1. Die Augustus-uitgawe van Sanlam se Ekonomiese Oorsig (in Afrikaans).
2. Drie nuwe kunswerke in ons aanlyn-gunsgalery.
3. Jongste historiese waardes van Sanlam-effektetrusts.
Terwyl julle kyk na die nuwe toevoegings, gebruik die geleentheid om in
te skryf vir Sanlam se gratis effektetrusts-kompetisie. Wen 'n R1 000
met min moeite!
Ek het nou my se gese oor die toestand van s.c.s-a.Afrikaans, so nou
moet ek seker uithaal en wys, anders is ek dan mos deel van die
probleem.Minder as 70 hoof opskrifte in n maand en n half, ek weet nie
hoe dit vroeer gegaan het nie, maar hierdie is swak. Hoekom skryf
mense nie?
Bang vir kritiek? Mens hoef maar net za in die algemeen te lees om te
sien hoe wreedardig ons optree oor ander se opinies. Iets wat mens min
in die ander groepe (VSA uitgesluit) sien, daar word die onderwerp
aangespreek, nie die skrywer se opvoeding, karakter, intelligensie of
spelfoute, en as die inhoud n klomp strooi is word dit geignoreer,
soos dit moet wees. Hier gebeur die teenoorgestelde, almal gooi
bietjie twak by iets wat alreeds twak is, en ignoreer die res.
Ongelukkig vergeet baie dat ons bydraes die enigste ding is waarby
ander ons meet. En partykeer is dit beter om jou mond te hou en laat
mense dink jy's n idioot, as om dit oop te maak en dit te bewys.
Ons moet maar aanvaar dat ons persoonlike menings nie altyd reg of in
n ander man se keelgat afgedwing kan word nie. om verkeerd te wees is
nie om minderwaardig te wees nie, mense verskil en beredenering is
opvoedig en gesond. n Persoonlike aanval oor iets wat nie met jou
lekker sit nie se baie oor jou eie opvoeding, leer vir jou en ander
niks nie, en skep n moontlike vyand wat dieselfde kinderagtigheid gaan
na-aap al skryf jy of ander n meesterstuk. Om af te breek is geen kuns
nie.
Het ons niks om vir mekaar te se nie? Het ons hoe muure, alarms,
veiligheidshekke en toe deure veroorsaak dat ons nou afloerders
in n insulere familie en vriende wereld geraak het? Ek lees nou die
dag n artikel oor "die skrywer wat in Parys is" en hy praat oor
Afrikaans, dat dit SY taal is, en hy hou sy taal langs sy hart,
gekoester, soos n geheim, net syne, om te gebruik wanner hy wil.
Soos n kode in die land waar hy nou is, wat net hy kan verstaan, en
dat dit hom gelukkig maak. Baie mooi om te lees, maar gaan dit nou ook
in hierdie nuusgroep gebeur?
Gee ons eintlik om? Is dit die ou Suid Afrikaanse dooierigheid wat ter
spraake is, as daar n artikel is, sal ek dit lees, as daar nie een is
nie , sal ek nie lees nie, maar bydrae lewer? Vergeet daarvan. Sal
maar net gebruik maak daarvan en as dit more nie meer daar is nie, sal
ek iets anders vind om te lees. Maar boeta, ek gaan my stem dik maak
as dit wel verdwyn ! Kan dit werklik so wees?
Gee ander om? Ongelukkig nie, hierdie verantwoordelikheid is net
ons'n, as ons dit wil he.
Dit is nou n Soutie se mening wat vandag meer Afrikaans geskryf het as
in die laaste jaar, ek geniet die nuusgroep maar is altyd
terleurgesteld deur sy volume, en ek kan nie glo dat daar so min van
julle daar buite is nie.
--
_________________________________
Franz Dullaart (021) 650 3053
j...@its.uct.ac.za http://www-jfd.its.uct.ac.za/
_________________________________
Snoepie oor sy inkleurboek:
"Ek maak altyd die lug blou"
In sekere dele van Namakwaland is die reenval baie skaars,
somtyds net omtrent 50 mm per jaar. Daar is egter nog 'n ander
manier waarop vog die plante bereik. Lug wat vanuit die weste
oor die baie koue Benguela seestroom waai, word gekondenseer
tot 'n digte mis wanneer dit oor die land begin beweeg. Dis hier-
van wat daar in die volgende gedig gepraat word:
OOM SAMPIE SE AFSKEIDSLIED
George Weideman
dies my laaste sleepmiswinter
die voornagwindjie stoot snaardun
die ou blootsvoet se breivoetsole
verlang vanaand 'n toemaakding
dies my laaste sleepmiswinter
ou bokveldsberg le dig toegedraai
selfs hantam se uitsoekwaboomkole
kon nog nie my vingers laat katspoor maak
dies my laaste sleepmiswinter
ek voel dit aan my opstaanseer:
as die sleepmis weer so oor die sandveld streep
is dit rus myn siel jou god is koning
en ek le my hoof vir oulaaste neer.
