Supertaal: Koeitjies & kalfies » De Ondergang van Zuid-Afrika

Tuis » Algemeen » Koeitjies & kalfies » De Ondergang van Zuid-Afrika

Wys: Vandag se boodskappe :: Stemmings :: Navigasie

De Ondergang van Zuid-Afrika [boodskap #48836]

So, 26 Augustus 2001 19:45

Rock
Boodskappe: 1
Geregistreer: Augustus 2001

Karma: 0

Junior Lid

Uit: De Vrijbrief
(http://home.planet.nl/~vrijbrief/vb/zuidafrika.htm)

De Ondergang van Zuid-Afrika - by Jim Peron

Er is meer te zeggen over de politieke veranderingen in Zuid-Afrika dan
wat CNN laat zien. Als een land in de vergetelheid begint te raken, zijn
het de kleine dingen die je raken. Je wordt 's ochtends wakker en je
draait je om, om te zien hoe laat het is. De klok staat stil. De
elektriciteit is weer uit. Soms voor een paar minuten, soms voor een
paar uur, maar het lijkt steeds vaker voor te komen. Op je werk pak je
de telefoon op en je probeert te bellen. Niets. De omgeving waar je
woont is weer zonder telefoondienst. Je slaakt een zucht van verlichting
- alle telefoons doen het tenminste niet meer. Ze zullen relatief snel
iets doen om het op te lossen. Als het alleen je eigen lijn is, duurt
het dagen voordat ze iets doen. Nadat de elektriciteit hersteld is, zet
je de televisie aan om naar een favoriet programma te kijken, in de hoop
dat je het juiste geluid bij de juiste afbeelding krijgt. Soms krijg je
het geluid van de ene show met de beelden van de andere. Soms is het het
een of het ander. Of een radiostation in plaats van het geluidsspoor. Je
hebt de kranten gelezen- een groot aantal van de "oude" werknemers zijn
uit de televisiestudio's weggelopen. Ze konden het niet meer aan. En
aangezien televisie een wapen van de overheid is, zijn hun vervangers
politiek benoemd, en niet vanwege hun ervaring of capaciteiten. Je rijdt
naar huis na uit eten te zijn gegaan. Hele buurten zijn zonder
straatverlichting. Om wat duidelijker te zijn; zonder verlichting die
werkt. En dat voor maanden. Het stadsbestuur heeft gezegd dat ze het
niet zullen maken. Dit zijn de kleine dingen in Zuid-Afrika vandaag. Dit
zijn de dingen die hinderen. De grote dingen zijn zelfs te beangstigend
om over na te denken.

KAFKABURG

Al meer dan twee jaar kan ik geen water/elektriciteit/ belasting
rekening krijgen van de gemeente van Johannesburg. Water en
elektriciteit zijn hier socialistische ondernemingen. Ik had geen
rekeningnummer, noch wist ik hoe ik moest betalen. Ik probeerde de
bureaucraten te bellen, maar geen hulp hier: ze zeiden dat ze terug
zouden bellen, wat ze vervolgens niet deden. Op 25 September kwamen ze
om de elektriciteit af te sluiten wegens wanbetaling. De gemeentewerkers
weigerden identificatie te laten zien, weigerden te zeggen wiens
rekening ze afsluiten, en toonden geen wettelijke rechtvaardiging
hiervoor. In feite zeiden ze dat ze niet eens een taal hoefden te
spreken die ik verstond (Engels). Ik belde de politie. Ik heb een
videotape van deze burgerdienaren waarin ze zeggen dat ze niet verplicht
zijn zichzelf te identificeren, en dat ze het recht hebben de ingang te
forceren als ik hen niet binnenliet. Toen ik hun vroeg of ze konden
tonen dat ze gemeentewerkers waren zei een van hen "Dit is Amerika
niet". Dat weet ik, Zei ik hem "Dit is ook niet Nazi-Duitsland". Later
klaagede hij over dat Nazi-Duitsland. "Het spijt me", zei ik, "Ik wist
niet dat U een Nazi was". Ik ging naar het stadhuis en wachtte uren
voordat iemand me te woord kon staan. Eindelijk werd mij gezegd dat ik
een plan moest maken om de rekening te betalen. Ik was bereid. Ik had
7000 Rand contant bij me. Maar de bureaucraten stonden niet toe te
betalen of een plan te maken. Zij waren vergeten om de rekening te
veranderen naar mijn naam, begrijpt U; het stond nog steeds op de naam
van de oude eigenaar en de rekening ging naar het verkeerde adres. Mij
werd verteld te wachten totdat ze het veranderden en mij een nota
stuurden. Ik betaal 700 rand borg en vertrok. Twee dagen later sluiten
ze de elektriciteit aan. Twee maanden later is er nog steeds geen nota
aangekomen. Ik bel en bel. "Ik zal U terugbellen", zeggen ze. Ze doen
het niet. Ik blijf bellen. Eindelijk krijg ik een norse bureaucraat die
me vertelt dat ik onmiddellijk 9000 Rand moet betalen en de rest over
een half jaar. Ik vroeg naar de termijnbetalingen, die waren afgebroken
in november. "Maar ik wilde in oktober betalen maar dat mocht niet van
jullie" protesteerde ik. "Dat is Uw probleem", zegt ze. Terug op het
gemeentehuis, zie ik een andere vrouw die de hele tijd doorbrengt met
het schreeuwen naar mensen die naar haar toe komen. Ze schreeuwt in de
telefoon. Ze schreeuwt naar het schakelbord die haar "lastigvalt" met
telefoontjes. Ze informeert me dat het mijn verplichting is de rekening
te betalen of ik nou wel of geen nota krijg toegestuurd. Het maakt niet
uit of ik het bedrag niet weet dat ik moet betalen. Het maakt niet uit
dat ik geen rekeningnummer heb waarop het geld moet worden gestort. Mijn
verplichting is het betalen van een onbekend bedrag op een onbekende
rekening, en als ik dat niet voor elkaar krijg, wordt mijn elektriciteit
afgesloten. Ik kwam er evenwel relatief makkelijk vanaf. De krant van
vandaag had het over een man die een rekening kreeg van 500000 Rand voor
watergebruik. De man is in het bezit van een put en gebruikt zelfs geen
stadswater. Toen hij verhaal ging halen bij de bureaucraten, waren ze
erg sympathiek. Ze vertelden hem dat hij nu 50 procent moest betalen en
dat anders zijn elektriciteit zou worden afgesneden.

