Klara Majola - gedig is 'n monument in Afrikaans [boodskap #7726] |
Wo, 27 November 1996 00:00 |
gal...
Boodskappe: 191 Geregistreer: Mei 1996
Karma: 0
|
Senior Lid |
|
|
Gloudina pos die volgende:
KLARA MAJOLA
D. J. Opperman
Klara Majola wou haar vader
toe die skemer sak, gaan haal
waar hy, die blinde, hout vergader;
maar Klara Majola het verdwaal.
Klein Klara Majola lê verkluim
in die Bokkeveld se bros kapok,
haar arms en bene bruin
en kromgetrek soos wingerdstok.
Klare Majola, die koue geweld
sif stadiger oor my uit die ruim,
maar nooit sal ek in die Bokkeveld
so warm, Klara Majola, soos jy verkluim.
--------------------------
Dit is darem maar vreeslik aangrypend, laat 'n knop in my keel.
Digters is woorde-towenaars, maar ekself kan nie dig
om my bleddie lewe te red nie,
en baie van die nuwe gedigte is te slim/pretensieus vir my.
maar in bg. word so baie oorgedra, in so 'n paar woorde.
So 'n gedig is eenvoudig 'n monument. (In Afrikaans).
Dit was seker 'n werklike storie, dalk iets wat Opperman in 'n koerant
gelees het?
Dit herinner my ook aan Racheltjie De Beer.
(dis nou die dogtertjie wat verkluim het in die bek van die erdvarkgat
om haar broertjie se lewe te red ?).
Ek onthou my pa het dit vir my gelees/vertel toe ek nog 'n snotkop
kind was, en toe het dit my ook aangegryp.
Vriendelike groete
|
| ___/////
| / \ /|
| / O \ \/ |
J > / /\ |
\_________/ \|
\\\
|
|
|