Betekenis:
• (anatomie) Die kop, boonste deel van die liggaam waar die sintuie gekonsentreer is.
• Persoon wat in beheer is; iemand met gesag oor ander (leier; bestuurder; prinsipaal, ens.)
• Die hoogste of die voorste deel van iets (kop van tafel; opskrif in publikasie, ens).
• (figuurlik) Belangriker, hoogste.
Gebruik:
• In sekere lande is 'n moordenaar nie sy hoof veilig nie.
• Hy is die hoof van die afdeling.
• Sy sit aan die hoof van die tafel.
• Jy moet die hoof- en bysake uit mekaar hou.
Spreekwoord:
• Die hoof bied. [Weerstand bied.]
• Hy het sy hoof neergelê. [Hy het gesterf.]
• Hy gooi my dit voor die hoof. [Iemand verwyt.]
• Iets oor die hoof sien. [Geen ag slaan op iets nie.]
• Hy breek sy hoof daaroor. [Hy bekommer hom daaroor.]
• Iemand die kroon van die hoof neem. [In die skande steek.]
• Iemand voor die hoof stoot. [Iemand teengaan in sy voornemens.]
• Waar die hoof nie is nie, word die baard nie geskeer nie. [As jy nie na belange omsien nie, word dit verwaarloos.]
] 
Supertaal
Blog
Soek
Hulp
Lede
Registreer
Teken aan
Tuis
