Idioom: lyf wegsteek.
"Hy steek sy lyf weg. Hy doen nie sy deel van
die werk nie."
"Hy steek sy lyf weg" means that he is shirking
his duty, that he is not there when you need him,
that there is work to be done and he is not pulling
his weight. "Wegsteek" : hide
"lyf" : body
Stefan Harms wou 'n kuber-idioombundel begin.
Nou sien ek al vir 'n hele ruk geen bydraes meer
van hom nie. Hoekom steek hy sy lyf so weg? Of
is dit te koud daar in Winnipeg?
Vry interpreteerde verduideliking: om die kern van 'n situasie akkuraat
(en gewoonlik bondig) uit te druk.
(Engels: an accurate and usually brief synopsis of a situation)
Voorbeeld: Gloudina beweer dat ek lyf wegsteek by die instuur van idiome.
Sy vermoed dat dit te doen het met die koue, en daarmee slaan sy die
spyker op die kop: die lewenslus en energie raak maar laag hier in die
winter (temperature is aan die verbeter: vandag net minus 17 maks.)
--
Stefan...@mbnet.mb.ca
On Fri, 21 Feb 97 03:55:37 GMT, gide...@xpoint.co.za (Gideon van Zyl) wrote:
<<Dan is daar natuurlik die
>unieke "Kaapse Jazz" wat so 'n geurtjie van Afrika en die Klopse het wat puik
>is en baie groot aanhang beging kry deur die res van die land.>>>
Sien gisteraand op TV3 'n wonderlike program oor Moses Moleleke (ek
dink sy van is so iets - ek het MM onthou en besluit dis genoeg om in
die CD winkel te gaan soek voor) 'n Johannesburgse jazz klavier-speler
wat absolute hemelse jazz maak.
Saam met 'n sax-speler met die naam van "McCoy".
Kan enigiemand my asseblief sê of daar 'n Afrikaanse woordeboek bestaan
wat saam met MS Word 6.0 vir Windows 3.1 gebruik kan word, en waar kan ek
dit in die hande kry?
DIE NP het die laaste fase van sy ontbinding begin met die mooi
term, "ontbondeling". Na weke se binnegevegte het die
"Nasionale" Party van mnr. De Klerk besluit om die geveg gewonne
te gee en 'n roemlose einde tegemoet te gaan. Mnr. Roelf Meyer
is aangestel as die likwidateur van die bankrot boedel.
In die proses verloor mnr. Meyer al die poste wat hy tans
beklee - sekretaris-generaal van die NP, leier van die NP in
Transvaal en leier van die NP in die Nasionale Vergadering, en
word hy hoof van 'n taakgroep om 'n nuwe politieke beweging aan
die gang te kry. Hierdie politieke beweging, bestaande uit
elemente van alle politieke rigtings, moet voor 1999 in plek wees
om gereed te wees om aan die verkiesing van daardie jaar deel te
neem.
Die persone wat in die taakspan dien, is net so veelseggend.
Dit sluit in David Malatsi, leier van die NP in Oos-Transvaal,
John Mavuso van die PWV, Henry Cupido van die Wes-Kaap en Nick
Koornhof, ook van die Wes-Kaap.
Terselfdertyd kom nog 'n taakspan onder mnr. Marthinus van
Schalkwyk tot stand om aandag aan die uitbou van die NP te gee
voordat hy van die toneel verdwyn.
Die tyd wat mnr. De Klerk gekies het om hierdie nuwe beweging
aan die gang te kry, kon nie slegter gewees het nie. Dit volg
op twee weke van intense struweling en beskuldiging direk uit die
persstal van die NP dat hy by Kemptonpark "oorgegee" het. Die
debat wat daaromheen plaasgevind het, het uitgeloop op 'n
"meningsopname" deur Beeld waarin probeer bewys is dat mnr. De
Klerk oorweldigende steun geniet. Die uitslag was egter nog nie
eers behoorlik bekend nie, toe erken moes word dat David Malatsi
opdrag gekry het om 'n uitgebreide belveldtog uit die kantoor van
die NP te loods om soveel oproepe moontlik na die telefoonnommers
wat versterk is, te maak. Dit beteken dat dieselfde persoon oor-
en-oor dieselfde nommer moes sit en bel.