DE STIJGING VAN GEWELD

Onlangs ging ik naar de drukkerij om wat folders te laten printen. De
vrouw daar was erg aardig en we praatten over de elektriciteitsuitval
van die dag. Ze vroeg me wat ik deed in Zuid-Afrika en vertelde me dat
zij en haar familie Zuid-Afrika willen ontvluchten. Oorspronkelijk
immigreerde haar familie van India: net als sommige andere Indiërs was
ze behoorlijk donker. Ze was duidelijk geen lid van de bevoorrechte
klasse onder het apartheidssysteem. Maar wat ze me vertelde, verbaasde
me. "Mijn man en ik concludeerden dat we beter af waren onder apartheid.
Natuurlijk kunnen we nu naast blanken leven en in dezelfde bus rijden.
Maar deze dingen zijn niet belangrijk." Wat is belangrijk? niet bang
zijn. Vandaag is het aantal moorden tien keer zo groot als in de
Verenigde Staten. Een wereldatlas meldt: "Zuid-Afrika is het meest
gevaarlijke land van de wereld (oorlogsgebieden uitgezonderd) met 40000
moorden per jaar." Dit was vier jaar geleden niet zo, voor het ANC de
macht greep. Maar de regering zegt dat de moorden een erfenis zijn van
de apartheid. Dat is een deel van het probleem. Alles wat misgaat is
"een erfenis van de apartheid". Het geweld in de rest van Afrika is "een
erfenis van kolonialisme". Het is een erfenis die al bijna 40 jaar
duurt. Iedere keer dat iets fout gaat (en dat gebeurt constant), worden
steeds dezelfde excuses opgelepeld. "We erfden dit probleem van het
corrupte apartheidsregime". Ik leefde meer dan dertig jaar in de
verenigde Staten en ik heb nog nooit iemand ontmoet die is
neergeschoten. Ik was nooit bij een bankoverval. Nooit gehoord van een
vriend wiens auto is gekaapt. Slechts een persoon die ik kende leed
onder een inbraak. In de laatste twee jaar zijn er bij een hoop mensen
die ik ken ingebroken. In feite is inbraak zo gewoon dat men is gestopt
om erover te praten. Een van mijn vrienden was 6 keer in een jaar
getroffen. De laatste keer dat ik hem zag, vroeg ik hem wat hij die dag
gedaan had." Ik heb een nieuwe tv aangeschaft," zei hij. "Oh, hoe
vrijgevig van jou," antwoordde ik. Sindsdien is hij vertrokken naar
Engeland. Blanke boeren in het bijzonder zijn doelwit geworden.
Sommigen, zoals Werner Weber, president van de Agricultural Employers
Organization, geloven dat er een georkestreerde campagne aan de gang is
om blanken te dwingen het land te verlaten, zodat het kan worden
herverdeeld. Aanvallen op boeren stijgen bijna ieder jaar: 92 doden in
1994, 121 in 1995, 109 in 1996 en 140 afgelopen jaar. Bij sommige
aanvallen is er alleen gemoord en niets gestolen, wat erop wijst dat
roof niet het motief is. Boer Dudley Leitch vertelde op een AEO
ontmoeting dat terwijl het moordcijfer voor Zuid-Afrikanen in het
algemeen 13 op 100000 is, dat voor boeren 120 op 100000 is. Een grote
zaktelefoonmaatschappij plaatste een anti-misdaad advertentie in een
krant waarin stond: "President Mandela - U zat in de gevangenis. Nu
zitten we er allemaal in". Een topambtenaar van de bureaucratie die
telefoons reguleert belde het bedrijf en de advertentie werd
teruggetrokken. Ik denk dat men het te grof vond het duidelijke vast te
stellen. In Amerika weet men niet wat hier gebeurt. Ik weet het. Ik kijk
naar CNN. Het komt zelfs niet in de buurt om de waarheid te vertellen
over de achteruitgang en dood in Zuid-Afrika. De Amerikaanse media
kunnen nu de waarheid niet vertellen- ze hebben te veel geïnvesteerd in
het vertellen wat voor heilige Mandela is. Ondertussen leven we in
gevangenissen. Mijn huis heeft tralies aan de buitenkant van de ramen en
aan de binnenkant. Ik heb een Rhodesische hond die het erf bewaakt. Ik
had een grote, gespijkerde van een afstand bediend hek gezet in de
oprijlaan. Ik kan me niet de voorzorgsmaatregelen veroorloven die
anderen nemen. Je ziet nu individuele huizen met bewakingspersoneel.
Muren hoger dan 2.50 meter zijn gewoon, met prikkeldraad of spijkers er
bovenop. Aan de overkant van de straat hebben de buren een elektrische
schutting op de muur geplaatst- nu een gewoon uitzicht. Mensen zijn
gewapend en hebben privé veiligheidsdiensten ingehuurd. In de V.S. zou
men deze voorzorgsmaatregelen paranoïde vinden. Hier is het gemiddeld.

POLITIE

In de straat waar mijn boekwinkel is gelegen, is een kruidenier al
verscheidene malen overvallen. Hetzelfde geldt voor het postkantoor en
de bank. De laatste paar maanden zijn de auto's van vier van mijn
klanten gekaapt door gewapende bendes, een van hen op mijn
parkeerterrein. Een was door zijn been geschoten, een ander werd
beschoten maar gemist. Weer een ander werd in elkaar geslagen en moest
weken in het ziekenhuis doorbrengen. Meer dan 3000 kapingen worden ieder
jaar gerapporteerd. Een familie rijdend naar Durban op vakantie werd aan
de kant gezet, zodat twee kleine jongens konden uitstappen en hun eigen
boontjes doppen. Verscheidene uren later vond de politie de twee
kinderen zittend tegenover de twee lichamen van hun dode ouders;
vermoord voor een auto.

