Ná oom Piet se afsterwe het tant Sannie die oom se lyk laat veras. Die as is in 'n mooi erdehouer aan haar terugbesorg. Die tannie skryf toe in haar eie handskrif op die houer: "Rus in Vrede". Sy het die houer bokant die stoof in die kombuis geplaas waar sy dit elke dag kon sien.
So 'n maand of drie later besluit die tannie om te gaan inkopies doen. Sy, vra vir Violet, haar huishulp, of daar enigiets is wat sy benodig.
"Ja mevrou", sê sy toe, "ons Rus in Vrede-spices is op".
[Tradisioneel]
Daar kom die wa, die vierperdewa!
Hy het nie naam nie, sy naam moet hy nog kry.
Tant Leentjie draai, stadig swaai, daar onder in die baai,
tant Leentjie draai, stadig swaai, daar onder in die baai.
[1]
Daar kom die wa, die vierperdewa!
Hy kan nie hou nie, hy's glad te swaar gelaai.
Hokaai, hokaai, by die draai -- een om af te laai;
Hokaai, hokaai, briek aandraai, stilhou by die draai.
[2]
Wat dra die wa, die vierperdewa?
Net pure nooi'ntjies, en een moet agterbly.
Hul's ewe fraai -- wie sal raai wie om af te laai?
Laat my maar sê, sonder raai, watter ek wil hê.
[3]
Af klim die nooi, die uitgesoekte nooi.
Sy het nie baas nie -- dis tyd dat sy een kry.
Dit pas 'n baas op 'n plaas om 'n nooi te kry:
Ek het 'n nooi, goed en mooi, en sy's baas oor my.
Woorde: Tradisioneel en C.J. LANGENHOVEN: Vers 1, 2, 3
Musiek: S.A. Volkswysie;
Verwerk: PIERRE MALAN
Doer in die Noorde, destyds, toe Transnamib nog Spoorweg was, het Tinkie as rangeerder sy daaglikse brood verdien. Dit sal miskien verkeerd wees as mens hom sou sien as 'n figuur wat uitgestaan het tussen ander. Daarvoor was hy te maer en tingerig. Of so het almal gedink. Tot die dag wat die ware Tinkie opgestaan het, sy skuldeisers een na die ander gaan spreek het omtrent sy agterstallige paaiemente, 'n maand ekstra uitstel gevra het en aangekondig het dat hy siek en sat vir sy werk as shunter was, ook siek en sat was vir ander mense wat hom wat Tinkie was op baie dieselfde wyse rondgeshunt het en dat hy gevoel het dat die Ware Tinkie nou sou opstaan en vir almal wys wie hy regtig was. So ernstig was hy dat hy daar en dan uit die die Spoorweg bedank het.
Hy en sy neef Hennie het alles haarfyn beplan: Hulle sou op toer gaan as 'n 'band' musiekmakers. Hy wat Tinkie was as bass guitar (baskitaar) en Hennie as sanger en lead guitar (hoofkitaarspeler).
Op daardie stadium was min mense bewus van Tinkie se vaardighede in die musiekrigting, maar Hennie was dwarsdeur die land bekend as 'n man wat kon jodel soos min en Ramona kon sing dat al wat 'n antie was in trane uitgebars het by die hoor daarvan. Tinkie en Hennie het nog 'n ander eienskap ook gedeel: Dis te betwyfel of enigeen hulle ooit anders as met hul permanente hartseer gesigte gesien het. Hennie met sy kenmerkende diepdenkende hartseer en Tinkie met sy verslae uitdrukking van hartseer waarmee hy in rondeoog kyke almal naby hom ewe ongelukkig laat voel het, al kon hulle nie hul vingers op die rede vir hul eie swaarmoedigheid lê nie.
Hoe dit ook al sy; die toer sou in Windhoek in die ou Sam Cohen saal afskop en dan so Upington langs Durban toe gaan. Die twee was oortuig dat hulle, teen die tyd dat hulle in Natal aankom, hulle al wêreldberoemd sou wees.
In Windhoek het hulle nogal 'n taamlike opkoms gehad. Deur die loop van die aand het die ingesmokkelde versterkmiddels ook hul ding gedoen en later die aand het Hennie sy kans gesien. "Tinkie" het hy gesê. "Daardie blond bekyk my nou al die hele aand. Speel jy bietjie alleen, dan vat ek haar vir 'n dans." Die een dans het later drie, vier danse geword en die arme Tinkie was stokflou terwyl Hennie lekker uitgekap het. Hier by die laaste nommertjie vir die aand, 'Goodnight Irene' was Hendrik darem op sy pos terug om die 'afskeid' dramaties uit te snik. Maar dit was nie al nie. Hy het goeie nuus gehad. Sommer baie goeie nuus, moes Tinkie hoor: Die girl het gesê hulle moes na die dans 'n ietsie saam met haar in haar woonstel gaan drink.
