Lohan Johnson wrote:
>
> Ek wil nou nie 'n suster wees nie, maar ek is effe onseker oor die doel van
> hierdie woordewisselings.
>
> Kan iemand my helderheid van verstand besorg?
Ek weet nie of dit helderheid van verstand besorg nie, maar kom ons
probeer:
Ek dink dit gaan daaroor dat party mense daarop roem dat hulle "OK" is en
dat almal wat nie soos hulle dink nie, "not OK" is.
M.a.w. 'n poging deur die "ek is OK" -ouens om goed te voel deur
ander te manipuleer.
'n Mens hoef nie veel meer te weet as wat jy in die popsielkunde-artikels
van die Huisgenoot kry nie, om te kan voorspel dat die "not OK"
-ouens baie negatief sal reageer.
Mens probeer 'n positiewe bydrae maak dan klim een simpel op 'n vals stasie
af en ontspoor die hele gesprek en WELLA! Daar het jy dit! Dan gesels ons
land en sand oor ou stinkende koeie...
Bedaar, O Heer, die hartstog wat tot haat
Teen broer en buur wil opbruis as ek vind
'n Vriend nie meer tot vriendewerk gesind,
'n Maat van ouds nie meer my troue maat;
Skenk my die krag om, wat ook wissel en kwyn,
Die jare deur as mens getrou te bly,
En sonder trots en sonder huiglary
My plig te doen voordat my dag verdwyn;
Leen my die kennis wat my spoor tot klim
Uit bo die kranse van onwetendheid;
Sodat U skepsel, tot U diens gewyd,
Die lig kan raaksien waar die waarheid glim;
Nie om verwaand te spog met wat ek win,
Nog om verwend my kennis voor te stel
As iets alwetends, maar op U bevel
En om wat U gegee het, te ontgin;
Die las van jare, ouderdomsverdriet
- Die kers wat uitbrand tot die blaker-blik -
Skenk my geduld om dit te dra, verkwik
Deur wat die tyd wat voorle^ nog kan bied.
Vir daelikse arbeid gun my hoop en lus
- Die oes is geil en alte kort die tyd -
Besiel my in U goedertierenheid
Om voort te werk totdat U Dood my sus.
Ek smeek U, Heer, om hulp dat ek behou
Die wonderskat my toebedeel as kind:
Dat ek, in wat ek op U wereld vind,
Weerkaatsing van U godlik skoon aanskou.
Leipoldt (1880-1947) was oorlogs-korrespondent vir
die "Manchester Guardian" gedurende die Anglo-Boere
Oorlog. Mediese inspekteur van skole en later kinder-
spesialis in Kaapstad. Gedurende die Eerste Wereld-
oorlog was hy persoonlike geneesheer van Generaal
Botha. Kort voor die Tweede Wereld-oorlog het hy
anti-nazi gedigte geskryf wat hy nie kon gepubliseer
kry nie. Sy mees populere boek in Engels was "The
Bushveld Doctor" uitgegee in 1937. Hy was een van
Suid-Afrika se grootste manne.
By die kleuterskool hier naby my het die volgende gebeur:
Sandra het die vorige dag 'n boetie ryker geword en sy vertel dit in
groot opgewondenheid vir juffrou: " Juffrou weet, Liewe Jesus het lank
terug my boetie in my Ma se hart gesit, toe val hy af in haar maag en
gister toe val hy uit."
Vir nog sulke kostelike kinder staaltjies loer in by:
Ek het 'n rondloperkat gehad, 'n regte straatkat wat ek opgetel het.
Ek het my oor die arm ding ontferm. Hy was brandmaer, mensku,
het niemand vertrou nie en was gewoond aan baklei vir sy kos.
Ek het hom na Emanuel Kant vernoem (hy was later sommer "Manie").
Na omtrent 2 jaar het hy stadigaan gewoond geword aan ons huislewe,
en begin vet en lui word. Vir 'n straatkat moes ons huis die sewende
hemel wees. Hy het heeldag in die son le en bak.
Hy het egter nog baklei, en toe hy wonde opdoen daarvan het
ons maar sy ballas laat uithaal. Toe word hy nog vetter en luier.
Al wat hy nog kans gesien het voor was om die bure se prima braaivleis
te steel waar dit in die vensterbank ontdooi het vir sy braai.
Ons swart huishulp was gaande oor die kat, die kleur van 'n vaalhaarleeu,
en teen die tyd al so groot soos 'n skaap. Toe ons trek besluit ons toe
om maar die kat aan haar te gee. Haar kinders het die kat vreeslik
interessant gevind, en hulle het hom mieliepap gevoer. (Manie was
glad nie uitsoekerig nie, en het enigiets geeet).
Twee weke of so daarna, het sy egter met die droewige verhaal gekom
dat iemand die kat gevang het en, vermoed sy sterk, hom opgeeet het.