De nieuwe president van het ANC, Terror Lekota, vertelde de pers dat de
kapingen een fout van de apartheid waren. Hij claimt dat het
"apartheidsregime" immuniteit van vervolging aan kapers geeft in ruil
voor het verzamelen van "informatie" over het ANC. Vorig jaar gaf een
andere topambtenaar de blanken de schuld voor de toename van kapingen.
Hij zei dat er helemaal geen misdaadgolf was, en dat de blanken deze
misdaden verzonnen om de verzekering op te lichten. Het waarnemend hoofd
van de Licensing Department voor Johannesburg, Gerrie Gerneke, bracht in
Juli 1997 een rapport uit waarin stond dat het departement onder
controle was van criminele syndicaten. Hij zei dat de helft van alle
auto's die in Johannesburg zijn gestolen, binnen 30 dagen zijn
"gelegaliseerd" met nieuwe officiële documenten. Hij zei dat de
samenwerking tussen criminele bendes en vakbondsleden het voor senior
staff members or security staff onmogelijk maakt enige actie te
ondernemen. Nadat Gerneke`s verslag aan de regering was overgemaakt,
werd hij in twee anonieme brieven van racisme beticht. Als resultaat van
deze anonieme aanklachten werd Gerneke voor vijf maanden geschorst. Een
jaar later zei Gerneke dat de overheid geen enkele van zijn
aanbevelingen ter bestrijding van corruptie had opgevolgd. Toen onlangs
een autodiefstal syndicaat werd blootgelegd, bleek dat 5 van de 16
gearresteerden politieagenten waren.

De hoofdinspecteur zei, "We vonden dat politieagenten gestolen auto's
kregen en dan verkochten aan hun klanten." In 1997 bereikte de corruptie
zo'n hoog niveau dat Mandela een Special Investigating Unit opzette om
da zaak te onderzoeken. Volgens rechter Willem Heath, hoofd van de
eenheid, zijn er meer dan 90000 gevallen in onderzoek. Als Heath en zijn
mannen er in slagen om één corruptiegeval per dag op te lossen,
inclusief weekends en vakantie, dan zal het 247 jaar duren om de huidige
achterstand op te heffen. Dit bevat geen nieuwe gevallen die zullen
ontstaan. Heath denkt dat de gevallen een bedrag van 6 miljard rand met
zich meebrengen. In 1997 zijn ongeveer 2300 politieagenten beschuldigd
van corruptie ongeveer één iedere drie uur.

Ongeveer 500 agenten zijn in de rechtbank verschenen op beschuldigingen
van het samenwerken met criminele bendes. In Johannesburg alleen al zijn
er 700 agenten die processen tegemoet zien wegens misdaden variërend van
inbraak tot moord. En iedereen gaat er van uit dat slechts het topje van
de ijsberg is. De laatste twee jaar zijn er talloze grote roofovervallen
op de snelweg geweest. Op klaarlichte dag beroven een dozijn mannen,
gewapend met AK-47s en andere "militaire" wapens, vrachtauto's met
veiligheidspersoneel die grote hoeveelheden aan geld vervoeren. Deze
overvallen hebben de bendes miljoenen opgeleverd.
Regeringsfunctionarissen geven de schuld aan veiligheidsbedrijven,
banken en iedereen die ze maar kunnen bedenken. Maar toen eindelijk
enkele arrestaties werden verricht, bleken de belhamels ANC-activisten
te zijn. De leiders die gearresteerd waren, waren leden van de gewapende
tak van het ANC, Umkhonto we Sizwe. Een bendeleider is secretaris van de
Jeugdliga geweest in Johannesburg. Een bondgenoot van hem, ook een
bendeleider, was gearresteerd maar "ontsnapte" uit de gevangenis. Beiden
waren recente gasten op het verjaardagspartijtje van Peter Mokaba,
Deputy Minister of Environmental Affairs and Tourism. Er is bewijs dat
Umkhonto we Sizwe activisten niet alleen achter deze roofovervallen
zitten, maar dat ze samenwerken met gewapende kaders die verbonden zijn
met de zogenaamde bevrijdingsbewegingen van aangrenzende landen. In 1997
alleen waren er 465 bankovervallen. In totaal werd ongeveer 40 miljoen
dollar geroofd. Banken verhogen hun provisies substantieel om hun
verliezen te compenseren. Misdaad schijnt het enige te zijn dat werkt in
Zuid-Afrika. Het risico om gearresteerd, voorgebracht en veroordeeld te
worden, is miniem. In 1997 leidde slechts 14,6% van alle moorden tot
arrestatie en veroordeling. Van 52110 verkrachtingen waren er slechts
2532 veroordelingen- ongeveer 6,7%. Van de 330093 inbraken waren er
slechts 15710 veroordelingen, ongeveer 4,8%. Ervaren vervolgers hebben
hun banen vaarwel gezegd, vervangen door nieuwelingen die hun positie
danken aan positieve discriminatie. Gedurende kerstperiode 1997
"verloren" de politie en gevangenissen bijna 300 gevangenen. In een
geval nam een politieman twee gevangenen mee naar een bar om wat te
drinken. Een van hen leende zijn sleutels en ging terug naar de
gevangenis om 23 andere gedetineerden te bevrijden. In een andere
gevangenis liepen negen gevangen weg terwijl ze een briefje achterlieten
waarop stond: "We zijn met Kerstmis weg en we zullen op 3 januari
terugkomen." (ze kwamen niet terug). Verscheidene gevangenen verlieten
de gevangenenwagen wanneer de politie vergeten was de deur op slot te
doen. In 1995 werd Sylvester Mofokeng uit zijn cel gehaald voor een
voetbalwedstrijd. Toen hij terugkeerde naar de gevangenis sprong hij
eenvoudig uit de vrachtwagen en rende door hekken die niet gesloten
waren. Hij werd drie maanden later weer gearresteerd, maar in augustus
1996 ontsnapte hij opnieuw. Op een of andere manier verkreeg hij een
geweer van een bezoeker en dwong hij bewakers hem te vrij te laten.
Josiah Rabotapi wordt gezien als de leider van een syndicaat dat zich
specialiseert in gewapende roofovervallen en betrokken is bij de
diefstal van 14 miljoen dollar in 30 gewapende overvallen. Hij wordt ook
gezocht voor 16 moorden. Tot nu toe is hij drie keer gearresteerd en
iedere keer weer ontsnapt. Jan van der Westhuizen, een veroordeelde
moordenaar, is zeven keer ontsnapt uit de gevangenis of politie
hechtenis. Als de politie geen criminelen "verliest", dan vermoordt ze
hen. Een recent overheidsrapport toont dat iedere twaalf uur 1 persoon
sterft ofwel tijdens hechtenis ofwel als resultaat van politieacties.
Tweederde van deze doden vinden plaats gedurende inhechtenisneming.
Volgens een rapport, "een overzicht van 100 schietincidenten tussen
politie en burgers" laat zien een zware "onevenwichtigheid in
slachtoffers." David Bruce, een onderzoeker voor de Centre for the Study
of Violence and Reconciliation zei: "In slechts vijf gevallen is een
politieagent gewond geraakt, en in een geval gedood." In de noordelijke
buitenwijken van Johannesburg vechten burgers terug. In sommige gebieden
hebben ze bewakers gezet bij de ingang hun buurt. Ingangen zijn
afgesloten met hekken om te controleren wie er in komt en wie er uit
gaat. Criminelen kunnen niet langer hun auto's volladen met gestolen
goederen en wegrijden wanneer bewakers hen stoppen bij het hek. Deze
gebieden hebben een dramatische teruggang in criminaliteit laten zien.
Maar het ANC heeft bevel gegeven de hekken weg te halen. Het zegt dat
deze pogingen de misdaad wegdrijven van blanke gebieden en daarom
racistisch zijn.

