Betekenis:
• Om te gooi, skiet of slaan.
• Om vurige woorde te spreek.
• (ongewoon) Om die oppervlak te verhit of te skroei.
Gebruik:
• Die jagter blaker die bok met 'n skoot hael.
• Ma het altyd vanuit die kombuis gebaker, 'kinders, kom eet!'
• Die kat blaker in die middagson.
Afgelei:
• uitblaker
• wegblaker
Verwant:
• blakend
Vertaling:
Engels: to hit, blast, shoot; to shout; to burn, scorch, parch
Nederlands: blakeren
Laat weet asb as die inskrywing foute bevat of verder verbeter kan word.