prevent the Americans putting down their revolution
> by holding staff at the American Embassy in Teheran hostage.
> It was just as though the Iranians had an atomic bomb.
> As a general rule, having 300 Western hostages is as good
> as having an atomic bomb for all practical purposes.
>
> It has been suggested the Iranians would not have succeeded
> in their revolution had there been a Republican government
> at the time. The conventional wisdom is George W. Bush
> could do something that Jimmy Carter could not do. Since
> the hostages were held at private homes, any action by
> the Republicans would have led to the hostages being killed.
>
> Perhaps George W. Bush could have dropped an atomic bomb on
> an Iranian city. If America was a dictatorship, this would
> be an effective response. But the American people wanted
> the hostages to be freed. Any action against Iran would
> have led to only perhaps a handful of hostages getting out
> alive. It would have been political suicide not to give in
> to the demands of the terrorists.
>
> There are a great number of expatriates from Western
> countries living in South Africa. They are concentrated
> in certain parts of certain cities, and it would be a
> simple matter to round up 300 of them in each of the main
> cities. Then one hostage can be shot every day unless the
> ANC move their forces out of the cities. This will allow
> a white regime to be set up as a precursor to a civil war.
>
> There are a number of important points. The hostages should
> not be held in one place, but secretly in private houses.
> Just as Bill Clinton didn't concern himself with the
> innocent people who got killed when he bombed Belgrade,
> so Afrikaners shouldn't become emotionally attached to the
> hostages. Maybe the hostages are really nice people.
> That is all the more reason why the West will not allow
> many of them to be killed.
>
> The ANC regime will close down the mobile phone system.
> Militants will need to communicate using UHF or VHF walkie
> talkies. The main risk to the operation is being betrayed.
> The operation by Sir Mark Thatcher in Equatorial Guinea
> came unstuck because the militants confided in men who
> they were sure they could rely on who had attended
> Catholic schools. Anyone who has gone to a Catholic
> school will support the ANC, but will give the impression
> of being "more Afrikaner than the Afrikaners". That is
> why Sir Mark Thatcher confided in them.
>
> This message is being posted to newsgroups, but will only
> appear for a short time, and will be taken down by the CIA.
> To make sure it gets to the right people, please e-mail it
> to anyone who you think might be interested.
>
> Best regards,
>
> Wolf Borman
>
op paternoster waar donkies
ure lank lê en sigare rook
en osse soos kanaries fluit
tussen maagdelike madeliefies
wat fyntjies en wit
soos homoseksuele
oor broodrotse draf
waar mense snoek en patats
binne gate in hul gesigte steek
en blou seekomkommmers
weggemoffel word van
wit huisies wat hande in die
heupe onder vermakerige
hoedjies van riet staan
hier marsjeer lelies
in spekkige swart sooirye
langs vet adamsvye
wat tussen kinders se tone
berus by die werklikheid
net op paternoster
ken hotnotstoontjies
nog hul tyd in hierdie
opgedonnerde wêreld
en die dou op die huilbos
se bleek wange koggel parmantig
die stoeiende peerboom
in my voos ou lyf