Sommige jare kry die Namakwaland egter baie meer reen
as gewoonlik. Dis wanneer die reen wat in die Boland val
gedurende die winter, verder as gewoonlik na die noorde
val. Dis daardie jare wanneer daar velde en velde blomme
in Namakwaland staan. En as die winterreen nog verder
noord val ook in die Boesmanland, dan is daar klein wit
blommetjies oral in die skaduwees van die rotse in die
lente, en die driedorings blom vir die eerste keer in baie jare.
Ek is nou nie eintlik 'n liefhebber van "country and
western" musiek nie. Hier en daar vang 'n lied vol passie
soms my oor, maar gewoonlik verkies ek iets anders:
jazz, rock, klassiek. Oor die afgelope maande het ons
egter hier in Kanada 'n country en western sangeres
ontwikkel wat my 'n bietjie bekeer het - Shania Twain.
Aanvanklik was ek in haar geïnteresseerd omdat sy
'n lid van 'n "First Nation" is. Sy kom van Timmins,
Ontario. So stadigaan het ek ook begin besef, sy is
baie populêr, nie net in Kanada nie, maar ook in die
res van die wêreld. Haar album "The Woman in Me"
het 'n verkope van 8 miljoen gehad sover.
Nou lees ek die anderdag in die koerant dat sy ses
maande gelede getroud is met 'n Suid-Afrikaner,
Robert John (Mutt) Lange, iemand wat ook gehelp
het met die produksie van sulke mense soos AC/DC,
Def Leppard, en ons eie Bryan Adams. Is Lange se
werk ook bekend in Suid-Afrika? Dit lyk of Lange
verantwoordelik is vir die produksie van "The Woman
in Me." Kry 'n mens Shania Twain se videos te siene
in Suid-Afrika?
New Brunswick is die tweede-kleinste provinsie van Kanada.
Dit kan omtrent heel in die Kruger Nasionale Park inpas. Sy
bevolking is maar omtrent 'n halfmiljoen. Dit is tot 'n groot mate
omring deur water. Die grens met die VSA is die staat van Maine.
Tot so omtrent 'n dekade gelede was New Brunswick (in die
Kanadese Maritieme provinsies) beskou as een van die "have not"
provinsies van Kanada. Mense het daaraan gedink as die plek
waar die beroemde Miramichi-rivier is - een van die beste visvang-
plekke in die wereld. Dit was ook die plek waar die hoogste getye
in die wereld is (in die Bay of Fundy.) Meeste mense het probeer
'n bestaan maak in die visnywerheid (wat al hoe meer bedreig is
deur visskaarstes) of in die bosboubedryf. Meeste jong mense,
nadat hulle klaargemaak het in N.B. se universiteite, moes buite
die provinsie gaan om werk te kry.
Toe, in die middel van die tagtigerjare, het New Brunswick 'n
premier gekry wat dinge laat verander het. Frank McKenna het
besluit dat daar nog 'n ander ding is wat New Brunswickers besit
en wat benut kon word : die feit dat een-derde van die bevolking
Akadiese Franse is en meestal ten volle tweetalig. McKenna het
besluit dat hierdie mense kon werk op die "Information Superhigh-
way." Hy het aktief begin om hierdie ideaal 'n werklikheid te
maak. N.B. was die eerste provinsie wat 'n "Minister of Informa-
tion Technology" aangestel het. As 'n piloot-projek met Northern
Telecom is die hele provinsie se telefoonnetwerk gedigitaliseer,
die enigste politieke entiteit (staat of provinsie) in Noord-Amerika
tot dusver. As gevolg hiervan lok McKenna al hoe meer interna-
sionale besighede om hulle "call centres" in New Brunswick te
plaas. Hy probeer baie aktief om ander soorte besighede ook aan
te lok. Dit irriteer en vervul die premiers van die ander provinsies
met bewondering.
McKenna hoop dat daar voor die einde van die eeu in elke
huis 'n rekenaar sal wees. Kort gelede het sy regering aangekondig
dat enigiemand wat voor die einde van die jaar 'n rekenaar koop,
$250 se belastingvryskelding sal kry. Terselfdertyd sal een van die
banke lenings teen lae rentekoerse aanbied, en NBTel sal vir drie
maande vry Internet-inskakeling verskaf. Hy hoop deur hierdie
maatreels dat hy die bevolking rekenaarkundig sal kan maak,
van die oudste tot die jongste.