Nou ja. Ons was baie jammer vir die kat, maar dit was vir my ook 'n
les oor hoe belangrik die konteks is waarin jy leef.
Wat vir party 'n troeteldier is, is vir 'n honger maag
'n stukkie vleis. 'n Mens moet 'n oop gemoed he.
Tot nagedagtenis aan Manie.
Van elektroniese kontakdoos tot kontakdoos, vriendelike groete!
|
| ___/////
| / \ /|
| / O \ \/ |
J > / /\ |
\_________/ \|
\\\
Hier is 'n absoluut pragtige wilde boom wat in Wes Australie groei,
die hele jaar is hy baie vaal, en dan met kerstyd ontpop hy en
is hy oortrek met die wonderlikste, helderkleurige oranjegeel blomme.
Geen wonder die mense noem dit 'n "Christmas tree" nie.
Ek lees hy is blykbaar semi-parasities, sy wortelstelsel teer op die
wortelstelsels van ander bome. Mens kry hom ook nie in die woonbuurte
nie, net in die veld, so ek vermoed hy pas te moeilik aan in tuine.
Tog te jammer dat hulle vir nuwe woonbuurte alles skoonmaak met
bulldozers voor hul begin bou. My hande jeuk vir my eie tuin.
Ek gaan net veldblomme plant, goed wat aard en nie heeldag natgespuit
moet word nie. Hier is 'n magdom van pragtige plante wat oor die
duine groei. Ek kan nie verstaan hoekom mense al die gemors plant
wat totaal onvanpas is nie, en dan sukkel op hul beste lyk die plante
asof hul brandsiek het. Kan nie wag vir my eie tuin nie.
Ek het my ma se groen vingers ge-erf. Ek is 'n groen smulpaap.
Aan my familie en vele vriende in RSA en aan die ng ( n soort lotsgroep )
stuur ek goeie wense vir kersfees en beantwoord ek twee vrae.
1. Ja. n groot stuk van my leef nog in RSA en my bemoeienis kan ek nie stop
nie al wil ek ook hoe graag
en
2. Hoe kan n mens n byna ondraaglike situsie verdra, die volgende riem,
want soms is ons almal in so n situasie. Ek kan n versekering gee dat dit
my nie onbekend is nie.
Uit: "De Poort van de Inwijding: RS
Het wevend wezen van het licht, het straalt
Door ruimtewijdten,
om de wereld te vullen met zijn.
Der liefde zegen, hij verwarmt
De tijdenreeksen,
Om op te roepen d'openbaring aller werelden.
En geestesboden zij verbinden
Het wevend wezen van het licht
Met zieleopenbaring;En als verbinden kan met beide
De mens het eigen zelf,
Is hij in geesteshoogten levend.
Heil'ge nag, so wonderskoon,
God se seun kom by ons woon
as 'n kindjie in 'n stal,
Koning van die groot heel-al.
Halleluja, loof die Heer!
Herders het 'n stem gehoor,
luister na 'n eng'le koor:
Vrede daal op aarde neer
met 'n Kindjie, klein en teer.
Halleluja, loof die Heer!
Wyse manne kom van ver,
volg die rigting van 'n ster,
reis eers na Jerusalem,
vind die kind in Betlehem.
Halleluja, loof die Heer.
Kom nou kinders, almal saam,
laat ons ook na Jesus gaan,
laat ons vrolik hulde bring
en vir Hom ons lied're sing.
Halleluja, loof die Heer.
Uit die F.A.K. Volksangbundel
Musiek aangepas uit "In des hemels hooge zalen"
Jaap Kunst
Woorde deur G.G. Cillie. Dit is nou die man wat almal
in my dae op Stellenbosch Dr. Klein Gawie genoem het.
'n Goeie professor van Wiskunde, volgens my man. Sy
stokperdjie was Sterrekunde, en almal het geweet dat hy
sy somervakansies in Bloemfontein se sterrewag deur-
bring. Daar het hy nuwe dinge ontdek in die Suidelike
hemel. Hy was egter ook een van die beste orrelspelers in
die land, en was offisieel die orrelis in die Studente-kerk
op Stellenbosch. As jy inkom voor die diens, dan was
Dr. Klein Gawie alreeds daar, besig met stukke somtyds
ingewikkelde orrelmusiek, foutloos gespeel. Ek het dan my
o"e styf toegeknyp, sodat ek nie al die hoede en rokke kon
sien waarmee die Studentekerk meestal elke Sondagaand
in 'n modeparade omskep is nie. Dan het ek geluister na
die musiek van Dr. Klein Gawie op sy orrel daarbo op die
balkon, en gedink aan die helder sterre bo Bloemfontein.
Supertaal
Blog
Soek
Hulp
Lede
Registreer
Teken aan
Tuis
RSS
