| Denkend aan 11 november 1918 ... [boodskap #53233] |
So, 11 November 2001 16:13 |
Michel Martens
Boodskappe: 126
Geregistreer: Mei 2006
Karma: 0
|
Senior Lid |
|
|
'Calm fell. From heaven distilled a clemency;
'There was peace on earth, and silence in the sky;
'Some could, some could not, shake off misery:
'The sinister spirit sneered: "It had to be!"
'And again the Spirit of Pity whispered, "Why?"
(uit 'And there was a Great Calm' - On the signing of the Armistice,
November 11th, 1918 - van Thomas Hardy)
Aan het einde van zijn schitterend boek "In Flanders Fields - The 1917
Campaign", schrijft de Amerikaanse historicus Leon Wolff: "It remains
to be said, as usual, that the war ended at the eleventh hour of the
eleventh day of the eleventh month of 1918". Dat is dus vandaag
precies drieëntachtig jaar geleden. Elf dagen geleden, op 31 oktober
2001, werd aan de Menenpoort in Ieper (de 'Menin Gate'), voor de
vijfentwintigduizendste keer de Last Post geblazen. Dit ritueel heeft
dagelijk plaats om 20.00 u. Het verkeer wordt er gedurende enkele
minuten voor stilgelegd en leden van het Ieperse brandweerkorps
herdenken dan even de meer dan een half miljoen Britse militairen die
sneuvelden in de beruchte 'Ypres Salient'. In de Menenpoort zelf,
zijn de namen aangebracht van bijna 55.000 militairen, waarvan het
lichaam nooit werd teruggevonden 'and who have no known grave'.
http://www.sail.com/N/Ieper/patrimonium/meensepoort-engels.h tm
Zij rusten nog steeds ergens in het voormalige slagveld. Niet alle
Britse veteranen van de Groote Oorlog, waren gelukkig met dit
monument. Zo ook niet de bekende 'trench poet' Siegfried Sassoon
(1886-1967). Naar aanleiding van de inhuldiging van de Menenpoort
schreef hij een gedicht, dat slechts na zijn dood in 1967 werd
gepubliceerd. Een gedicht vol woede. Het is natuurlijk de
uitdrukking van de gevoelens van iemand die de oorlog heeft meegemaakt
te velde en waarschijnlijk gefrustreerd is geraakt door wat in zijn
ogen een gebrek aan respect is geweest voor die honderdduizenden
doden. Hoe dan ook, heden blijft de Menenpoort met haar dagelijks
ritueel, een algemeen aanvaard eerbetoon aan alle gesneuvelden.
Ondanks de toon van het gekozen stuk, wens ik mij bij dit eerbetoon
aan te sluiten. Ziehier Sassoons gedicht in de originele taal.
On passing the New Menin Gate
---------------------------------
Who will remember, passing through this Gate,
The unheroic Dead who fed the guns?
Who shall absolve the foulness of their fate, -
Those doomed, conscripted, unvictorious ones?
Crudely renewed, the Salient holds its own.
Paid are its dim defenders by this pomp;
Paid, with a pile of peace-complacent stone,
The armies who endured that sullen swamp.
Here was the world's worst wound. And here with pride
'Their name liveth for ever', the Gateway claims.
Was ever an immolation so belied
As these intolerably nameless names?
Well might the Dead who struggled in the slime
Rise and deride this sepulchre of crime.
------------------------
--
Groeten,
Michel.
|
|
|
|
] 
Supertaal
Blog
Soek
Hulp
Lede
Registreer
Teken aan
Tuis