New Brunswick het in die afgelope jare 'n soort toetsgrond
geword vir allerhande soorte beleidsrigtings. McKenna het by-
voorbeeld die hele gesondheidsstruktuur hervorm (meestal deur
van top en middelbestuurders ontslae te raak, en die wat oorbly
harder te laat werk omdat hulle oor groter areas moes opereer.)
Hy het die skoolsisteem ingrypend verander en baie verbeelding-
ryke planne begin uittoets om mense van welvaart af te neem en
hulle weer in die werkstruktuur in te skakel.
McKenna is kort en met 'n onskuldige oop gesig, wat 'n
mens kan laat vergeet hoe 'n meedoenlose besigheidsman hy in
werklikheid is. Hy het eenkeer verklaar dat sy enigste ideaal was
om professioneel yshokkie te speel. Enigiets anders wat hy nou
doen, is ietwat van 'n tweede keuse. Maklik om dit te se vir
'n man wat in sy eerste verkiesing al die 56 setels in NB gewen
het vir die Liberale Party, sodat daar vir vier jaar geen offisiele
opposisie was nie.
NB se provinsiale blom is die viooltjie. Dis daardie soort
viooltjie wat jy in SA oral in tuine kan kweek. Maar in NB
groei hulle wild. Toe ons nog daar gebly het, was dit elke lente
sulke agonie om jou eerste gras te moet sny, en al hierdie klein
blommetjies staan nog daar op jou grasperk. En al is daar meer
en meer rekenaars in die huise, buite moet jy nog versigtig ry
om nie somtyds in die aande 'n moose of 'n beer raak te ry nie.
En jy dink jy is in die hemel as jy 'n salmon van die Mira-
michi of 'n Noord-Atlantiese kreef kan eet. Of "fiddleheads,"
die jong lof van 'n varing wat in die riviere groei in die lente.
Hier volg twee gedigte van Henning Pieterse
uit "Alruin" (1989).
HUIS
'n Vreemde huis het sy mond oopgemaak
toe ek na hom terugkom in die reën.
Sy stof wou my nie ken nie en het verby
my gegly toe ek daaraan raak.
Ek het my stofkop geskud en probeer vriende maak
met die muf in die hout en die muur;
in die kaste was daar motte, spindrade
en 'n ou portret wat na niks tuur.
Na die water kon ek luister. Stadig kruip
dit langs die vensters af. Ingesluk, onverteer is ek.
Ek soek nog na jou spoor in die stof op die bed
voor jy ook op reënvoete na buite sluip.
ELEGIE
Die bougainvillaea bloei 'n vrolike rooi,
het jy die dag gesê voor jy weg is.
Ook: ek verstaan jou nie. Verstaan jou nie.
Langsaan het spreeus
die pruimboom kaal gesteel.
Hulle het soos ek dit nie verstaan nie.
Die formasies van voëls in die rooi middae
kon ek natrek
en die niks bewonder.
Tussendeur het jy laat weet van bloed
wat opdroog. Droë blomme
kon ek nooit begryp nie.
Op 'n dag vat die jakaranda
blou vlam by die venster
sonder dat hy dit verstaan.
Toe was die bougainvillaea uitgebloei.
Sy hang, sonder om te verstaan,
tussen spreeus in die jakaranda.
Mandela se "meerderheidsparty" steek neus in die grond
(Deur 'n Spesiale medewerker)
Die ANC se organisasie is in so 'n toestand van verval dat Nelson
Mandela hom nou moet losmaak van sy regeringspligte en op 'n
uitgebreide toer van sowat ses weke moet gaan om die ANC-
organisasies in die nege provinsies te probeer aan die gang kry.
In 'n berig in die Engelse sondagblad Sunday Independent word
berig dat Mandela "erken het dat die stand van die organisasie
chaoties is." Blykbaar was dit na aanleiding van 'n vergadering
van 'n ANC-liggaam waarop die toestand van die organisasie in
oÂnskou geneem is.
In dieselfde uitgawe van di blad skryf 'n ander joernalis oor
"die treurige stand van die organisasie se geldsake en
administrasie en die gebrek aan sukses om nuwe lede te werf."
Di joernalis het blykbaar toegang gehad tot vertroulike
dokumente en besprekings.
Hy maak gewag van "die moe en ontgogelde gedrag van die
personeel in Shell House, die ANC se hoofkwartier." En hy noem
"die desperate soektog na 'n geskikte kandidaat vir die pos van
sekretaris-generaal."
Hierdie gegewens dui op 'n klaarblyklike krisis wat
onafwendbaar op die ANC afstuur. Dit is 'n ongehoorde toestand
vir 'n party wat twee jaar tevore met groot media-gebulder die
regering van Suid-Afrika oorgeneem het. Normaalweg groei 'n
party feitlik outomaties nadat hy 'n verkiesing gewen het.