Dit is het leven in Zuid-Afrika vandaag de dag. Ik woon al zes jaar in
Zuid-Afrika en een hoop veranderingen gezien. Zelfs een aantal ten
goede. Maar de levensstandaard is gedaald. En de houding van mensen is
veranderd: hoop is verloren, vervangen door angst, bezorgdheid, zelfs
afgrijzen. Er is een grap die de ronde doet: Amerikanen hebben Bill
Clinton, Johnny Cash en Bob Hope. Zuid-Afrikanen hebben Nelson Mandela,
no cash and no hope.

DE TERUGKEER VAN APARTHEID

Een andere populaire mop is dat Mickey Mouse een horloge heeft met de
afbeelding van onze ministers van Financien. In de zes jaar dat ik hier
leef, is de Rand met 50% gedevalueerd. In het laatste jaar 30%. De
regering heeft een massaal "banen"plan gedirigeerd. Maar sinds het ANC
aan de macht kwam, is het aantal banen afgenomen, ondanks sancties die
werden opgeheven en toegenomen handel met het buitenland. De enige banen
die toenemen, zijn overheidsbanen. Zuid-Afrikaanse arbeiders zijn niet
bijzonder produktief. Maar de regering is nieuwe arbeidswetgeving aan
het invoeren die er voor zorgt dat Zuid-Afrikaanse arbeid duur blijft.
Geen wonder dat steeds minder Zuid-Afrikanen een baan hebben. Het ANC
probeert het nieuwe "Equity Employment" wetsontwerp door het parlement
te sluizen. Dit wetsontwerp zal alle werkgevers dwingen een bepaald
aantal banen voor zwarten te reserveren. Ondernemingen die niet
gehoorzamen aan deze raciale quota's zien hoge boetes tegemoet. En dus
is apartheid weer terug - de oude wetten in nieuwe verpakking. Onlangs
hebben ANC leden van het parlement aangekondigd dat ze van plan zijn
raciale quota's te willen invoeren inzake de sport. De overheid wil
vooral rugby controleren, een sport die traditioneel door blanken wordt
beoefend (niet voetbal, dat wordt gedomineerd door zwarten). Mandela gaf
een commissie opdracht om het racisme in de South African Rugby Football
Union te onderzoeken. SARFU stapte naar de rechtbank en die besliste
tegen de commissie. ANC bonzen verkondigden toen dat de rechter een
onpatriottische racist was, omdat die van Mandela eiste dat die zou
getuigen waarom de commissie was opgericht. Het ANC, dat niet in staat
was om legaal het rugby onder controle te krijgen, zocht zijn toevlucht
tot intimidatie. Zij verkondigden in het parlement dat tenzij het
leiderschap van SARFU aftreedt, zij vliegvelden zouden afsluiten om te
verhinderen dat andere rugbyteams Zuid-Afrika binnenkomen. Belangrijke
corporaties, allen beducht voor het ANC, dreigden financiële hulp aan
SARFU stop te zetten als het ANC zijn zin niet kreeg. Rugby baas Louis
Luyt, die een ANC veteraan had verslagen voor de baan, werd gedwongen te
vertrekken. Nadat Luyt aftrad, verontschuldigde SARFU zich tegen-over
Mandela omdat ze hem voor de rechter hadden gesleept.

COMMUNISTEN IN DE REGERING

De regering van Zuid-Afrika is eigenlijk een coalitie van drie groepen.
Het leidende drievoudige verbond bestaat uit the Congress of South
African Trade Unions (COSATU), the South African Communist Party (SAOP)
en het African National Congress (ANC). Die de coalitie leidt. De SAOP
heeft een hoop invloed in COSATU en samen hebben ze grote controle over
het ANC. Thabo Mbeki, die kort geleden Mandela verving als leider van
het ANC, en die een goede kans maakt president van Zuid-Afrika te worden
als Mandela opstapt, werd getraind in Moskou. Zijn vader, Govan, is een
marxist van de oude stempel en een SAOP activist. Op een recente ANC
conferentie bevestigde extreem links zijn controle over het ANC door het
veroveren van 9 van de 11 topposities. Van de ANC`s 240 MP's in het
Parlement werden er 80 benoemd door de SAOP. Het ANC en COSATU
gebruikten ook sommige van hun quota's om SAOP leden te benoemen tot het
parlement. Toen Chris Hani werd vermoord door Janus Waluz, een Poolse
immigrant, noemde CNN Hani "een top ANC-functionaris" of "anti-
apartheidsactivist". Maar CNN zei niet dat Hani het hoofd was van de
Communistische Partij en dat Walus een vluchteling voor het communisme
was. Integendeel, de indruk werd gegeven dat Hani een nieuwe Martin
Luther King was. Op dezelfde manier worden veel feiten over Mandela en
het ANC nooit gerapporteerd in de media. Mandela gaf bijvoorbeeld het
Zuid-Afrikaanse equivalent van de U.S. Presidential Medal of Freedom aan
Libie's Muammar al Gadaffi. Mandela heeft openlijk gezegd dat Cuba een
model is voor een vrije, democratische samenleving, in feite,
democratischer dan de Verenigde Staten. Castro is hier geweest voor
vriendschappelijke bezoeken. Wanneer V.S. ambtenaren klagen over
Mandela's knusse relaties met dictators, zegt Mandela dat geen andere
natie het recht heeft zich met de binnenlandse aangelegenheden van
Zuid-Afrika te bemoeien- dit van een man die de sancties tegen de oude
regering steunde. Eigenaardig genoeg liet Mandela erkenning van Taiwan
vallen op verzoek van Communistisch China.

