Tuis » Algemeen » Koeitjies & kalfies » Re: 'n Groot Verrassing - Dankie!
| Re: 'n Groot Verrassing - Dankie! [boodskap #9659] |
Ma, 02 Junie 1997 00:00 |
vira
Boodskappe: 182
Geregistreer: April 1997
Karma: 0
|
Senior Lid |
|
|
Hello Julie
Ek het nou die dag ook 'n brief nes joune van my suster ontvang. Amper
dieselfde woorde. Sy het verjaar, en het dringend Simba skyfies en Stimorol
gevra, seker ook gedink mens mag nie vleis stuur nie. Toe haal ek 'n leë
kartondoos by Spar, en maak dit vol met 'n paar kilos droëwors en biltong. Die
biltong was van Woolworths (vakuumversieel?), maar die wors was net deur die
slagter in bruin papier toegedraai. Geen probleme met doeane nie. (Dalk ook
net gelukkig). Die grootste probleem was toe ek die pakkie poskantoor toe
schlepp, en hulle vra my sommer R600 posgeld! (Sy beter die smaak van daardie
biltong lank onthou!). Toe kom ek op hierdie gedig af:
AAN 'N STUKKIE BILTONG
(in Amsterdam) - deur J R L van Bruggen
Terwyl ek jou so stil-stil sit en kerf,
weet ek dat nooit so 'n knaende eensaamheid
'n mens se hart uit lid kan skeur, as hier,
waar honderduisend mense om jou woel,
en waar die troostelose winterswind
tot in jou murg kan sny. Hul sê dis hier
'n broeikaswêreld, waar die huise druk
en pak al om jou siel, totdat die toonloos
strateklowe vir jou word soos die
gesanik van 'n eensnaar-instrument.
Tog weet ek weer vanaand, die mensegees
is vryer as 'n voël in die lug,
wat, as die winter val, sy wieke uitslaan
na die son. As mens net vastrap-plek kan kry,
dan word jou siel weer ruim van hemelblou
en veld, en bulte bewend in die son,
en gloeiend golf op golf na verre berge.
Klein stukkie droë vlees, ek het my land
in jou geproe, en uit die winternag
van Amsterdam het jy met voorslagpietsies
my geruk, en my laat leef en asem,
waar die bosveld spog met sonnegoud
op buffelgras se vaalbruin branders
windgeroer ... Ek hoor die bosbok blaf,
en luister hoe die rooibokramme brul,
waar die mapaniebome luist'rend swyg.-
Jy het my weer die bosveldvrede diep
laat voel, wat uit 'n kampvuur in jou hart
kom kruip, die slegte dinge skroei, die goed
in jou aanwakker tot 'n vlam, wat heel
jou siel laat tintel. O, die wêreld gaan
mos oop, wanneeer so 'n bosveldvuurtjie praat,
en stil rus dan die mond, omdat geen taal
die diepste dinge in jou tong kan gee.
Dis God en liefde wat weer roer in jou,
en uit die roersels bot gevoelens teer
en sterk, wat met so 'n eindeloos verlange
soek na iets, dáár êrens bo die sterre.
En as die vuurtjie krimp, verkoolde stompe
reggeskuiwe word, en vonke soos vuurvlieë
spat die donker in, dan boei die klein
bekende ligkring weer, - en buitekant
die sirkel rek die magtig bosveld nag. -
Dan raak die tonge stil-stil los, en woorde
kom so warm vanuit die hart, want alger
voel die peilloos vrede en vreugd' van harte,
wat 'n krummel waarheid het gevind -
Dié kleinood, wat ons siel laat buig vir God,
en wat in liefde uitstraal oor die mens. -
Daarbuite hoes die wind die strate deur.
Die lug hang laag en grys, en ligte druil
deur amberklamme sirkels. Koulik gaan
so nou en dan 'n mens. Sy stap klink hol
en leeg, net soos 'n rammelende siel.
Die vensters van die huise anderkant
is dowwe oë, wat na my kyk, yskoud, -
en agter ieder raam leef lief en leed.-
Sê kyk so baie mense hier my aan!
Ek ken hul nie, en 'k wonder, wonder net,
of ook hul siele met my sou gesels,
wanneer die bosveld-vuur in jou kom roer,
en jou die pad wys na die sterrelug.-
(Kan iemand vir my sê wat beteken "voorslapietsies"?
Groete,
V.
|
|
|
|
| |
  |
Gaan na forum:
[ XML-voer ] [  ]
Tyd nou: So Nov 17 03:36:36 MGT 2024
|
Supertaal
Blog
Soek
Hulp
Lede
Registreer
Teken aan
Tuis
