STORIEMAN (NIE DIE ONLANGSE HER-UITREIKING NIE); Ma, 30 Julie 2018 10:54
Ek help iemand soek na die OORSPRONKLIKE reeks van STORIEMAN in die tagtigerjare. Ek soek nie die her-uitgawe van die boeke met die 2 CD's per boek nie. Ek soek die oorspronklike reeks. As enigeen weet waar ek dit kan kry, laat asseblief weet. Leon Rossouw was die uitgewer.
Twee tannies stap in die ouetehuis se gang af.
Die een sê: 'Gertruida, jou setpil dit dan in jou oor?'
"Ag dankie mens", sê sy,
"dan weet ek nou waar my gehoortoestelletjie is".
Van der Merwe is op toer deur die Midde-Ooste, en hy kom af op 'n skare mense wat saamdrom.
"Wat gaan hier aan?" vra hy aan een van die toeriste agteraan die menigte.
"In vyf minute kom hier 'n prosessie verby, 'n karavaan kamele met skamel geklede meisies op!" sê die man opgewonde.
"Wel, dan wag ek ook," sê Van der Merwe.
"Ek het jare laas 'n kameel gesien!"
'n Gemaskerde man storm die bank waar Mike werk binne en skree dat hulle al die geld in 'n sak moet sit.
'n Oomblik later vat hy die vol sak by 'n bankklerk en vra:
"Het jy my hierdie bank sien beroof?"
Die man antwoord: "Ja, natuurlik."
Die rower lig sy geweer en skiet die klerk tussen die oë.
Dan draai hy na die volgende klerk, ons vriend Mike.
"Het jy my hierdie bank sien beroof?" vra die rower vir Mike.
"Nee, nie met 'n oog nie," antwoord Mike ernstig.
"Maar ek hoor my skoonma het."
Toe ek so 12 jaar oud was, is ons een naweek elke maand Jakkalsputz toe om te gaan kamp en visvang. Een van daardie kere kry ons toe 'n kennis daar wat ook kom kamp het. Dié oom Hannes het bietjie van 'n reputasie gehad met dié dat hy 'n storie interessant kon vertel deur stertjies aan te las. In elk geval word daar toe besluit dat ons die Saterdagaand 'n galjoentjie sal braai en deur die gebraaiery, loop die gesprek dan toe ook na visvang se kant toe.
Visvangstories is altyd lekker om na te luister en dit volg baiemaal 'n spesifieke patroon: Die ou wat begin, vertel van hierdie vis wat hy gevang het, of amper gevang het. Die volgende een vertel dan van een wat gevang is of weggekom het wat darem so ietsie groter of beter is as die vorige en so gaan dit dan nou maar aan totdat die visse later só groot raak dat die verteller dit self skaars kan glo.
In die gesprek om die braaiende galjoen het dit toe ook so gegaan en die druk was al hoog toe Oom Hannes weer aan die beurt kom, want die laaste klomp visse het al reeds na vreemde verskynsels begin lyk en almal het gewonder hoe hy nou daarop sal kan verbeter. Maar Oom Hannes was reg vir die uitdaging en vertel toe hierdie een:
"Destyds toe ek nog geswot het op Stellenbosch, was daar hierdie professor wat elke vakansie geneuk het dat ek saam met hom moet gaan om hierdie vreeslike vis te gaan vang. Wel, ek het maar altyd vir die vakansies huis toe gekom en nooit saam met hom gegaan nie. Maar toe ek nou klaar was met my swottings en oppad huis toe, kry ek die prof daar in 'n kafee en hy sê vir my 'Man kom saam - jy het nie nou meer 'n verskoning nie', en ek sê dis reg so - kom ons gaan vang daardie vis.
Nou, die storie van die vis het begin jare terug toe die prof daar by een-of-ander riviermond gaan vakansie hou het. Hy sê hy het daar by dié riviermond 'n ding in die water sien "rol" en elke jaar daarna het hy weer die ding daar gesien. Hy weet nie wat dit is nie, maar dit is 'n soort vis en dis nou hierdie ding wat hy wil loop vang.
