| 'n Gedig oor broers van DONALD RIEKERT [boodskap #7720] |
Di, 26 November 1996 00:00 |
Izak Bouwer
Boodskappe: 464
Geregistreer: Januarie 1996
Karma: 0
|
Senior Lid |
|
|
Donald Riekert sê boekdele in baie kort gediggies.
Hier is 'n elegie, 'n vaarwel sê aan daardie intieme tyd
wat broers en susters ondervind in die ouerhuis, voordat
hulle van mekaar moet afskeid neem soos hulle van me-
kaar wegdryf.
BROERS
Donald Riekert
Na die jare kon ons
nie meer praat nie
Hulle voetstappe verby
Gamasep se grootfontein
weggeraak Ons vinknes-
saamsit by die blou water
en die soetriet-eet het
opgebreek in 'n paar stuk
soet herkouseltjies
Hoe het hierdie gedig my weer herinner aan die bestaan
van "soetriet." Ek ken die gekweekte suikerriet op die
plantasies in Natal. Maar die "soetriet" van my kinderdae
was anders. Dit was 'n groot vreugde om somtyds een van
hierdie soet riete te ontdek. Die vonds het 'n mens status
gegee, jou 'n kans gegee om daarvan te deel met andere.
Die suikergehalte was nie so hoog soos in suikerriet nie.
Maar die kou daarvan, en dan die uiteindelike uitspoeg,
was een van die soetste herinneringe van my kinderdae.
Gloudina Bouwer
|
|
|
|
] 
Supertaal
Blog
Soek
Hulp
Lede
Registreer
Teken aan
Tuis
