Comrades [boodskap #9658] |
Ma, 02 Junie 1997 00:00 |
vira
Boodskappe: 182 Geregistreer: April 1997
Karma: 0
|
Senior Lid |
|
|
Hello Almal,
Miskien moes ek liewer za.sport toe gegaan het met hierdie pos, maar ek voel
dat julle nou my vriende is , en ek wonder of daar van julle is wat my
gevoelens deel?
Hierdie is altyd 'n spesiale tyd van die jaar vir my, wanneer die Comrades
Marathon plaasvind. Dit was nog altyd meer as net 'n wedloop. Dis vir my
simbolies vir die menslike strewe - Ons het almal 'n doel in die lewe, iets
waarvoor elkeen van ons op sy eie gebied hard werk om 'n doel te bereik, en ons
is hopelik ook bereid om 'n hand uit te strek na die ander een wat ook maar
sukkel om daar te kom.
Dit was nog altyd die gees van Comrades. Comradeship/Kameraadskap. Kompeteerend
op 'n hoë vlak van die menlike siel, met ander waardes wat net soveel beteken
het as die wen van die wedloop.
Ons is almal wenners, as ons onse eie grense oorwin, selfs met die geringste
hoeveelheid. In 'n mate, was ook almal wat aan Comrades deelgeneem het wenners,
as hulle hul bes gedoen het, gewerk het daarvoor, en veral as hul voor daardie
laaste skoot dit oor die lyn kon maak.
Wat ek die afgelope twee jaar aanskou het, is besig om Comrades te bederf. Ek
week internasionale kompetisie is gesond, is goed vir ons land, ens., maar in
hierdie geval weet ek darem nie. Die mense bv. wat nou weer op pad is van
Rusland om hier te kom hardloop, wil wen teen alle kostes. Goed, miskien is
hulle beter as ons ouens, dan aanvaar ek dit. Miskien is hulle professioneel,
waar ons ouens dit net deeltyds kan doen. En dit lyk vir my, of al waarvoor
hulle omgee is teen alle kostes te wen. Dit het verlede jaar vir my gelyk of
hulle bereid is om ander uit te buit, oor te loop, en skaamteloos te gebruik,
enigiets, om net eerste klaar te maak. Hulle aanskou dit blykbaar net as 'n
pure wedren, sonder dat hulle die gees van Comrades verstaan, of in die minste
daarvoor omgee. (Díe Comrades is nie ware Comrades nie!) Ek dink ons is besig
om iets te verloor wat baie mooi, en baie spesiaal was.
Ons wenners van die verlede het dit meestal op 'n goedgunstelike manier gedoen.
Hulle het dit reggekry om kompeterend saam te werk - elke ou op sy eie op die
lang pad, en tog het hy nie sy medemens in die grond getrap nie. Dit is alles
besig om te verander.
Miskien stem julle nie saam nie, en ek sal dit so aanvaar. Dis maar net my
persoonlike gevoel, en ek hoop ek is verkeerd.
Mens moet maar vorentoe kyk, maar weereens verlang ek terug na die dae van
Brucey, Nic Bester, Sean Mieklejohn, en al daardie manne wat met 'n grote gees
en menslikheid oorwin het. Ek probeer nou net om die naam te onthou van die
ander Afrikaanse outjie wat altyd onder die voorstes was ...? Hy't verlede
jaar ook 'n lang ruk in tweede plek gehardloop as ek reg onthou... Karel ...?
Beste Wense,
Vira.
|
|
|