Die ou professor was 'n baie deeglike ou en het vir maande lank voorberei vir die besigheid. Hy het byvoorbeeld 'n spesiale stok en katrol laat maak en het kwart-ton staalkabel vir lyn gebruik. Die hoek is ook spesiaal ge-engineer: omtrent so 'n 5-aks stainless met 'n draad-harnas waarin 'n 10-pond kabeljou kan pas - vir die aas. Hy was oortuig hierdie "vis-ding" het spesiale behandeling nodig en 'n blik 'carbide' is in die kabeljou se pens ingedruk - net vir die wis! Hy het ook voor die tyd 'n stoel laat maak en op 'n rots by die riviermond 'n paar 5-aks boute laat in-sement om die stoel mee vas te bout - dan word ons nou vasgestrap in die stoel met leer-belte.
Jong ja, so het ons nou daar gaan kamp opsit en regmaak en dié agtermiddag vieruur vat ons toe die aas uit met 'n boot. Eers sit ek in die stoel met die stok terwyl die prof koffie maak en later ruil ons weer om en so-aan - reg deur die nag. En hier teen elfuur die volgende môre, toe vat daar 'n ding daar voor! En hy hardloop met die lyn - die rook draai uit die katrol en die prof gooi net water op. So gaan dit aan vir wat vir my gevoel het na omtrent agt-en-veertig dae en agt-en-veertig nagte. Later die middag gaan sit daar toe 'n seëvoël op so 'n eilandjie daar voor... Toe het die carbide nou sy werk gedoen en die vis doodgemaak en opgeblaas."
Niemand het na Oom Hannes se storie weer die aand 'n poging aangewend om 'n visstorie te vertel nie...
Ek was maar steeds nuuskierig oor die vreeslike vis en wou toe die besonderhede weet. Oom Hannes verduidelik toe die afmetings en dinge. Dit was toe een-of-ander haai en die ding was twaalfhonderd pond en só lank en so aan, maar die ding wat ek toe die indrukwekkendste vind, was die lewer wat blykbaar sowat 700 pond was!
Later vertel ek die storie weer vir 'n oom van my en toe ek klaar is, sê hy ewe droogweg: "Ja, die arme haai het seker ook maar 'n vergrote lewer gehad, soos ek!".
'n Forum kan beskryf word as 'n webwerf waarop gebruikers gesprekke kan begin of daaraan kan deelneem. Sulke forums het hoofsaaklik ontstaan as 'n meer gebruikersvriendelike alternatief tot e-poslyste en die eertydse USENET Nuus. As sulks word dit algemeen op die internet gebruik om skriftelike kommunikasie te bevorder en te argiveer.
Daar is 'n klomp Afrikaanse forums op die Internet, waarvan hierdie webtuiste maar net een is. Tog lyk dit of meeste Afrikaanse forums deesdae relatief onaktief en onbeman is (of was dit nog altyd so). Ek vermoed forums se bloeitydperk is verby, hoewel hulle sekerlik nog lank nie uitgedien is nie en 'n magdom van kennis bevat wat oor talle jare opgebou is.
Baie mense kies vandag eerder Facebook, Twitter en ander verwante sosiale media platforms (wat natuurlik self tipiese forums is). Hierdie platforms is dikwels maklik om te gebruik, dit kos niks en almal weet daarvan omdat dit wyd in die media verkondig word. Die platforms het natuurlik ook hul tekortkominge en posstukke verdwyn relatief vinnig in 'n see van boodskappe in.
Dit laat my soms wonder wat die beste manier is om 'n Afrikaanse gehoor te bereik. Blogs werk lekker as jy meestal self die praatwerk gaan doen. Forums daarteenoor is meer interaktief en oop vir enigiemand wat aan 'n gesprek wil deelneem. Dis natuurlik ook moontlik om posstukke wat op 'n forum gepos word na ander netwerke te propageer. Boodskappe hier word o.a. na Twitter gestuur en gebruikers kan kies om boodskappe na hulle eie profiele op sosiale media te versprei (sien knoppies onder aan elke gesprek).
Hier is so 'n paar Afrikaanse forums waarvan ek bewus is. Laat ons asb. weet as jy van enige ander weet.
Daar is natuurlik ook 'n magdom forums wat toegemaak het en nie meer bestaan nie. Hierdie forums se boodskappe is ongelukkig vir die mensdom verlore. Om so 'n paar te noem:
As u van enige ou forums weet wat nie meer beman word nie, stuur ons asb. 'n rugsteunkopie daarvan sodat ons dit hier kan laai. Dit is relatief maklik om forums te versmelt (amalgameer) om groter forums te vorm. Sodoende kan die kennis wat in dié forums vasgevang is op die internet behoue bly.
Groete.