THE ANC`S BILL OF WRONGS

Homorechten zijn nu plechtig vastgelegd in Zuid-Afrika's Bill of Rights.
Homo publicaties in de hele wereld hebben het ANC hiervoor geprezen.
Maar in feite blijft homosex illegaal. De regering heeft geen praktische
stappen ondernomen om homosexualiteit te legaliseren. Toen een
homorechtengroep de sodomiewetten voorlegde aan het Constitutionele Hof,
was de regering tegen deze poging. Na een wereldwijd protest deed de
regering een stapje terug. Het lijkt erop dat het ANC hoopt dat de
rechters de wet verwerpen, zodat ze krediet krijgen voor hun pro homo
zijn, terwijl ze niet verantwoordelijk zijn voor de verandering.
Vooralsnog weigert de overheid buitenlandse partners van homosexuelen
toegang tot het land. Deze zaak is voor de rechter, maar de overheid is
tegen veranderingen in het beleid. De heersende ideologie is "er zijn
geen absolute rechten", dus het ANC zet "vlucht" clausules in de Bill of
Rights. Elk recht gegarandeerd door de grondwet kan genegeerd worden.
Bijvoorbeeld, het recht een onderneming te starten is absoluut, tenzij
het de wet "overtreedt". Dus de overheid kan doen wat het wil omdat de
overheid de wetten maakt. Andere constitutionele clausules zeggen dat
rechten beperkt kunnen worden door de overheid verenigbaar met de
werking van een "open" en "democratische" maatschappij. En bedenk wel,
Mandela beschouwt Cuba als democratisch. De Bill of Rights, tot stand
gebracht door verschillende politieke partijen, garandeert vrijheid van
meningsuiting. Onderdrukkende censuurwetten werden verbannen naar de
vuilnisbak. Maar het ANC heeft ze er weer uit gehaald en afgestoft. Een
wetsontwerp om censuur af te schaffen werd in het Parlement
geïntroduceerd. Ik getuigde er zelfs voor. Het wetsontwerp was
middelmatig, maar er viel mee te leven. Later herschreef het ANC het
wetsontwerp in het geheim en nam het aan zonder een geschreven versie
beschikbaar te stellen. De nieuwe wet schept feitelijk censuur. Alle
video's en films moeten worden goedgekeurd door de censuurraad voordat
ze kunnen worden gedistribueerd. Zogenaamd "x-rated" materiaal kunnen
alleen worden verkocht in sexshops die een vergunning hebben. Alles wat
wordt beoordeeld als "hate speech" is illegaal. De nieuwe
"obsceniteiten" standaard betekent dat alles wat "vernederend" wordt
geacht, verboden is. Een nieuwe overwinning voor duidelijke, beknopte
wettelijke concepten. Lindiwe Sisulu, deputy minister of home affairs,
zei dat de regering probeert te balanceren tussen de vrijheid van
meningsuiting en de rechten van de maatschappij. "In werkelijkheid kan
er echter nooit absolute balans bestaan". Dit betekent "niet alle
meningsuitingen kunnen gelijk worden beschermd". Sisulu interpreteert de
nieuwe censuur wetgeving veel stricter dan in het verleden. Ze beweert
dat "iedereen die pornografie van Internet download begaat een
overtreding". Let op dat dit een verruiming is van de wet die alle
"vernederende" pornografie, bestialiteit, kinderporno en hate speech
verbood. Nu zegt ze dat alle gedownloade porno onwettig is. Al
uitbreidende de voorafgaande censuur op films en video's zegt Sisulu nu
dat alle foto's moeten worden gerubriceerd door de regering voor
distributie. "Niemand mag een film of foto op het scherm brengen,
inclusief op een computerscherm, die niet is gerubriceerd door de
Publications Board. Dit betekent dat iedereen die plaatjes zet op
Internet een classificatie certificaat moet hebben voor dat materiaal".
M.a.w. de overheid claimt het recht alle foto's te classificeren- en te
verbieden- voordat ze aan iemand zijn gedistribueerd. Nog steeds vindt
het ANC de Bill of Rights te beperkend voor de regering. Peter Makoba
hield onlangs een speech in een zwart gebied waarin hij verlangde dat
alle zwarten op het ANC zouden stemmen, zodat het twee-derde van het
Parlement controleert. Hij zei dat dit het herschrijven van de grondwet
mogelijk zou maken en alle beperkingen op de overheidsmacht zou
beëindigen. ANC secretaris generaal Kgalema Motlanthe zei dat wanneer
het ANC bij de volgende verkiezingen tweederde zou behalen, het "bevrijd
van beperkingen" kon regeren.