Miskien moet Tinkie nou maar self aan die woord gestel word, om te sê wat die aand toe opgelewer het:
"Manne. Julle moet nou nie lag nie. Maar daardie aand het ek die einde my in die gesig sien staar. By haar woonstel het sy ons ingenooi en ek sal nooit vergeet nie, ou Hennie nog so in die verbygaan 'n knyp op die boud gegee. Sy moes dit darem met my gewaag het..."
"Sy het 'n lekker groot woonstel gehad met 'n groot en swaar wit hangkas wat volgens haar, voor 'n deur staan wat gelei het na 'n ander woonstel. In 'n ander hoek was daar 'n soort van kroegtoonbank. Dis ook daar waar ons ons tuisgemaak het."
"Ek het gesê; tuisgemaak, maar dis nie eintlik die regte woord nie, want ons het skaars gesit of die voordeur word met 'n helse slag skoon uit sy slot geslaan. En daar in die deur, kant aan wal en rooikrulhare wat skuur teen die kosyn se bokant, staan die grootste man wat ek in my lewe gesien het. Net die gedagte aan sy woorde van toe gee my nou nog maagwerkings. Hy dreun, nie praat nie, dreun toe daar in die deurkosyn."
"Wat soek julle by my verloofde?" Ou Hennie het nog nadergestaan deur toe, om te verduidelik, maar met een tree was die man by hom en slaan vir ou Hennie dat hy die lengte van die vertrek handeviervoet deurhardloop. Toe hy so by my verbykom het ek geweet dat die einde naby was. Maar nood leer mos bid, sê hulle. En ek kan vandag, soos ek hier staan, getuig van die waarheid daarvan. Ou Hennie het nog nie eers teen die ander muur neergeslaan nie, toe ek daardie wit hangkas gryp, dit daar eenkant neersit en deur die skeidingsdeur in die ander woonstel inhardloop. Reg in 'n meisie se slaapkamer in waar sy net besig was om haar nagklere aan te trek. Sy skree toe net; Oh! (gevolg deur 'n Groot woord uit die hemel!)
Gelukkig was ek nog by magte om in die verbyhardloop haar gerus te stel. Nee, het ek gesê; Dis nie Hy nie, dis net ek. Maar ek is op pad uit. Laat daardie nag, veilig in ons treinkompartement, maar nog aan die bibber, het ek vir Hennie gesê: "Hennie, op hierdie toer gaan ons stukkend gemxxr word." En dit was ook so.
'n Ateïs sit langs 'n meisie op 'n vliegtuig. Hy draai na haar en vra: "Wil jy gesels? Die vlug sal vinniger verbygaan as jy gesprekke met jou mede-passasiers aanknoop."
Die klein dogtertjie, wat pas haar boek begin lees het, antwoord die vreemdeling: "Waaroor wil jy praat?"
"O, ek weet nie," sê die ateïs. "Ons kan praat oor hoekom daar nie 'n God is nie, of geen Hemel of Hel nie, of geen lewe na die dood nie", terwyl hy vriendelik vir haar glimlag.
"Goed," sê sy. "Dit kan interessante onderwerpe wees, maar laat my eers toe om vir jou 'n vraag te vra. 'n Perd, 'n koei en 'n takbok eet almal dieselfde gras. Tog poef 'n takbok klein balletjies (pellets), terwyl 'n koei 'n plat koek (patty) bou, maar 'n perd klompe (kluite) uitskei. Hoekom dink jy is dit?"
Die ateïs, sigbaar verras deur die dogtertjie se intelligensie, dink daaroor en sê: "Mmm, ek het geen idee nie!"
Die dogtertjie antwoord: "Voel jy regtig gekwalifiseer om jou oor God, Hemel en Hel, of lewe na dood uit te spreek? Jy kan dan nie eers oor str*nt praat nie."
As ek moeg word vir die lewe in die stad...; Ma, 05 November 2018 06:47
Daar is niks lekkerder as om die natuur vanaf 'n voetslaanpad te besigtig nie. Maak jou keel skoon en sing hardop...