Die uitslag was dus 'n slenter, en geen aanduiding van steun
vir mnr. De Klerk nie.
Intussen het, na die aanvanklike beskuldiging van Die Burger
dat mnr. De Klerk bloot oorgegee het tydens die Kemptonparkse
onderhandelinge, al meer inligting aan die lig gekom dat mnr. De
Klerk en sy onderhandelingspan geen weerstand teen die ANC-
onderhandelaars gebied het nie, en voorwaar net in duie gestort
het.
Dr. Tertius Delport het erken dat hy as gevolg van die slap
houding van De Klerk reeds sy bedankingsbrief aan hom oorhandig
het. Of die weergawe van Patti Waldmeir, toentertyd
korrespondente van die Britse Financial Times, wat 'n boek
publiseer wat binne 'n maand beskikbaar sal wees met die titel,
Anatomy of a miracle, die saak oordryf dat dr. Delport mnr. De
Klerk voor die bors gegryp het en hom toegesnou het: "Wat het
jy gedoen? Jy het Suid-Afrika weggegee!" maak nie saak nie. Feit
is dat dr. Delport sy leier so ernstig verkwalik het dat hy Suid-
Afrika uitverkoop het aan die magte van die duisternis, dat hy
bereid was om daaroor te bedank.
Daarna volg nog 'n stukkie drama toe dr. Delport na 'n gesprek
met mnr. De Klerk ingestem het om partybelange voor landsbelange
te plaas en sy bedanking terug te trek sodat die NP nie as gevolg
van sy bedanking te sleg in die verkiesing moes vaar nie!
Want daarna het die NP steeds voortgegaan om in te kalwe voor
elke eis van die ANC, en het hulle selfs toegetree tot die
Regering van Nasionale Eenheid waar hulle vername poste en groot
salarisse ontvang het sonder om enigiets vir die Afrikaner of die
Blanke te beding.
Die Delport-beweging was ook nie beperk tot 'n enkeling nie.
Ook mnre. Hernus Kriel, Andr Fourie en Danie Schutte was teen
die halsoorkop boedeloorgawe, en saam met dr. Delport het hulle
bymekaargekom om sake te bespreek. Om 05:30 die dag van die
noodlottige vergadering waartydens die oorgawe bevestig is, het
hierdie vier manne byeengekom om 'n opstand in die kabinet te
beplan. Die ander drie persone het egter uiteindelik daarteen
besluit.
Wat betref die besonderhede van die oorgawe van De Klerk skryf
Patti Waldmeir dat die ANC gebeure beplan, of in hulle guns benut
het om die NP tot oorgawe te dwing. So het hulle tydens die
Bisho-aanval van die onderhandelinge onttrek, en slegs
teruggekeer met groot toegewings van die NP. Net so het hulle
van mnr. De Klerk se besluit om 'n Blanke referendum te hou, in
hulle teenkanting daarteen gebruik gemaak om net sulke groot
toegewings van hom af te dwing. In so 'n mate dat Joe Slovo
uiteindelik uitgeroep het: "Hulle het oor alles gaan lÂ!" Hy
was die vader van die "Sunset clause", maar uiteindelik het die
NP so oor alles in duie gestort dat dit inderwaarheid nie eers
nodig was om so 'n bepaling te h nie.
Uiteindelik het mnr. De Klerk in 'n persoonlike gesprek met
Patti Waldmeir op 'n stoep in Natal erken: "Ons is die
likwidateurs van hierdie firma."
Dit is ook bekend dat toe die NP finaal boedel oorgegee het,
Cyril Ramaphosa sy verbasing daaroor uitgespreek het en ges het
dat hy uiters verbaas was dat die NP aan die einde alles net so
aanvaar het sonder om op 'n enkele versekering aan te dring.
Wat so verbaas in verband met die NP se finale besluit om te
"ontbondel" en tot 'n nuwe beweging oor te gaan, is dat daar nog
geen voorbereidings van enige aard gemaak is nie, en dat daar
geen beloftes van steun is om vanuit ander kringe in 'n nuwe
beweging op te gaan nie.