LUI EN LAF

In de afgelopen vier jaar hebbeneen grote reeks kranten hun
onafhankelijkheid t.a.v. de overheid verloren nadat ze overgenomen zijn
door de Ierse persbaron Tony O'Reilly. O'Reilly Independent groep is
knus met het ANC. Een artikel in The Times of London zegt dat O'Reilly
is bekritiseerd voor "zijn ongezond hechte relatie met de ANC regering.
Hij begon met het aanstellen van een adviesraad vol met ANC supporters
en is luidruchtig steun betuigd aan alle ANC doelen en slogans."
Journalisten zijn niet gelukkig met het feit dat O'Reilly zijn biograaf,
Ivan Fallon, aanstelde om de kranten te leiden omdat Fallon "niet wordt
gepruimd om zijn weigering op te staan tegen de pogingen van de overheid
de pers tot onkritische steun te bewegen." Volgens de Times hebben
O'Reilly's kranten schandalen binnen de ANC regering gebagatelliseerd.
In het Virodene schandaal promoten ANC politici -en dat doen ze nog
steeds- de zogenaamde AIDS medicijn. Documenten tonen dat het bedrijf
dat het medicijn produceert van plan was zes procent van de winst aan
het ANC te geven. O'Reilly's kranten "hebben de hele zaak
gebagatelliseerd, verzuimd verslag uit te brengen op persconferenties".
Andere kranten echter slagen er nog steeds in de regering te
bekritiseren, en het ANC en Mandela houden daar niet van. Mandela valt
permanent de pers aan met het verwijt dat ze "tegen" de "veranderingen"
zijn. In feite was de pers, over het geheel genomen, sterk kritisch
tegenover de apartheid. Nog steeds is de media, met uitzondering van de
televisie, volgens Mandela racistisch. In de komende paar jaar is
wetgeving tegen de kranten bijna zeker. Mandela's held, Robert Mugabe
van Zimbabwe, vernietigde recalcitrante kranten door ze eenvoudig over
te dragen aan de regering. Televisie is uitgesloten van Mandela's
kritiek omdat de drie voornaamste televisiestations al in handen van de
overheid is. ANC bureaucraten leiden de stations en zijn meestal
doodstil over de problemen in Zuid-Afrika. Maar ze hebben wel tijd voor
eindeloze documentaires over Mandela en het ANC, met titels als "Our
heroes". Een nieuwe nieuwsdirecteur is al lange tijd ANC supporter met
geen omroep ervaring. Twee nieuwe mini-series zijn geproduceerd voor het
nieuwe seizoen: een is een geestdriftige film over het leven van
communist Helen Joseph en haar gevecht voor het ANC, en de ander gaat
over ANC partizaan bisschop Tutu. Een nieuwe televisie Mineral Affairs,
Penuell Maduna, riep op tot het nationaliseren van alle mineralen,
zeggende dat "privé eigendom voor mineraalrechten is onacceptabel voor
de regering". Overheidsfunctionarissen noemen privé eigendom
"racistisch" omdat in een privé systeem niet iedereen mineraalrechten
beheert. Vroeger wapperde Maduna met het idee dat de regering alle
oliebedrijven moet controleren. Onder het huidige systeem is prijs
competitie in benzine verboden en alle prijzen worden bepaald door de
overheid. De ziekenhuizen in Zuid-Afrika zijn nachtmerries geworden.
Twee jaar geleden verkondigde Mandela gratis medische zorg voor kinderen
aan. De ziekenhuizen zijn nu gevuld met werkloze vrouwen en hun
kinderen. Ze zitten daar uren voor een verkoudheid of een lopende neus.
Dr. Zuma, Minister van Gezondheid, lijkt vastberaden om de
gezondheidszorg in Zuid-Afrika overal even slecht te maken. Ze heeft
voor alle medische studenten sociale dienstplicht ingesteld. Ze moeten
twee jaar van hun leven aan de staat geven, doen wat de staat hun zegt,
waar de staat zegt hun te doen. De wetgeving zegt niet eens dat ze in
Zuid-Afrika dienst moeten doen. Speculaties zijn dat tenminste sommigen
worden toegewezen aan Cuba. Toen het voor Zuma duidelijk werd dat een
groot aantal dokters en medische studenten nu gaan emigreren, noemde ze
hen "verraders", en schreef ze hun vlucht toe aan "racisme". Wit School
of Medicine berichtte dat 45 procent van alle studenten die de afgelopen
35 jaar hun diploma behaalden het land al hadden verlaten. Een recent
onderzoek onder topdoktoren in Zuid-Afrika onthulde de bijna eensgezinde
mening dat Zuma het gezondheidssysteem van Zuid-Afrika aan het
vernietigen is. De Independent schreef: "Veel doktoren zeiden dat Zuma's
blijkbare bedoeling om een communistisch of socialistisch nationaal
gezondheidssysteem te introduceren het privé initiatief verstikte. Dit
gekoppeld met excessieve controle en bemoeizucht, heeft doktoren
moedeloos gemaakt." Een woordvoerder van Zuma antwoordde door te zeggen
dat als de voorstellen worden "gezien als socialistisch, dan zullen we
dit beleid voortzetten en geen verontschuldigingen maken". De
vernietiging van de gezondheidszorg heeft zelfs de voedselvoorziening
aangetast. Vaccins die dringend nodig zijn om het vee te beschermen zijn
opgeraakt. De enige legale bron voor het inkopen van vaccins in
Zuid-Afrika is de overheid, en de overheidslaboratoria zijn leeg. Boeren
die hun cheques opsturen om vaccins te kopen, krijgen het geld
teruggestuurd. De top veterinaire wetenschappers zijn ook bezig het land
te verlaten. Op het Onderstepoort Onderzoeks Centrum is slechts een van
de oorspronkelijk zes specialisten aanwezig. Onderstepoort, eens
beschouwd als een van de beste centra voor onderzoek in de wereld, is nu
kreupel aan het worden. Wetenschappers zeggen dat er een goede kans is
dat gemuteerde virussen de rund, varken en lam industrie zullen
decimeren voordat nieuwe vaccins kunnen worden ontwikkeld. Zij
waarschuwen dat de bevolking als resultaat hiervan een tekort aan vlees
en melk moet verwachten. Onder het oude apartheidsregime waren
overheidsscholen in zwarte gebieden rampzalig ontoereikend. Toen het ANC
het onderwijssysteem overnam, veranderden dingen. Nu zijn alle scholen
rampzalig ontoereikend - gelijkheid is bereikt. Maar het aantal
studenten dat hun middelbare school diploma behalen, is afgenomen onder
het ANC. Degenen die het op goed doen op school, gedijen alleen als ze
de juiste kleur hebben. De student die er in slaagde meer cursussen te
halen dan enig ander student in Zuid-Afrika kan zelfs geen studiebeurs
krijgen. Iedere aanvraag die hij deed, is afgewezen omdat hij de
verkeerde huidskleur heeft. Hij heeft het beste school diploma in het
land maar niemand kan het wat schelen. Het is niet wijs geld te geven
aan iemand die het niet eens is met het ANC. In de Oostkaap, bij Port
Elisabeth, staat de verarmde Kh-wezi Lomso Comprehensive School. De
directeur is Cecilia Behrent. Tijdens haar aanstelling heeft de school
een slagingspercentage van 84% gehaald, ruim boven het nationale
percentage van 47 en dubbel zoveel als dat van het provinciale
percentage van 42. De lerarenvereniging, in samenwerking met de
regering, heeft geprobeerd Behrent te vervangen door een lid van de
vereniging. Haar afzetting wordt bestreden door bijna alle 1100
studenten, bijna alle leraren, en meer dan 700 ouders die een petitie
hebben getekend ten behoeve van haar. De regering weigerde de petitie te
accepteren.

