Leksikograaf Boodskappe: 20614 Geregistreer: Maart 2019
Karma: 1
Senior Lid
Die kop en keel van 'n mens.keel
Afbreking: keel
Uitspraak: /kiə̯ɫ/
Selfstandige naamwoord: keel
Meervoud: kele
Verkleinwoord: keeltjie
Meervoud van verkleining: keeltjies
Betekenis:
• (anatomie) Voorste uitwendige gedeelte van die nek, met die sluk- en asemhalingsorgane daarin.
• Inwendige ruimte agter die kleintongetjie tot ongeveer waar die nek ophou.
• Voorwerp wat op 'n keel lyk of daaraan laat dink.
Gebruik:
• Hy het die skaap se keel afgesny.
• Sy het verkoue en haar keel is seer.
Spreekwoord:
• Die herkoutjie spring in haar keel. [Sy sukkel om iets te sê wat sy wil sê.]
• Die mes op iemand se keel sit. [Iemand dwing om iets te doen.]
• Dit laat my keel toetrek. [Dit maak my benoud.]
• Dit steek my dwars in die keel. [Dit wek teësin.]
• Hy het 'n padda in sy keel. [Hy is hees.]
• Hy hou sy duim op my keel. [Iemand volkome beheer.]
• Sy jaag alles deur daar keel. [Jou besittings aan sterk drank verkwis.]
• Hy spring in my keel af. [Met iemand raas.]
• Iets in iemand se keel afdruk. [Iemand dwing om iets teen sy sin te doen.]
• Jou eie keel afsny. [Jou eie ondergang bewerk.]
• Sy baard groei deur sy keel. [Gesê wanneer 'n seun se stem breek.]
• Sy hart klop in sy keel. [Hy is baie benoud.]
• Sy keel is met blik uitgevoer. [Hy kan baie warm vloeistowwe drink.]
] 
Supertaal
Blog
Soek
Hulp
Lede
Registreer
Teken aan
Tuis
 (14595182047).jpg)