Dit dui daarop dat die NP reeds die stryd verloor het.
Toe die VP in die middel sewentigerjare 'n soortgelyke beweging
op tou gesit het, was hulle reeds ver gevorder om verskillende
groepe en partye te betrek by 'n nuwe eenheidsoffensief. Nogtans
kon die Nuwe Republiek Party wat hieruit ontstaan het, nie
oorleef nie, en is binne enkele jare tot niet.
Die NP staan voor dieselfde verdoemende oordeel.
> Die nuutste uitgawe van Die Afrikaner is nou beskikbaar by
>
> http://www.hnp.org.za/afrikaner/
>
> ************************************************************ **********
>
> NP besig met laaste stuiptrekkings
>
> DIE NP het die laaste fase van sy ontbinding begin met die mooi
> term, "ontbondeling". Na weke se binnegevegte ens.ens......
Interessant om so 'n opskrif te sien van die HNP ....
{Skud maar net sy kop en giggel onophoudelik ... }
Vir At de Lange, wat gevra het vir 'n gedig van Marais.
DIE DANS VAN DIE REËN
Eugene Marais
Lied van die vioolspeler, Jan Konterdans,
uit die Groot Woestyn.
O die dans van ons Suster!
Eers oor die bergtop loer sy skelm,
en haar oge is skaam;
en sy lag saggies.
En van ver af wink sy met die een hand;
haar armbande blink en haar krale skitter;
saggies roep sy.
Sy vertel die winde van die dans
en sy nooi hulle uit, want die werf is wyd en die bruilof groot.
Die grootwild jaag uit die vlakte,
hulle dam op die bulttop,
wyd rek hulle die neusgate
en hulle sluk die wind;
en hulle buk, om haar fyn spore op die sand te sien.
Die kleinvolk diep onder die grond hoor die sleep van haar voete,
en hulle kruip nader en sing saggies:
"Ons Suster! Ons Suster! Jy het gekom! Jy het gekom!"
En haar krale skud,
en haar koperringe blink in die wegraak van die son.
Op haar voorkop is die vuurpluim van die berggier;
sy trap af van die hoogte;
sy sprei die vaal karos met altwee arms uit;
die asem van die wind raak weg.
O, die dans van ons Suster!
Translation by Jack Cope and Uys Krige:
THE DANCE OF THE RAIN
Song of the fiddler, Jan Konterdans, from the Kalahari.
Oh the dance of our Sister!
First she peeps slily over the mountaintop,
and her eyes are shy;
and she laughs softly.
And from far off she beckons with one hand;
her armbands flash and her beads glitter;
softly she calls.
She tells the winds of the dance,
she invites them, for the clearing is wide and it will be
a great wedding.
The big antelope race up from the plains,
they bunch on the hilltop,
straining wide their nostrils
and they swallow the wind;
and they bend to see her faint footmarks in the sand.
The little people deep under the ground hear the rustle
of
her feet
and they creep nearer and sing softly:
"Our Sister! Our Sister! You have come! You have come!"
And her beads shake
and her copper anklets glint in the sloping of the sun.
On her forehead the fire-plume of the mountain eagle;
she steps down from the heights;
she spreads out the grey kaross with both her arms;
the breath of the wind is lost.
Oh, the dance of our sister!
The word "karos" refers to a blanket made of animal skin.
The poet Eugene Marais (1871-1936) is probably the most
beloved poet in the Afrikaans language and his small output
of poems are still treasured today. In the 1890°s he edited
newspapers in the Transvaal Republic, in opposition to
Paul Kruger. He went to England to study medicine and
law, but on the outbreak of the Anglo-Boer War he came
back and joined the Boer cause, trying to smuggle arms and
medicine through Mocambique. Marais was also an expert
naturalist. His books "The Soul of the White Ant" and "My
friends the Baboons" were published in London and New
York and remain well known today. (It is generally believed
that Maurice Maeterlinck stole information from Marais and
became famous publishing a work on termites before the book
of Marais appeared.) He committed suicide in 1936.
In Ottawa is dit die afgelope weke “Winterlude.”
Dan is daar mooi “ice sculptres” onder in die stad.