JOHANNESBURG BELEGERD

Johannesburg was een relatief veilige en schone stad toen ik hier heen
kwam. Ik ging naar een raciaal gemengd gebied in het centrum van de
stad. Ik ging een jaar later weg. Vandaag zal ik er niet heenrijden in
het volle daglicht. De straten worden gecontroleerd door criminelen.
Sommige straatbendes zitten op de straathoeken en beroven passerende
automobilisten. Ze breken het autoraampje, nemen wat ze willen hebben,
stapelen het op de trottoirband, en wachten op een andere auto. Ze
rennen zelfs niet weg met de gestolen goederen. Daar is geen noodzaak
voor; niemand zal hen arresteren. Inwoners van mijn oude buurt,
Hillbrow, hebben een nieuw spel ontdekt: neem bakken met afval en gooi
ze van de 15e verdieping naar beneden op voetgangers. De straten zijn
smerig en ruiken naar urine. Bedrijven gaan weg. Het luxe Carleton Hotel
hield het een tijdje vol, maar gaf uiteindelijk de geest. Niemand wilde
er blijven, dus het hotel sloot zijn 200-plus kamers, en nu staat het
leeg. Wanorde regeerde op de vooravond van het nieuwe jaar. In het
Hillbrow district van de stad patrouilleren bijna 200 politieagenten op
een gebied van slechts enkele stadswijken met ogenschijnlijk geen enkel
effect. Drie mensen werden die avond in de straten vermoord. Agenten die
probeerden plunderaars te stoppen, werden vanuit de hoog oprijzende
gebouwen bekogeld. Paramedici werden aangevallen wanneer ze de gewonden
probeerden te helpen. Dus het ANC kwam in actie. Johannesburg is een
indrukwekkende stad, en het ANC beloofde het bestuur in verschillende
regio's op te delen. "Plaatselijke controle" zou dan worden volbracht
met vier districten. Elk district werd op de meest ingewikkeld mogelijke
manier ingedeeld, om er zeker van te zijn dat elk van hen genoeg zwarten
hadden. Het ANC weet waar zijn stemmers leven. De stad nam duizenden
nieuwe bureaucraten aan. In veel gevallen deden twee mensen hetzelfde
werk een zwarte werker met de titel en een blanke om het werk te doen.
Geld werd herverdeeld aan de "vroegere kansarmen". Terwijl zwarte
townships niet verbeterd zijn, zijn blanke gebieden achteruitgegaan.
Johannesburg, eens de rijkste stad in Afrika, kan nu zijn rekeningen
niet betalen, en kan geen bankleningen krijgen. Het ging van een
overschot op het budget naar bankroet in slechts twee jaar. Meer ANC
magie. Deze zwarte magie werkt door heel Zuid-Afrika. De British-based
Chartered Institute of Public Finance and Accountancy zei onlangs dat
281 gemeentes in Zuid-Afrika nu technisch failliet zijn. Dat is een op
drie steden in het land. Openbare parken zijn nu kampeerterreinen.
Kapotte waterleidingen blijven dagen stromen, voordat ze gemaakt worden.
Gaten in de weg worden niet gerepareerd. Het stads-budget wijst minder
dan 100000 dollar toe voor het repareren van straten voor de gehele
stad! inefficiëntie regeert. Tijdens vragen in het Parlement gaven ANC
bestuurders toe dat de wegen in Gauteng onder hun beleid zijn
verslechterd. Transport Minister Mac Maharaj gaf toe dat slechts 37
procent van de wegen in goede of erg goede staat waren in 1997, terwijl
in 1985 dat getal 80 procent was.