Die wandellied
As ek moeg word vir die lewe in die stad, lok my die wandelpad;
As ek moeg word vir die lewe in die stad, lok my die wandelpad;
in die veld pluk ek 'n wandelstaf van die naaste doringboompie af,
en sing my wandellied, en sing my wandellied.
Of ek luister na my eie voeteval op pad oor berg en dal.
Of ek luister na my eie voeteval op pad oor berg en dal.
Dan's ek weer die eensaam wandelaar na die lekker landstreek wie-weet-waar,
'n swerwer lewenslank, 'n swerwer lewenslank.
En die blou plafon wat oor die velde strek sal saans my sluimer dek.
En die blou plafon wat oor die velde strek sal saans my sluimer dek.
En die sterreheer sal kom en gaan oor die maanverligte hemelbaan
en vriend'lik wink van ver, en vriend'lik wink van ver.
Woorde: EITEMAL
Musiek: "Lippe Detmold, eine wunderschöne Stadt", volksliedjie;
Verwerk: CHRIS LAMPRECHT
Solank jy net Leeuloop; Sa, 03 November 2018 14:57
Robbie Wessels se Leeuloop het nou al volksbesit geword. Sy rukkerige dansiepassies, gewoonlik in 'n spandex-nommertjie wat 'n paar groottes te klein is, het die hele land aan die gons gehad. Die liedjie vertel die verhaal van 'n besoek aan 'n kroeg in Parys in die Vrystaat. Tydens die besoek word daar (vermoedelik na 'n paar drankies) pronkerig soos 'n leeu geloop en gebrul. Hierdie snit is op Wessels se tweede album, Halley se Komeet, beskikbaar en is in 2006 as Huisgenoot se Liedjie van die Jaar aangewys. In 2007 is dit in die rolprent Poena is Koning gebruik. Vodacom het dit ook vir 'n reklameveldtog ingespan en die advertensie is gereeld tydens rugbywedstryde op TV uitgesaai. 'n Variasie van die lied is as temalied vir die 2013-rolprent 100 meter Leeuloop gebruik.
Leeuloop
Tennisballe, krieketballe, snoekerballe as jy wil.
Tennisballe, krieketballe, snoekerballe as jy wil.
Daar is 'n lelike ding wat kopwys, in Parys.
Iets heeltemal anders as 'n bike race of 'n kopluis of by bachelor parties muis wys.
Op 'n barstoel by 'n braai, sit 'n ou en eet sy slaai.
Asseblief my lief se ja!
Kan ek Leeuloop?
Die ouens het mooi gevra.
Nou as jy weet wat die Leeuloop is, en jy weet waar die leeu moet rus.
Maak jou broek en jou belt los geleidelik, die Leeuloop is baie verleidelik.
En ek gaan hom nou stap vir stap verduidelik.
Knyp, twee balle vas tussen jou bene.
Met jou hande en jou knieë op die stene, trek af jou broek en brul.
As jy wil.
Solank jy net Leeuloop.
Tennisballe, krieketballe, snoekerballe as jy wil.
Tennisballe, krieketballe, snoekerballe as jy wil.
My boetie Brollocks wou die Leeuloop uitraai, by 'n spitbraai.
Ek staan eenkant en ek kou aan 'n garage pie.
Toe ek omdraai, staan die SABC daar en wil dit uitsaai.
Nou hy't geweet wat die Leeuloop is, en hy't geweet die leeu moet rus.
Hy maak sy broek en sy belt los geleidelik.
Hy weet die Leeuloop is baie verleidelik.
Op SABC 2 het hy hom stap vir stap verduidelik.
Hy knyp twee balle vas tussen sy bene.
Met sy hande en jou knieë op die stene, hy trek af sy broek en brul.
Want hy wil.
Hy weet hy moet Leeuloop.
Tennisballe, krieketballe, snoekerballe as jy wil.
Tennisballe, krieketballe, snoekerballe as jy wil.
Knyp, twee balle vas tussen jou bene.
Met jou hande en jou knieë op die stene, trek af jou broek en brul.
As jy wil.
Knyp, twee balle vas tussen jou bene.
Met jou hande en jou knieë op die stene, trek af jou broek en brul.
As jy wil.
Solank jy net Leeuloop.
Solank jy net Leeuloop.
Solank jy net Leeuloop.
Solank jy net Leeuloop.
Supertaal
Blog
Soek
Hulp
Lede
Registreer
Teken aan
Tuis
RSS
