Het is mij een groot voorrecht de ontvangst te kunnen erkennen van u
kabelgram van den 23 Mei en uwen brief van 29 dieselfde maand,
waardoor mij de groet word overgebracht van het congres van 23-25 Mei
te Pretoria gehouden.
Bij alle treurigheid en leed, die mijn lot zijn, stemmen mij deze
groet tot dankbaarheid.
Ja van ganscher hart dank ik allen die, tezamen gekomen om te
beraadslagen over het heden en de toekomst, gedacht hebben aan hunne
ouden Staatspresident, en daardoor getoond hebben het verleden niet te
hebben vergeten.
Want wie zich een toekomst scheppen wil, mag het verledene niet uit
het oog verliezen.
Daarom: zoekt in het verledene al het goede en schoone, dat daarin te
ontdekken valt, vormt daarnaar u ideaal en beproeft voor de toekomst
dat ideaal te verwezenlijken.
Het is waar: veel van wat was opgebouwd, is thans vernietigd,
vernield, gevallen. Doch met eenheid van zin en eenheid van krachten,
kan weer worden opgericht wat thans daar nederligt.
Het stemt mij eveneens tot dankbaarheid, te zien dat die eenheid, die
eendracht bij u regeeren.
Vergeet nooit de ernstige waarschuwing, die ligt in het woord: verdeel
en heersch, en waakt dat dit woord op het Afrikaansche volk nooit van
toepassing zal kunnen zijn.
Dan zullen onze nationaliteit en onze taal blijven en bloeien; wat ik
zelf nog daarvan zien of beleven zal, ligt in Gods Hand.
Geboren onder de Engelsche vlag, wens ik niet daaronder te sterven.
Ik heb geleerd te berusten bij de bittere gedachte de oogen te zullen
sluiten in de vreemde als een balling, bijna geheel alleen, ver van
bloedverwant en vrienden, die ik waarschijnlijk nooit zal wederzien,
ver van de Afrikaanschen grond die ik wellicht nooit weer betreden
zal, ver van het land waaraan ik mijn beste gewijd heb om het te
openen voor de beschaving en waar ik een natie zag ontwikkelen.
Maar die bitterheid zal worden verzacht, zoolang ik de overtuiging mag
blijven koesteren dat het eenmaal aangevangen werk wordt voortgezet.
Want, dan houden wij staande de hoop en de verwachting dat het einde
van dat werk goed zal wezen.
Zoo zy het.
Uit die diepte van mijn hart groet ik u en het gansche volk."
Die buitekerk se
orrel op Narries
laat ook 'n dansie waai
Die langbeenmeisies swaai
op die gemmerbierdans 'n
koeksister-draai Op die
wyksouderling se swartpak
wink 'n jonkmansblom
Ik ben directeur van een secundaire school (jongeren 12-14 jaar oud)
in Maldegem, België. Graag zouden we contacten leggen met een school
in Zuid-Afrika.
Doel: corresponderen in Nederlands/Zuid-Afrikaans en Engels
elkaars cultuur en land leren kennen
U wil onze school leren kennen? kijk op www.maricolen.be
Mbeki verkeer in Haiiti - 'n volledige vlootvaartuig vaar soontoe om hom te
beskerm - want die eilandverblyf is onveilig. (Haiiti vier hulle X-jarige
bestaan.)
Jacob Zuma, die vise-president is nou in beheer van die land. Daar bestaan
prima facie bewyse van sy betrokkenheid in korrupsie. Daarom skakel ek die
tv af wanneer hy namens die regering 'n feesseisoenboodskap oordra.
(Eienaardige gevoel wanneer iemand jou met al die selfvertroue en bravado in
die oë kyk - en jy weet hy is korrup...)
jy bring net slegte nuus, na ek al jou stories gelees het is ek te skyt bang
om ooit my huis te verlaat, maar nou ja, dis ook nie heel te maal veilig
nie!
Here, laat die name geheilig word
van al die kinders van die land -
van hulle
wat modderkoekies gebak het uit sy aarde,
dassies skrikgemaak het in sy klowe,
wol getrap het in sy krale.
Ek het asemloos toegekyk:
swart bolywe geboë oor magtelose diere
en skerp skêre wat my laat wag het,
bang vir die glip-slag, die bloed, die pyn.
Maar die swart versigtige hande
het selde dieper as die wit geknip
en ek kon die lootjies uitdeel
want die arbeider was sy loon waardig
volgens die aantal wat hy vrygemaak het
om ligvoets teen die somerheuwels uit te wei.
Maar die bale is lankal toegewerk en weggestuur,
die wololie van my voete afgewas,
my bene nie meer lam getrap nie.
Vergewe ons, die vergeetagtiges, die uitgerustes,
soos ons hulle vergewe, die luidrugtiges
wat nooit binne die kraal was nie,
wat nooit rietperd gery
en kaalvoet geloop het nie,
en Here, sien ons hande aan:
Kyk, om my wit pols is 'n armband van gras;
my donker speelmaat het dit kunstig gevleg
soos ek nooit kon nie .
Aan U behoort die land
en die son
en die skape van sy weiding
Gee ons liefdevolle hande, Heer,
en sny U self versigtig aan die belemmerende kleed
dat daar nie onnodig bloed verspil nie
Supertaal
Blog
Soek
Hulp
Lede
Registreer
Teken aan
Tuis
RSS