Administrasie
NS: As u 'n kopie van dié forum soek, moet om hemels naam nie probeer om dit bladsy vir bladsy oor die internet af te laai nie. Kontak ons (meld aan en stuur 'n privaatboodskap aan "admin") en laat ons weet hoekom u 'n kopie soek en wat u daarmee wil doen. Ons sal dit met graagte aan aktiewe lede en navorsers beskikbaar setel. Kennisgewings |
4 kommentare
Die pad is lank en swaar...; So, 22 Julie 2018 08:07
AANSTAP ROOIES
Woorde: B.A. DE WET: Vers 1; PIERRE MALAN: Vers 2, 3
Musiek: S.A. Volkswysie; verwerk: PIERRE MALAN
Aanstap rooies! Die pad is lank en swaar,
die mense wag al daar en die koffie is al klaar.
O, laat julle kwassies swaai, swaai, laat julle kwassies swaai,
wieg julle koppe fraai en laat die wiele draai.
Uitspan kêrels, die dag se skof was ver,
die son trek lankal water, daar blink die awendster.
O steek maar die vure aan, aan, steek maar die vure aan,
en in die helder maan sal ons vannag hier staan.
Opstaan, inspan, die laaste trek lê voor,
nog lank voor dagbreek trek ons die eerste bultjie oor.
O, hoor net die sweep se slag, slag, hoor net die sweep se slag,
tuis kom ons nog vannag waar ons geliefdes wag.
Hoor jy die magtige dreuning...; Vr, 20 Julie 2018 19:22
DIE LIED VAN JONG SUID-AFRIKA
Woorde: Eitemal; gewysig: P. McLachlan
Musiek: Hugo Gutsche; verwerk: Dirkie de Villiers
En hoor jy die magtige dreuning?
Oor die veld kom dit wyd gesweef:
die lied van 'n volk se ontwaking
wat harte laat sidder en beef.
Van Kaapland tot bo in die Noorde
rys dawerend luid die akkoorde:
Dit is die LIED van Jong Suid-Afrika,
dit is die LIED van Jong Suid-Afrika,
dit is die LIED van Jong Suid-Afrika.
Die klop van die Voortrekkerwawiel
het die eeue se rus verstoor;
die klank van die voorlaaierskote
het klowe en kranse gehoor.
Die diere het stil staan en luister,
die bome het bewend gefluister:
Dit is die KOMS van Jong Suid-Afrika,
dit is die KOMS van Jong Suid-Afrika,
dit is die KOMS van Jong Suid-Afrika.
Waar songloed in glorie die berge
oor hul fronsende voorhoof streel,
waar ruisende wind oor die vlaktes
met grassaad kerjakker en speel,
die land wat ons vaders gekoop het,
met bloed tot ons eie gedoop het:
Dit is die LAND van Jong Suid-Afrika,
dit is die LAND van Jong Suid-Afrika,
dit is die LAND van Jong Suid-Afrika.
Die golwende veld is ons woning
en ons dak is die hemelblou;
die Vryheid alleen is ons koning,
sy wagwoord is: "Handhaaf en bou".
Die stryd wat ons vaders begin het
sal woed tot ons sterf of oorwin het.
Dit is die EED van Jong Suid-Afrika,
dit is die EED van Jong Suid-Afrika,
dit is die EED van Jong Suid-Afrika.
Hard soos kameeldoringhout...; Wo, 18 Julie 2018 19:30
Hier is die woorde van die bekende Suidweslied (deur H. Klein-Werner):
Hart wie Kameldornholz ist unser Land
und trocken sind seine Riviere.
Die Klippen, sie sind von der Sonne verbrannt,
und scheu sind im Busche die Tiere.
Und sollte man uns fragen:
Was hält euch denn hier fest?
Wir könnten nur sagen:
Wir lieben Südwest!
Doch uns´re Liebe ist teuer bezahlt,
trotz allem, wir lassen dich nicht,
Weil unsere Sorgen überstrahlt
der Sonne hell leuchtendes Licht.
Und sollte man uns fragen:
Was hält euch denn hier fest?
Wir könnten nur sagen:
Wir lieben Südwest!
Und kommst du selber in unser Land
und hast seine Weiten geseh´n,
Und hat uns´re Sonne ins Herz dir gebrannt,
dann kannst du nicht wieder geh´n.
Und sollte man dich fragen:
Was hält dich denn hier fest?
Du könntest nur sagen:
Ich liebe Südwest!
Supertaal
Blog
Soek
Hulp
Lede
Registreer
Teken aan
Tuis
RSS
