Nog een van die ooreenkomste tussen Verwoerd se Bantoe-Onderwysstrukture en
die nuwe beleid onder die SA Skolewet:
Die skepping van sg. "governance structures" om die skyn van demokratiese
konsultasie te skep. In werklikheid het hierdie structures geen effektiewe mag
oor die wesenlike inhoud van die onderwys nie - wat geleer word, en hoe dit
geleer word.
In die geval van die SA Skolewet was dit selfs 'n helse bakleiery in die
parlement om die ANC sover te kry dat die ouergemenskap 'n gewone merderheid
(50% +1) op die bestuursliggame van staatskole te laat wees. Ingevolge die SA
Skolewet dit nou wel so - die liggame het egter geen wesenlike mag nie - wel
baie verpligtinge, soos om geld in te samel om die finansiële las van die
onderwys op die staat te verlig.
Dit herinner so sterk aan die sogenaamde Model C-skole wat Piet Marais in die
doodsnikke van die NP-regering ingestel het. Hier het hy letterlik die reg op
inspraak in die onderwys aan die ouers verkoop. Dit is die mees siniese
erkennig van presies wat daardie regering se standpunt was oor die reg van
kinders om, onder die rigting en leiding van hul ouers, hul eie fundamentele
regte uite oefen - die woorde van die Handves van Kinderregte. Piet Marais
het, soos 'n middeleeuse priester wat aflaatbriewe verkoop, mense se
onvervreembare fundamentele regte aan hulle verkwansel.
Maar selfs dit was oëverblindery. Al magte wat die mense in werklikheid gekry
het, was om te besluit watter soort kunsmis hulle sal koop vir die rugbyveld
en watter kleur die servette sal sal wees op die tafels vir die matriekafskeid
- en wie hulle sal aanstel in die onderwysposte waarvoor hulle betaal het.
Oor wat hulle kinders leer, en hoe dit onderrig word, het hulle geen inspraak
gekry nie.
Nou verklaar Bhengu trots: Alle skole is nou model C-skole.
Groete, Leendert
In article oos...@scientia.up.ac.za
(Leendert van Oostrum) writes:
> Snaaks genoeg, iets wat baie ander mense ook nie weet nie. Daar was, (soos
> nou, volgens die SA Skolewet), raadplegende strukture onder Bantu Education,
> waar "minder belangrike aspekte" oor onderwys uitgeklaar is. In landelike
> gebiede hoofsaaklik die tradisionele strukture, in stedelike gebiede die
> (weliswaar gebrekkige) raadplegende strukture in die woongebiede. Kyk gerus na
> die betrokke wette en na die jaarverslae van die betrokke departement (e). Wat
> geleer sou word en hoe is natuurlik nooit bespreek nie. Soos tans.
Bobbejaan klim die berg,
so haastig en so lastig;
bobbejaan klim die berg
so haastig en so lastig;
bobbejaan klim die berg
om die boere te vererg.
Hoera vir die jollie bobbejaan!
O moenie huil nie,
o moenie treur nie,
die Stellenbosse boys kom weer.
O moenie huil nie,
o moenie treur nie,
die Stellenbosse boys kom weer.
Tradisionele volkswysie. Verwerk deur
Philip McLachlan.
Bobbejaan : baboon
berg : mountain
haastig : in a hurry, hastily
lastig : bothersome, irritating
boere : farmers, also Afrikaners
om te vererg : to irritate, bother, annoy
jollie (English jolly)
moenie/moet nie : do not
huil : cry, shed tears
treur : be sad, to sorrow
Stellenbosse boys : the boys from Stellenbosch
weer : again
I have never heard any explanation of why this song
starts off singing about baboons bothering farmers,
and ends up talking about the boys from Stellenbosch
returning again. This is my private theory : this song
is a student song, sung by students from Stellenbosch
taunting their main rivals, the students from the
University of Cape Town. The students from U.C.T.
were called Ikeys, the students from Stellenbosch were
called Maties. The word "Ikeys" was used as a derogatory
term for U.C.T. initially, but lateron lost its pejorative
meaning. The term "Maties" came from the word "tamaties"
(tomatoes), referring to the colours of the sweaters of the
Stellenbosch sports teams, and their university blazers,
(with an actually quite ugly combination of wine coloured
and white stripes, but sure to set an ex-Matie's heart on
fire, wherever he saw it.) So, I imagine, this song was sung
by the Maties, calling their rival Ikeys "baboons" (perhaps
because they lived at the foot of Table Mountain?) and
telling them that the Stellenbosch boys would return again.
