Betekenis:
• 'n Blokfluit met ses gaatjies en 'n mondstuk. Die fluit het 'n reikwydte van twee oktawe (soms effens hoër). Tipies van tin, maar kan ook van blik, koper, nikkel, riet ens. gemaak wees.
Gebruik:
• Straatmusikante wat die penniefluit bespeel is vroeër jare 'n pennie per liedjie betaal, vandaar die naam.
Sinoniem:
• kwêlafluit
Verwant:
• blokfluit
• dwarsfluit
Vertaling:
Engels: pennywhistle, penny whistle, tin whistle
Nederlands: tinwhistle
Laat weet asb as die inskrywing foute bevat of verder verbeter kan word.
] 
Supertaal
Blog
Soek
Hulp
Lede
Registreer
Teken aan
Tuis
