| Die Arendsveer in die Parlement [boodskap #8836] |
Wo, 19 Maart 1997 00:00 |
Izak Bouwer
Boodskappe: 464
Geregistreer: Januarie 1996
Karma: 0
|
Senior Lid |
|
|
'n Ruk gelede het iemand met 'n motervoertuig
teen die trappe van die Parlement in Ottawa opgery,
en is eers by die voordeur deur die veiligheidspolisie
gestop. Toe 'n ampsdraer van een van Kanada se
First Nations nou die anderdag die sitting kom bywoon
met 'n arendsveer, toe word hy onmiddellik gevra om
van die veer ontslae te raak, vir veiligheidsredes. Die
arendsveer is natuurlik 'n simbool van outoriteit en mag
onder al die Eerste Nasies van Kanada, en dit was 'n baie
groot faux pas van daardie veiligheidspolisieman. Dit
het gekos dat die "Minister of Indian Affairs" opgestaan
het in die huis, daaroor gekla het en die Speaker gevra
het om apologie aan te teken. Die Speaker het dit toe ook
gedoen namens die regering van Kanada en bygevoeg dat
een van sy oumas 'n Ojibway was. Elijah Harper het toe
opgestaan en vir die Speaker 'n arendsveer gegee, sodat
daar nou 'n arendsveer vir altyd in die Kanadese Parlement
kan wees. Elijah Harper is die man wat 'n paar jaar gelede,
toe hy 'n lid van die Provinsiale Regering in Manitoba was,
die "Meech Lake Accord" in duie laat stort het, deur net daar
in die regeringsbanke te sit met 'n arendsveer en te weier om
sy toestemming te gee vir die ratifikasie van die Meech Lake Accord (wat
vir Quebec die status sou gee van 'n "distinct
society.") Op 'n manier is dit die teenwoordigheid van die
First Nations in die struktuur van Kanada wat die sement
vorm wat hierdie relatiewe klein nasie in die tweede grootste
landsoppervlakte ter wereld aanmekaar smee.
Die proses van uiteindelik reg te laat geskied aan die
honderde eerste nasies wat lank gelede van hulle geboortereg
ontneem is deur die koloniale magte van eers Frankryk en
toe Engeland, is 'n stadige proses. Deur talle hofsake kry
verskillende "bands" dit reg om van hulle geboortegrond
terug te kry. Somtyds is dit net 'n begraafplaas wat gholf-
baan geword het en nou weer teruggegee word. Somtyds,
veral in British Columbia, is dit groot dele van die provinsie
wat nou weer onder stamjurisdiksie kom.
Somtyds moet ander sake ook reggestel word. My beste
vriendin is 'n Maliseet in New Brunswick. Omdat sy met
'n "non-Indian" getrou het, het sy tot 1983 geen "status"
gehad nie. Toe verander "hulle" (die Sentrale Regering)
die wet, en skielik het sy "status" as Maliseet. Sy het toe
onmiddellik gestaan vir verkiesing in die lokale regering,
is verkies en is al meer as tien jaar op die "St. Mary's
Band Council." Ek woon nou al vir 'n paar jaar nie meer
in dieselfde plek as sy nie. Elke Maandagoggend stuur
sy vir my 'n brief per e-pos. As die brief 'n dag laat is,
sê sy die brief is "on Indian time."
Wat my egter die meeste amuseer is die teenwoordigheid
van rassegevoel selfs tussen die verskillende groepe van Eerste
Nasies. Aan die Kanadese ooskus is daar twee groot groepe:
die Micmac en die Maliseet. As jy nou vir my vriendin wil
opgewonde maak, noem haar 'n Micmac. Die Maliseet, kleiner
in getal, dink hulle is van groter status as die Micmac.
Gloudina Bouwer
|
|
|
|
] 
Supertaal
Blog
Soek
Hulp
Lede
Registreer
Teken aan
Tuis
