net kopieer, maar ek dink nie 'n Kerkorrel sou die sukses gehad het wat hy[/color]
> in Europa (Nederland, Belgie, om vanselfsprekende redes) gehad het nie as hy
> nie iets nuuts gebring het nie. Natuurlik is daar elemente van sy musiek wat
> hy geleen het - dit is nie die punt nie. En hy, sy mark inaggenome, ding
> mee - laat daar geen twyfel wees nie. Die punt - is dat Kerkorrel of Valiant
> Swart, of Hugh Masekela, nie in dieselfde reisies as U2 is nie. Hulle markte
> is totaal verskillend gedefineer.>>
Ek praat van Rock musiek. Kerkorrel en Masekela is dus nie relevant
nie.
Ek praat net van rockmusiek hier. Afrikaanse kabaret-tipe musiek en
swart jazz is ander soorte diere.
Ek vir my is plaaslike rock - met moontlik een of twee oomblikke van
uitsondering - tweedeklas namaaksels van Amerikaanse en Britse rock -
van n tyd gelede.
Dalk is daar n band iewers wat my totaal verkeerd bewys. Dit sal n
blye dag wees as dit gebeur, maar dit wat ek hoor is maar dof en
vervelig.
Elke keer as ek hom hoor, raak ek nostalgies oor my studentedae.
Dan
>> wil ek al daai ou LP's weer kaan koop.
>
> Nou ja Ferdi, moenie dat ek jou betrap dat jy luister na "tweedeklas" musiek
> nie. >>
Ek raak nostalgies om die oorpronklike Amerikaanse en Britse rock van
die jare 70 te gaan koop.
Die vroue het hom die eerste gewaar
in die loom namiddag toe die arbeid klaar
was - aan die stampblok, in die jong-groen landerye -
en hulle gedrie, geviere, in dun rye
met kruik en geel, wind-ligte kalbas
op heup en skouer deur die stekerige gras
rustig gestap het na die koel seekoegate
om daar te drentel tot die bruin en laat
skemering en die eerste sterre, met klam sand
en sagte modder om die enkels, in die hand,
om veel te lag en ure te praat,
of skugterig soms een-een uit te waad
deur die taai waterblomme, naak en blink ...
Raka, die aap-mens, hy wat nie kan dink,
wat swart en donlker is, van been en spier
'n lenige boog, en enkeld dier.
Oorkant die water het hy uitgestap
uit die gebreekte riete, en soos 'n kind wat om die grap
van 'n bont kalbassie tandeloos en stil lag,
wit gegryns en, neergehurk, gewag.
--------
Die ander dag
toe die blou visvanger stil was na sy jag
oor die gladde, warm, seekoegate,
en klein geslaap het aan 'n takkie oor die water,
het die kinders hom gesien - Raka, die swart dier:
nou 't hy oor die sand vir hulle plesier
gebuitel, soos 'n perd gerol, gegryns, gespring,
met 'n mank dans gehuppel in 'n kring, -
en skielik in die water weggeplas
waar hy glad en vinnig soos 'n otter was.
'n Blink vis het hy op die san gegooi,
lank soos 'n man se skeen en rooi
en geel gevlek bo die wit maag, ...
maar meer as hul vrees het hy hulle behaag
met sy mal spronge, hulle het gevlug
lag-lag die biesies uit, maar lag-lag trug
gekyk oor hy so snaaks was; en bo in die kraal
met lag en skrik die ding verhaal.
Die manne het daarna sy krag bemerk
aan die tekens van die groot bosse: sy werk
moes dit gewees het as die swart buffelbul
wat die bosgange en grasruigtes vul
met hees snuiwe en bulk, smôrens styf
in die voetpad gelê het waar die swaar lyf
in die knieë geknak het; as die krokodil
hoog op die sand uit gelê het en ril
soos 'n klein akkedissie wat die kinders met 'n stok
geslaan het; - of die ou spiesvegter, die gemsbok,
oordwars, gebreek, stil tussen die polle was;
- as die vlakvark gelê het in die gras
met sy wit lemme, en sy oë soos 'n vis
se oë styf. Die jagters wis
wat krag was en hulle het gevrees.
Uit: N.P. van Wyk Louw. Raka. Nasionale Boekhandel Beperk. Kaapstad.
1962.
Ik heb het gedicht uitgeprint. Ik zal haar aandachtig bestuderen.
Met vriendelijke groet
Robbert
Kwarantyn wrote:
> Die vroue het hom die eerste gewaar
> in die loom namiddag toe die arbeid klaar
> was - aan die stampblok, in die jong-groen landerye -
> en hulle gedrie, geviere, in dun rye
> met kruik en geel, wind-ligte kalbas
> op heup en skouer deur die stekerige gras
> rustig gestap het na die koel seekoegate
> om daar te drentel tot die bruin en laat
> skemering en die eerste sterre, met klam sand
> en sagte modder om die enkels, in die hand,
> om veel te lag en ure te praat,
> of skugterig soms een-een uit te waad
> deur die taai waterblomme, naak en blink ...
> Raka, die aap-mens, hy wat nie kan dink,
> wat swart en donlker is, van been en spier
> 'n lenige boog, en enkeld dier.
>
> Oorkant die water het hy uitgestap
> uit die gebreekte riete, en soos 'n kind wat om die grap
> van 'n bont kalbassie tandeloos en stil lag,
> wit gegryns en, neergehurk, gewag.