DE POLITIEKE STRIJD

In Johannesburg is de oppositiepartij van het ANC de Democratische
Partij (DP). Eens een leidende anti-apartheidspartij is het nu de enig
overgebleven echte oppositie van het ANC, en is meer en meer
libertarisch geworden. Het steunt de rechten van homosexuelen en het
vrije ondernemerschap. Het is tegen positieve discriminatie en censuur.
De noordelijke buitenwijken zijn nu hecht DP gebied. En ze komen in
opstand tegen belastingen. De regering antwoordt door het zenden van
gewapende troepen om ouderparen te terroriseren. Het ANC is niet
gelukkig. Mijn gebied is een gebied waar het ANC geen duidelijke
meerderheid heeft. Het kan geen eenpartijregel introduceren, dus het
intimideert, straft en trekt basisstadsdiensten terug. Om de oppositie
tegen te werken, plant het ANC van heel Johannesburg een "mega-stad" te
maken. Geen regio's meer. De DP gebieden zullen "democratisch" worden
verzwolgen door ANC aanhangers. Op deze manier wordt toegestaan dat het
ANC steelt van DP stemmers en aan ANC bureaucraten wordt gegeven.
Kritikasters van de mega city worden natuurlijk als "racisten"
gebrandmerkt. (Tegenwoordig heeft deze term alle betekenis verloren in
Zuid-Afrika. Eigenlijk is het zo dat wanneer je nog nooit voor racist
bent uitgemaakt, je geen fatsoenlijk mens bent). Verschillende groepen
vroegen om een referendum. Het ANC zei dat dat ondemocratisch was, en
wilde het niet. De plaatselijke DP politicus Frances Kendall riep op tot
een privé referendum. Honderden stemhokjes werden door de stad
geïnstalleerd. Het ANC beval zijn kiezers niet te gaan stemmen. In
zwarte gebieden werden stemhokjes lastig gevallen en gedwongen tot
sluiten. Toen zei het ANC dat de stemming niet telde omdat er in de
zwarte gebieden te weinig stemhokjes waren. Bijna 100000 mensen gingen
stemmen. De stemming was verpletterend tegen de "mega-stad". Het ANC zei
dat het hun niets kon schelen en dat ze het zouden negeren. Per slot van
rekening gaf de stemming alleen de mening van de racisten weer. Toen het
ANC de macht greep, werden de verkiezingen door Europese Commissie
waarnemers "vrij en eerlijk" genoemd. Een waarnemer gaf aan een Federal
Party ambtenaar toe dat de verkiezingen corrupt zouden worden verklaard
als het naar Europese maatstaven werd beoordeeld, "maar dit is Afrika".
Bijvoorbeeld, meer stemmers stemden dan bestonden. Uit een recente
volkstelling bleek dat de bevolking onder de 39 miljoen ligt, niet 44
miljoen zoals vroeger werd beweerd. Omdat meer dan de helft van de
bevolking uit kinderen bestaat, kunnen er niet meer dan 19 miljoen
stemmers in het land zijn. Toch werden meer dan 19 miljoen stembriefjes
uitgebracht. Niemand schijnt het iets te kunnen schelen dat het ANC met
miljoenen frauduleuze stemmen werd gekozen. Ik kreeg ieder uur
verkiezings resultaten per fax van de Independent Electoral Commission.
Ik herinner mijn verbazing toen ik merkte dat het totaal aantal stemmen
voor de Federal Party om 6 s'middags hoger was dan op 7 s'middags.
Stemmen verdwenen. Het tellen van de stemmen ging dagenlang door tot het
opeens stopte. Twee dagen werden er geen resultaten bekendgemaakt. IEC
ambtenaren ontmoetten mensen van politieke partijen achter gesloten
deuren voor de uiteindelijke resultaten bekend werden gemaakt. De
laatste jaren heeft het ANC alles gedaan om het stemsysteem te
manipuleren om zijn overwicht te versterken. Eerst stelde het voor om de
stemleeftijd te verlagen tot 14 jaar omdat de overweldigende meerderheid
van de jeugd zwart is.Publieke hoon heeft dit voorstel getorpedeerd voor
zolang als het duurt. Vervolgens probeerde het ANC de wetten te
veranderen zodat niet-ingezetenen konden stemmen mits zij uit "buur"
i.e. zwarte landen kwamen. Omdat de meeste blanke niet-ingezetenen uit
Engeland, Canada, de Verenigde Staten etc. komen, zullen de blanke
stemmen niet toenemen. Oppositiepartijen slaagden erin ook dit voorstel
te torpederen. In plaats daarvan bereikte het ANC hetzelfde doel via de
achterdeur. De reusachtige meerderheid van "illegale" immigranten in
Zuid-Afrika zijn zwarten van buurlanden. Het ANC schonk hen onmiddellijk
het burgerschap. Ondertussen vinden "legale" immigranten, voornamelijk
blanken uit westerse landen, het in toenemende mate moeilijk om in
Zuid-Afrika te blijven. Permanente residentie voor "legale" immigranten
is moeilijker geworden, en de kosten van ee simpele aanvraag is gestegen
van minder dan 100 dollar tot meer dan 1400 dollar. De Nationale Partij,
eens Zuid-Afrika's dominante partij, is snel steun aan het verliezen.
Het heeft nooit enige echte oppositie gevoerd tegen het ANC, en het
heeft talloze deals in achterkamertjes gesloten met het ANC teneinde
privileges voor zijn leiders te behouden. De taak om op te staan tegen
het ANC wordt vervuld door de "progressieve" Democratische Partij. De DP
heeft onlangs verkiezingsstrijd gevoerd in verscheidene NP bolwerken. In
ieder geval versloeg de DP kandidaat de NP kandidaat gemakkelijk. Blanke
kiezers vertrouwen de NP niet meer, en met reden. In de meest recente
lokale verkiezing verzamelde de DP 90 procent van de stemmen. Net voor
de verkiezing zei een top NP bestuurder dat deze zetel de "veiligste" in
het hele land was. Maar het ANC is een tegenoffensief begonnen. DP
activisten, van wie velen in het verleden gearresteerd zijn wegens het
aanklagen van de apartheid, worden nu door het ANC als racisten
gebrandmerkt. De mediaspreekbuizen van het ANC verwijzen naar de
"progressieve racisten" van de DP. ANC bestuurders noemen progressieven
"kwezels" en gebruiken de term "conservatieve progressieven" om critici
van het ANC. te vernederen Partijleden geven regelmatig speeches waarin
ze critici beschuldigen dat ze "onpatriottisch" zijn. En onlangs
beweerden ze dat blanken proberen te verhinderen dat het partijprogramma
van het ANC zal slagen. Mandela beschuldigt de DP openlijk van racisme.
Zijn doel is de DP op een zijspoor te zetten. Van alle oppositiepartijen
- buiten de Inkatha Freedom Party, die strict gebaseerd is op zulu's-
heeft alleen de DP de hoop zwarte stemmen te trekken. Dit moet worden
vernietigd als de een-partij ANC staat wil worden opgebouwd. Wat gebeurt
hangt voor een groot deel af van hoe de rest van de wereld Zuid-Afrika
ziet. Als er genoeg publiciteit en kritiek is, zullen de ANC dictators
in wording terugkrabbelen. Dat hebben ze al eerder gedaan en dat zullen
ze opnieuw doen. Maar het ANC is aan het afdwalen van het recht en de
wereld zegt niet veel. Het ANC zal de oppositie niet ineens verbieden-
tenminste niet in de nabije toekomst.

Totale overheidscontrole van alle media is ook nog niet waarschijnlijk-
maar de kranten zullen worden aangevallen onder het voorwendsel dat ze
"diversiteit" moeten promoten. Maar er is hoop. Internationale druk en
blijvende steun voor de DP zal wellicht helpen. Maar het is niet erg
waarschijnlijk dat dit gebeurt. Zuid-Afrika zal waarschijnlijk de weg
opgaan naar ellende, corruptie, wanhoop en vernietiging. Geef het tijd.
Dan zal er niet veel verschil meer zijn tussen Zuid-Afrika en de rest
van Afrika.

Vertaling van Die, the beloved country van Jim Peron, eerder verschenen
in Liberty. Vertaling: Tol Hanze