I find this a very fascinating folk song.
On Mon, 03 Feb 97 10:12:11, lo...@hotmail.com wrote:
gedigte saamgaan. Dis nou soos 'n klomp rekenaar nerds vir die ander mense in[/color]
> die hysbak klink. >>>
Werklik goeie gedigte is waarskynlik elegante koppelinge van beelde en
begrippe wat dinamies uit hulle tyd groei.
Daarom het hulle die klank van waarheid.
Soms gryp hulle - die gedigte - jou nog voor jy hulle ten volle
verstaan.
Ek dink soms dit is omdat hulle in die eerste plek die beelde en
begrippe aanbied wat die essensie van hulle tyd die beste weergee.
En dan omdat hulle hierdie begrippe en beelde in aangrypende
konstruksies koppel.
En dit is 'n veel fassetige ding.
Werklik goeie digters (Dylan Thomas was waarskynlik een) het 'n amper
instinktiewe kennis van die beelde van hulle tyd en 'n uitstekende
gevoel van hoe hulle inmekaar moet pas.
Dan kan jy 'n gedig kry waarvan die digter bloot se: "dit het mooi
geklink en reg gevoel, niks ernstigs nie".
Maar wat sy tyd beter reflekteer as wat hy of sy besef.
Dan het 'n mens die soort uitsprake waarvan jy praat Lou.
Dis wat ek dink.
Daar is waarskynlik 'n paar honderd teoriee soos die daarbuite waarvan
die meeste waarskynlik meer sin maak as myne.
Dink nou net: TS Eliot skryf iewers in The Waste Land (dink ek) van
"....the parched divisarate soil gapes at the vanity of toil..."
en ook : "And I will show you something different from either
Your shadow at morning striding behind you
Or your shadow at evening rising to meet you
I will show you fear in a handfull of dust"
Ek het albei een keer gehoor as illustrasie vir 'n uitstekende fliek
oor besoedeling. Dit het die droogte dele geillustreer.
Die tweede aanhaling is ook al gebruik as 'n soort poetiese alarm vir
kernkrag en kernbomme.
Nou: TS Eliot het die glad nie so bedoel nie. 'n Mens moet maar net
The Waste Land bekyk om dit te sien. Maar dit het uitstekend gepas
waar dit aangewend is.
Dit is beelde en begrippe wat waarheid van ons tyd dra en ons herken
dit. En dit pas in so baie gate om ons.
Dis vir my so half 'n omgekeerde situasie as wat ek hierbo so swak
probeer uitdruk het.
Oor die "divisarate" : Kon dit nerens vanaand in 'n woordeboek kry
nie. Kon dit ook nie vinnig opspoor in Waste Land nie, maar ek weet
dis Eliot. Kan dalk in die Four Quartets ook wees.
Ek is dus nie seker van die spelling nie. Sorry.
(Lekker woord in elk geval)
My Afrikaans is nie meer so goed nie, en ek sukkel n bietjie om dit te
tik.... maar ek wou net weet of enigeiamand my vriend Graeme Kemp van
Kaapstad ken. Ek dink hy is van Mitchells Plain, maar ek is nie dood
seker nie... Hy het by die Waterkant gewerk, as a onderwyser van Diesel
Meganika(spelling??) en toe in 1992 na die Seychelles toe gegaan. Laas
dat ek van hom gehoor het, was hy in Mosselbaai waar hy op die Mossgass
projek gewerk het, maar toe ek sountoe bel toe het hy all vertrek. As
enigiemand van hom weet, email my asseblief by
LJan...@aol.com
Pas op tog
vir 'n boomslang -
('n antie-
of 'n oomslang.)
Die slang kan spoeg.
Die slang kan pik.
Die slang
is vreeslik
ongeskik.
En daarom
bly
'n luislang
nog altyd
steeds maar
my slang.
Die slang kan streel.
Die slang kan druk.
Eers dan sal hy
jou litte insluk.
'n Luislang
is so
gaaf en goed,
wonderbaarlik opgevoed.