>
> --------
>
> Die ander dag
> toe die blou visvanger stil was na sy jag
> oor die gladde, warm, seekoegate,
> en klein geslaap het aan 'n takkie oor die water,
> het die kinders hom gesien - Raka, die swart dier:
> nou 't hy oor die sand vir hulle plesier
> gebuitel, soos 'n perd gerol, gegryns, gespring,
> met 'n mank dans gehuppel in 'n kring, -
> en skielik in die water weggeplas
> waar hy glad en vinnig soos 'n otter was.
> 'n Blink vis het hy op die san gegooi,
> lank soos 'n man se skeen en rooi
> en geel gevlek bo die wit maag, ...
> maar meer as hul vrees het hy hulle behaag
> met sy mal spronge, hulle het gevlug
> lag-lag die biesies uit, maar lag-lag trug
> gekyk oor hy so snaaks was; en bo in die kraal
> met lag en skrik die ding verhaal.
> Die manne het daarna sy krag bemerk
> aan die tekens van die groot bosse: sy werk
> moes dit gewees het as die swart buffelbul
> wat die bosgange en grasruigtes vul
> met hees snuiwe en bulk, smôrens styf
> in die voetpad gelê het waar die swaar lyf
> in die knieë geknak het; as die krokodil
> hoog op die sand uit gelê het en ril
> soos 'n klein akkedissie wat die kinders met 'n stok
> geslaan het; - of die ou spiesvegter, die gemsbok,
> oordwars, gebreek, stil tussen die polle was;
> - as die vlakvark gelê het in die gras
> met sy wit lemme, en sy oë soos 'n vis
> se oë styf. Die jagters wis
> wat krag was en hulle het gevrees.
>
> Uit: N.P. van Wyk Louw. Raka. Nasionale Boekhandel Beperk. Kaapstad.
> 1962.
>
On Wed, 27 Jan 1999 06:48:43 GMT, abm...@hotmail.com (ABME) said the
following:
|I just saw the documentary about the Rwanda Hutus genocide of the Tootsie. It
|left me thinking what on earth could the Tootsie's have done to deserve such a
|barbaric and morbid death. You know, humanity is really over rated.
Mugabe het maar dieselfde om Buluwayo gedoen en blykbaar 'n groot deel
van die Matabeles daar uitgeroei, aldus 'n doodskis maker van daardie
omgewing met wie ek so vier jaar gelede gepraat het.
Afrika se "survival of the fittest", tussen verskillende etniese
groepe, kom net na vore in baie meer fisiese vorm - terwyl dit in
plekke soos Amerika al 'n (meer of minder barbaarse) subtieler
nie-agresiewe form aanneem.
On Mon, 25 Jan 1999 19:03:16 GMT, ferd...@icon.co.za (Ferdi
Greyling) said the following:
|On Mon, 25 Jan 1999 14:58:54 GMT, e...@dot.com (Johan) wrote:
|
|
||
|>|Daar's nou iets om oor te smile....
|>|
|>Wat is fout met moraliteit, Ferdi??>>
|
|Niks. Dis presies die punt.
|
Nou ja, dan is daar seker niks verkeerd om 'n mens op moraliteit te
beroep nie, né
Maar ek sien jou plobleem : Meeste mense, ekself en jy ook, beoefen
op die beste van tye maar 'n selektiewe moraliteit. Wanneer jy dit
beoefen, sien jy dit nie maklik raak nie, maar as jy aan die
ontvangkant is, of dit van buite aanskou, staan dit uit soos 'n seer
duim.
Nou wil ek graag die klip in die bos gooi: Is daar werklik iemand op
aarde wat NIE selektief moraliteit toepas nie? Is dit nie maar die
aard van die dier nie? 'n Mens beoordeel tog elke skrywe en elek
situasie op sy eie meriete, en al sou jy twee absolute identiese
situasies teekom, sal jy die tweede beoordeel volgens jou ervaring van
die eerste en dus sal jy hulle weer nie identies beoordeel nie.
Laat ek myself voorstel. My naam is Nadi. Ek is 'n prokureur. Nou nie 'n
flambojante Magnum-tipe skopper, skieter en donderder nie. Maar vir wat
het jy 'n flambojante prokureur nodig? Al wat jy soek is iemand om jou saak
te wen, reg?
Al ons rekenaars is deur Telkom weggevat, so nou sit ek maar en konsulteer
van die internet kaffee af in Johannesburg, en ek dink by myself, "Ek is
daai man. 'n Nie-flambojante man vir 'n nie-flambojante nuusgroep. Maar hoe
stel ek myself voor?"
Skielik herhinder ek myself aan wat Langenhoven gesê het: "Laat die ou kers
smelt. Wat was was, word weer was." Of was dit Preller? Maar Preller was
dan Engels?! (Of was hy/sy?) Weet enigeiemand iets van Alexis Preller af,
want ek dink hy(?)'t dit gesê.
Liewe, liewe leser. Ek pleit op my knieë. Gee my nog net hierdie een kans
om 'n saak te wen, en ek sal God uit hierdie konferensie verdryf. Daar is
'n manier hoe ons dit kan doen.
Supertaal
Blog
Soek
Hulp
Lede
Registreer
Teken aan
Tuis
RSS