Mandela se voorgenome besoeke aan die ANC se provinsiale
organisasies is klaarblyklik 'n desperate poging om die ANC se
strukture enigsins respektabelheid te gee in die lig van die
aanspraak op die status van 'n "meerderheidsregering."
Na verneem word, is in die Vaaldriehoek skaars 1600 lede, en
in Pretoria omstreke minder as 4000. In die ander streke van die
Gauteng-provinsie is die toestand min of meer dieselfde. Selfs
in 'n Swart buurt soos Thokoza is daar glo sowat 500 lede en in
Vosloorus 400. In Blanke gebiede is daar meestal minder as 10
ANC lede. In die digbevolkte Johannesburgstreek met sy honderde-
duisende inwoners is die ledetal ver onder 20 000. En in die
dokument word erken dat ledewerwing nie vorder nie.
In die betrokke besprekingsdokument word ook verwys na wat
genoem word "die neiging binne die organisasie om neer te sien
op di wat nie in posisies van politieke mag is nie." En daar
word vermeld dat leiers wat buite die politieke strukture is,
verder gedemoraliseer word deur die groeiende gaping tussen die
ANC-regering se ekonomiese beleid en die sosialistiese oogmerke
van Cosatu en die SA Kommunistiese Party (SAKP).
Uiters betekenisvol word die SAKP beskryf as "die klein maar
invloedryke SAKP." Daaruit kan afgelei word dat die SAKP steeds
die stert is wat die hond swaai.
Die ANC se interne probleme eindig nie hierby nie. Daar is
groeiende spanning tussen wat "die bannelinge" genoem word (diÂ
wat na die buiteland gevlug het) en die leiers van die
binnelandse aksie van die "Mass Democratic Movement." Die Winnie
Mandela en Bantu Holomisa-gevalle is nie sonder betreklikheid
hierop nie.
Daarby het Mandela se populariteit afgeneem onder die gewone
volk. En Thabo Mbeki se opvolging is glad nie 'n uitgemaakte
saak nie. In die berig oor die ANC se organisasie in Sunday
Independent word selfs ges dat die aanwysing van Mbeki as
Mandela se opvolger "eerder 'n albatros as 'n bate kan blyk te
wees, namate sterk magte binne en buite die ANC hulle invloed
laat geld." Dit dui op ernstige botsings en tweedrag.
Met hierdie toestand in die ANC word die regering se onvermoÂ
om die land te regeer, uiteraard baie vererger. Byna alle
stadsrade in SA is in uiterse finansiÂle verknorsing weens
wanbetaling van gelde vir dienste. Daar is geen plan om diÂ
probleme op te los nie. En dit stuur af op volslae rampspoed.
In die provinsies is toestande nie veel anders nie. Selfs in die
rykste provinsie, Gauteng, was daar onlangs sprake dat daar net
nog vir drie weke geld sou wees om die administrasie aan die gang
te hou.
Die leiers van die HNP waarsku reeds geruime tyd lank dat daar
'n ineenstorting kan kom voordat mense dit verwag. "Hierdie
moontlikheid," s mnr. Jaap Marais, leier van die HNP, "word by
die dag groter. Die ANC is kennelik nie in staat om die
finansiÂle en sosiale gevolge van sy beleid om die land
onregeerbaar te maak, te hanteer nie. Daarby is die leierskap
se aansien aan die kwyn en is die ANC as 'n politieke party
klaarblyklik eintlik net nominaal."
Weens die gebrekkige organisasie, s mnr. Marais, is die
Kommuniste se invloed en houvas aan die ANC uiters effektief.
En soos verwag moet word, is die Kommuniste revolusiegerig en is
die handhawing van 'n stabiele staat nie hoog op hulle agenda
nie. Dit sal die ineenstorting van die bestel verhaas.
"Die beeld van die ANC wat nou na vore tree, maak 'n volslae
bespotting van die idee van 'n meerderheidsregering en die
magsoordrag van April 1974," s mnr. Marais.
>> A.R.Gus wrote:
>>> FW de Klerk, ex SA President, liar, traitor, arse-licker, gravy-trainer
> FW de Klerk betrayed and ruined a nation.
KNIP
He is a liar, a traitor, an arse-licker, a gravy-trainer. May he rot for
ever, in infinitely small stages for all infinity.>Albert
Hmmm... verstaan nie mooi nie. Hou julle nie van die ou nie of wat?
Leon Retief
Is hy miskien familie van die Kaapstad koerant Argus?? Hy klink soos 'n
tipiese ongeletterde onkundige politiese "kundige" wat al ons probleme
in 'n kits kan oplos. VIVA ALBERT vir PRESIDENT !!!
Supertaal
Blog
Soek
Hulp
Lede
Registreer
Teken aan
Tuis
RSS