Nou die aand het ons daarna gaan kyk. Hulle kom
tot uit Sjina om aan die kompetisie deel te neem.
Daar was twee drake wat elk twee of drie karlengtes
was en elf twaalf voet hoog. Daar was selfs ‘n Groot
Muur van Sjina. Maar die een wat my die meeste geroer
het, was ‘n toneel uit Afrika. Vier diere, almal uit ys
gesny. ‘n Tier van ys, werklike grootte, sluip oor die wit
van die sneeubedekte grond en bekruip sy prooi.
Nog ‘n interessante ondervinding hierdie week
was toe ons na ‘n lesing oor Suid-Afrikaanse jazz
gaan luister het. Daar was Township Jive oor die jare.
Daar was die Elite Swingsters in 1995 met “Siya Gida-
We Dance.” Daar was Bheki Mseleku op alto sax
(opgeneem in NYC). Daar was Chris McGregor & the
Castle Lager Big Band opgeneem in 1963. Ek het nog
nooit van Chris McGregor gehoor nie, maar hy is glo
‘n big time jazz speler, wat SA verlaat het omdat dit
onmoontlik vir hom geword het om met nie-wit mense
in ‘n band te speel. Hy is ‘n ruk gelede oorlede. Sy ou jazz
ensemble “ Brotherhood of Breath” het weer saamgekom
om by ‘n herdenkings-konsert in 1994 sy “Andromeda”
te speel, in Kaapstad as ek reg onthou.
Maar ‘n groot deel van die program was oor Abdullah
Ibrahim, wat beter bekend is as “Dollar Brand” voordat
hy na die Moslem-geloof oorgegaan het. Hy was glo baie
beroemd in Europa, waarheen ook hy uitgewyk het. Ons
het na ‘n briljante stuk geluister, getitel “Mannenberg is
Where It’s Happening.” (Mannenberg is glo in Kaapstad).
Hy was ‘n protege van Duke Ellington in die dae toe hy
in Europa en Amerika gebly het. Hy is glo nou terug in
SA en op die fakulteit van die Natalse Universiteit in
Durban. Dit was interessant dat Mr. Modise (die Ho”e
Kommisaris vir SA in Kanada, wat ook by die lesing was)
vir Dollar Brand geken het toe hulle vir ‘n ruk albei in
Swede gewoon het. Hy vertel hoe Dollar vir hulle ges^e het
in die sewentigerjare hy moet SA besoek om vernuwing
te soek, anders speel hy maar net jazz maar sy hart is nie
daarin nie. Hulle het ges^e hy is mal om te probeer SA toe
gaan. Maar hy het dit tog gedoen. Dis na hierdie besoek wat
hy “Mannenberg is Where It’s Happening” geskryf het.
Bestaan Mannenberg vandag nog? Of was dit deel van
Distrik Ses se ryk kultuurlewe, wat ook verwoes is deur
julle-weet-wie.
> Dit was interessant dat Mr. Modise (die Hoë
> Kommisaris vir SA in Kanada, wat ook by die lesing was)
> vir Dollar Brand geken het toe hulle vir 'n ruk albei in
> Swede gewoon het. Hy vertel hoe Dollar vir hulle gesê het
> in die sewentigerjare hy moet SA besoek om vernuwing
> te soek, anders speel hy maar net jazz maar sy hart is nie
> daarin nie. Hulle het gesê hy is mal om te probeer SA toe
> gaan. Maar hy het dit tog gedoen. Dis na hierdie besoek wat
> hy "Mannenberg is Where It's Happening" geskryf het.
> Bestaan Mannenberg vandag nog? Of was dit deel van
> Distrik Ses se ryk kultuurlewe, wat ook verwoes is deur
> julle-weet-wie.
Manneberg is daar - dis een van die plekke waarheen die mense van Distrik Ses
uitgewyk het. Distrik Ses is in die sestigerjare "opgeruim".
In een Nederlands boek kwam ik laatst het volgende
Afrikaanse citaat tegen (omgespeld):
Gee my 'n man die sê wat waar is ,as die duiwel daar is.
Die doen wat reg is, ook as die regter weg is.
Die trou aan sy gewete bly, ook as hy straf in plaats beloning kry.